Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Jedną z najważniejszych cech językowej kreacji zagrożenia o podłożu społecznym i politycznym jest ciągłe odwoływanie się przez nadawców publicystycznych do kulturowej opozycji „swój” – „obcy” implikującej automatycznie opozycję „my” – „oni”. W niniejszym artykule wspomniane dwubiegunowe rozgraniczenie rozpatrywane jest w dwóch aspektach: Rosja – Zachód (USA, UE) oraz Rosja – Ukraina. Na podstawie zgromadzonego materiału ilustracyjnego wyodrębnione zostały główne elementy w kształtowaniu obrazu wroga. Wymieniona dychotomia stanowi swoisty rodzaj klucza, zasady porządkującej konstruowanie obrazu świata, modyfikuje istniejącą językową interpretację rzeczywistości w celu skuteczniejszego wpływania na poglądy i postawy odbiorców tekstów prasowych. W analizowanych tekstach publicystycznych omawiana opozycja zostaje dodatkowo zintensyfikowana, przez co kontrast pomiędzy obiema grupami („my” – „oni”) zaznacza się bardziej wyraziście.
RU
Метафоре отводится роль одного из наиболее продуктивных средств формирования вторичных наименований в создании языковой картины мира, которая обладает свойством навязывать говорящим на определенном языке специфичный взгляд на мир. Современная когнитивная лингвистика считает метафору не тропом, призванным украсить речь и сделать образ более понятным, а формой мышления. В коммуникативной деятельности метафора – важное средство воздействия на интел-лект, чувства и волю адресата. В настоящее время в повседневной коммуникации отмечается повышенная агрессивность высказываний, активное использование кон-фронтационных стратегий и тактик речевого поведения, напр., всевозможных угроз, игнорирования, дискредитации, наклеивания ярлыков, оскорбления, а также обмана. Обман, несомненно, принадлежит к наиболее значимым социальным явлениям, но одновременно он отличается и высокой степенью абстрактности. Абстрактность семантического наполнения обмана, в свою очередь, побуждает обращаться к лек-сике с более конкретным значением. Настоящая статья посвящена рассмотрению метафоры в качестве средства вербализации лжи и обмана в современном русском языке. Объект исследования – метафора, функционирующая в языке современной русскоязычной газеты, в свою очередь предмет – метафора, очерчивающая языковую реализацию лжи и обмана, являющаяся ярким средством вербализации оценки, в частности и в печатных СМИ. Материалом исследования послужили русскоя-зычные газетно-публицистические тексты ведущих высокотиражных печатных изданий, напр.: «Новая газета», «Независимая газета», «Вести», «Российская газета», «Коммерсантъ» и др. В результате анализа фактического материала, отобранного из современной русскоязычной печати, возможным является выделение несколь-ких схем, метафорических моделей, которые вскрывают механизм метафориче-ского описании обмана и его разновидностей. В большей степени оказываются востребованными конфликтные, агрессивно воздействующие метафоры обмана (криминальные и милитарные), метафоры водной стихии (гидронимные), а также экономические, морбиальные и антропоморфные. Обман, ложь, фейк чаще всего характеризуются как сущности, неподконтрольные человеку, независимые от него, хотя им вербализованные в речи с моделированием целой системы схем. Кроме этого, в русскоязычной печати обман и его разновидности воспринимаются как самостоятельные, всепроникающие, нередко мистические сущности, перед которыми человек оказывается слабым и бессильным существом, характеризующие человека как пассивного, невластного над своей деятельностью, склонного к зависимости от неких более могущественных сил.
EN
Metaphor is assigned the role of one of the most productive means of forming secondary names in creating a linguistic picture of the world, which has the property of imposing a specific view of the world on speakers of a certain language. Modern cognitive linguistics considers metaphor not as a trope designed to decorate speech and make an image more understandable, but as a form of thinking. In communicative activity, metaphor is an important means of influencing the intellect, feelings and will of the addressee. Currently, in everyday communication there is an increased aggressiveness of statements, the active use of confrontational strategies and tactics of speech behaviour, e.g. many kinds of threats, ignorance, discrediting, labelling, insults and deception. Deception is undoubtedly one of the most significant social phenomena but, at the same time, it is distinguished by a high degree of abstractness. The abstractness of the semantic content of deception, in turn, prompts to refer to vocabulary with a more specific meaning. This article is devoted to the consideration of metaphor as a means of verbalizing lies and deceit in modern Russian. The object of the research is a metaphor that functions in the language of modern Russian-language newspaper, in turn, the subject is a metaphor that outlines the linguistic implementation of lies and deceit, which is a vivid means of verbalizing an assessment, in particular in the print media. The research material was the Russian-language newspaper and journalistic texts of the leading high-circulation print media, for example: Novaya Gazeta, Nezavisimaya Gazeta, Vesti, Rossiyskaya Gazeta, Kommersant and others. As a result of the analysis of factual material selected from the modern Russian-language press, it is possible to identify several schemes – metaphorical models that reveal the mechanism of a metaphorical description of deception and its varieties. Metaphors in great demand turn out to be those of an aggressive nature: metaphors of deception (criminal and military), metaphors of the water element (hydronymic), as well as economic, morbial and anthropomorphic metaphors. Deception, lies, and fakes are most often characterized as entities that are beyond the control of a person, independent of them, although they are verbalized in speech with the modelling of an entire system of schemes. In addition, in the Russian-language press, deception and its varieties are perceived as independent, all-pervading, often mystical entities, before which a person turns out to be a weak and powerless being, characterizing a person as passive, powerless over their activities, inclined to dependence on some more powerful forces.
EN
Emotions in human consciousness take form of emotional concepts, described by means of such features as traditions, customs, special stereotypes of thinking, behavior models, etc. The present article attempts to analyse the linguistic realization of the concept of „fear” in Russian and Ukrainian languages. The language analyze is based on the purposes of the cognitive definition.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.