Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Koźbiał K.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Pomoc rozwojowa w polityce zagranicznej Konfederacji Szwajcarskiej. Przykład Kaukazu Południowego

100%

Koźbiał K.

nr 4

157-171

The Swiss Confederation, as a neutral state, is forced to apply in its foreign policy instruments classified as the so-called soft power. One of them is development assistance granted to less developed countries, also undergoing the period of political transition. An example of this type of Swiss activities is the assistance to the countries of the South Caucasus, resulting, inter alia, from historical contacts, in modern times initiated as part of humanitarian aid after the earthquake in 1988. Armenia, Azerbaijan and Georgia are supported as part of strategic plans by both the Swiss state and private donors. Switzerland also successfully plays the role of a mediator: in the Georgian-Russian and Turkish-Armenian dispute.

Konfederacja Szwajcarska, jako państwo neutralne o niewielkich rozmiarach, zmuszona jest do stosowania w swej polityce zagranicznej instrumentów zaliczanych do tzw. soft power. Jednym z nich jest pomoc rozwojowa, udzielana państwom słabiej rozwiniętym, także znajdującym się w stanie tranzycji ustrojowej. Przykładem tego rodzaju działań jest pomoc Szwajcarii dla państw Kaukazu Południowego, wynikająca m.in. z historycznych kontaktów, a w czasach współczesnych rozpoczęta w ramach pomocy humanitarnej po trzęsieniu ziemi w 1988 r. Armenia, Azerbejdżan i Gruzja wspierane są w ramach planów strategicznych zarówno przez państwo szwajcarskie, jak i prywatnych donatorów. Oprócz tego Szwajcaria z powodzeniem pełni rolę mediatora w sporze gruzińsko-rosyjskim i turecko-armeńskim.

AUSTRIACKA TOŻSAMOŚĆ A WEJŚCIE REPUBLIKI AUSTRII DO UNII EUROPEJSKIEJ W ŚWIETLE PROTOKOŁU NR 10 DO TRAKTATU AKCESYJNEGO Z 1994 ROKU

100%

Koźbiał K.

nr 1 (382)

43-55

Austrian national identity fundamentally emerged only in the twentieth century, particularly after the Second World War, although before its onset there were already some symptoms pointing to such a possibility. However, it was the shock of the war that ultimately led to a desire on the part of Austrians to emphasize their distinctiveness from Germany and this became manifest in several aspects. The hypothesis of the article is that through political measures including the status of permanent neutrality adopted by Austria in 1955, it became possible for this country to strengthen its national identity. Linguistic differences, marked by the Austrian variation of German, which is a polycentric language, only reinforced Austrian distinctiveness from Germany. Nowadays, the questioning of this specificity hardly ever takes place. The purpose of this paper is to point out the importance of, above all, linguistic distinctiveness as something that acquired particular significance in negotiations related to Austria’s accession to the European Union. Protocol No. 10 became an annex to the Treaty of Accession, which additionally emphasized Austria’s distinctiveness.