Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Edukacja przedszkolna w Japonii – kontekst kulturowy

100%

Boroń A.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2011

|

tom 7

|

nr 13(1)

17-24

PL

This article takes Japanese culture as its context for the education of very young children in Japan. People in different cultures have different constructions of the self, of others, and of the independence of individuals in society. These constructions can influence, and in many cases determine, the very nature of individual experience, including cognition, emotion, and motivation. Many Asian cultures have distinct conceptions of individuality that insist on the fundamental relatedness of individuals to each other. The emphasis is on attending to others, fitting in, and existing in harmonious interdependence with them. The article tries to show how education supports these ideas in Japanese society. The author has attempted to avoid jargon and discussion of statistics so that the text can also be read by any persons who are simply interested in Japanese society or who seek new insights into early childhood education. This being the case, the author decided to present basic information relating to both the cultural and historical background, as well as contemporary research and thinking relating to Japanese child development, education, and family life. The article is divided into 3 major parts: the first part offers information about relations between the educational system and cultural system in society, the second part is about the cultural background of Japanese society and the third, about education in Japanese kindergartens, their roles in Japanese society and culture, as well as how children are brought up by families and educational institutions.

2

Odległe wyniki badania słuchu u pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego

63%

Boroń A. , Składzień J.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(6)

9-15

PL

Wstęp: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego (PZUŚ) charakteryzuje się: przewodzeniowym upośledzeniem słuchu, możliwym ubytkiem błony bębenkowej, a w aktywnej formie – okresowym lub stałym wyciekiem z ucha. Leczeniem z wyboru PZUŚ jest operacja, której zakres zależy od rodzaju i rozległości zmian patologicznych. Cel: W pracy przeprowadzono prospektywną analizę wczesnych i odległych wyników leczenia otochirurgicznego u pacjentów operowanych z powodu PZUŚ. Materiał i metoda: W materiale rozpatrywano dane uzyskane od 79 pacjentów, którzy zgłosili się do odległej kontroli, a byli operowani z powodu PZUŚ w Klinice Otolaryngologii CM UJ w latach 2005–2014. W ocenie słuchu wykorzystano audiogram tonalny wykonany: przed zabiegiem operacyjnym, 6 miesięcy po zabiegu oraz w odległym, 10-letnim okresie obserwacji. Dodatkowo każdy pacjent wypełnił ankietę i był zbadany przez specjalistę otolaryngologa. Wyniki: Analiza obejmowała 79 chorych operowanych z PZUŚ. Średnie przewodnictwo kostne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 31,8 dB, nie różniło się istotnie (p = 0,355) po 6 miesiącach od zabiegu, wynosząc 32,8 dB. Istotnie powiększyło się (p < 0,001) w odległej 10-letniej kontroli, wynosząc 43,4 dB. Średnie przewodnictwo powietrzne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 57,6 dB; istotnie poprawiało się we wczesnej kontroli, wynosząc 50,5 dB przy p < 0,001. W odległej kontroli ponownie ulegało powiększeniu do wartości 61,3 dB i istotnie różniło się od wczesnego okresu pooperacyjnego (p < 0,001). Średnia rezerwa ślimakowa dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz przed zabiegiem wynosiła 26,4 dB; ulegała istotnemu (p < 0,001) zmniejszeniu w okresie pooperacyjnym, wynosząc 17,6 dB. Poziom rezerwy ślimakowej utrzymywał się na podobnym poziomie w odległej kontroli. Wnioski: Niniejsze badania wykazały, że: (1) całkowicie zachowany łańcuch kosteczek słuchowych przy braku aktywnego PZUŚ najlepiej rokuje na stabilną w latach poprawę słuchu z zachowaną prawidłową funkcją ucha wewnętrznego; (2) reoperacja pogarsza odległe wyniki badania słuchu w porównaniu do operacji wykonanej po raz pierwszy.

3

Long-term results of a hearing test in patients operated for chronic otitis media

63%

Boroń A. , Składzień J.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(6)

9-15

EN

Introduction: Chronic otitis media is characterized by tympanic membrane perforation and conductive hearing loss. In the active form of this disease, there will also be periodic or permanent otorrhea. With a number of surgical techniques available depending on intraoperative findings, otosurgery is the treatment of choice in such cases, the extent of which depends on the type and extent of the pathological changes. Material and Method: We carried out an analysis of 79 patients with chronic otitis media undergoing surgery at the Department of Otolaryngology, Jagiellonian University Medical College in Kraków between 2005 and 2014. Total audiometry was used as a part of hearing assessment, before the surgery, 6 months after the surgery and in the distant 10-year observation period. In addition, each patient completed the questionnaire and was examined by an otolaryngologist. Results: The analysis included 79 patients operated on due to chronic otitis media. The mean bone conduction (for frequencies 500,1000 and 2000 Hz) before surgery was 31.8 dB, it did not differ significantly (p = 0.355) after 6 months after surgery (32.8 dB), while it significantly increased (p < 0.001) in a distant 10-year control of 43.4 dB. The mean air conduction (for frequencies 500, 1000 and 2000 Hz) before the procedure was 57.6 dB, it significantly improved in the early control by 50.5 dB, at p < 0.001. In long-term follow-up it increased again to 61.3 dB and was significantly different from the early postoperative period (p < 0.001). The mean air-bone gap for frequencies 500, 1000 and 2000 Hz before surgery was on average 26.4 dB, it was significantly (p < 0.001) reduced in the postoperative period by 17.6 dB. The level of air-bone gap remained at a similar level in distant control. Conclusions: (1) A completely preserved ossicular chain in the absence of active chronic otitis media is the best prognosis for stable hearing improvement over the years with normal inner ear function; (2) Reoperation worsens the long-term results of a hearing test compared to the first operation.

4

Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu

51%

Boroń A. , Wiatr A. , Składzień J. , Wiatr M.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(1)

17-22

PL

Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.

5

The effect of preserved stapedial superstructure on hearing improvement

51%

Boroń A. , Wiatr A. , Składzień J. , Wiatr M.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(1)

17-22

EN

Introduction: Ossiculoplasty can be carried out in a number of ways, depending on the anatomical and functional conditions encountered during otosurgery and the experience of a given centre. The extent of damage to the ossicular chain determines the reconstruction method. Aim: The objective of the study was to analyse treatment effects in terms of postoperative hearing improvement in patients with chronic otitis media, with a particular emphasis on stapedial superstructure preservation. Material and method: The records of 294 consecutive patients undergoing their first ENT surgery due to chronic otitis media at the Department of Otolaryngology of Collegium Medicum, Jagiellonian University of Kraków in 2009–2013 were analysed. In order to assess the role of preserved stapedial superstructure, 96 patients were eligible for further analysis. Results: The analysis points to a significant hearing improvement after ossiculoplasty with the preserved stapedial superstructure as compared with the patients after footplate mobilisation. On the other hand, the research results point to significantly smaller hearing improvement in those patients, in whom only stapes was preserved, as compared with those, in whom a more extensive reconstruction of the ossicular chain was possible. Conclusions: The air-bone gap measured before otosurgery often fails to reflect the extent of abnormalities and cannot, therefore, be considered as the only prognostic factor for postoperative hearing improvement. Stapes preservation is crucial for hearing improvement after middle ear surgery.