Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pochwała przypadku

100%

Zwierzchowski P.

Studia Filmoznawcze

|

2010

|

tom 31

271-273

EN

The author discusses Scenariusze filmowe [Film Screenplays] by Jerzy Stefan Stawiński and I began to work in films by chance, being a record of an interview with him conducted by Barbara Giza. Both books are a kind of tribute to Stawiński, regarded first of all as a scenarist of Polish Film School. The first of them makes it possible to realize that his work was much more extensive. Both books have managed to present Stawiński in a way that he himself would like to be presented to the reader: as a man working for films, but being above all a writer. They show an image of a man who is satisfied (in readers’ and audience’s opinions), but at the same time dissatisfied (above all in his own view). A man who had an interesting life and who was able to talk about it in an exciting way, among others, through his works.

2

Przygody Franka Dolasa albo co Giuseppe robił w Warszawie

100%

Zwierzchowski P.

Kwartalnik Filmowy

|

2012

|

nr 77-78

185-200

EN

This article is devoted to Polish comedies made in 1960s and dealing with the Second World War. The films analysed are: Stanislaw Lenartowicz’s Giuseppe in Warsaw, Tadeusz Chmielewski’s Where is the General? and How I caused the Second World War, and Bronislaw Brok’s Cafe “Under a lamprey”. The presented films posed questions and presented situations that were not that different from those described by the Polish Film School, however they provided completely different answers, thus becoming a part of the cinema of new memory. Visions of the world, the war and the Polish role in it presented in those films fitted in well with the political and ideological context of the time, and the societal expectations. The comedies avoided controversies, and referred to the stereotypes and auto-stereotypes accepted within the society, and applied conventions of the genre, in particular – farce. Their present day popularity proves that they represent values that go beyond the cultural politics of the decade.

3

Dziecko i jego świat(y). O filmach Macieja Adamka.

63%

Zwierzchowski P. , Zwierzchowska A.

Kwartalnik Filmowy

|

2013

|

nr 81

211-220

PL

Filmy Macieja Adamka: "Konkurs" (2002), "Życie przed Tobą" (2003), "Jestem" (2004) oraz "Gry i zabawy dziecięce" (2010) są bardzo wnikliwymi portretami dziecka i dzieciństwa nakręconymi bez poczucia dominacji dorosłego, angażującymi emocjonalnie, a jednocześnie stanowiącymi znakomity punkt wyjścia do refleksji nad społecznym światem dziecka. Adamek zmusza widza do skonfrontowania się z kulturowymi wyobrażeniami dzieciństwa jako okresu szczęścia i beztroski. W filmach tych znajdziemy też refleksję na temat przemian społecznych ideologii w odniesieniu do dziecka i jego potrzeb rozwojowych oraz konsumenckich, jak również potwierdzenie tezy, że dzieciństwo jest zjawiskiem społecznie konstruowanym.

EN

Films by Maciej Adamek such as: 'The Competition' (2002), 'Life to Live' (2003), 'I Am Here' (2004) and 'Kids Play' (2010) are very insightful portraits of children and childhood, made without a feel ing of an adult’s domination over the film. They are emotionally engaging, and at the same time, they offer an excellent starting point for reflection on the social world of children. Adamek forces the viewer to confront the cultural concept of childhood as a period full of happiness and innocence. In these films there is also a reflection on the social changes of ideologies related to children, their development and consumer needs, and a confirmation of the thesis that childhood is a socially constructed phenomenon.

4

Metodologiczne problemy badania kina PRL-u

63%

Zwierzchowski P. , Kornacki K.

Kwartalnik Filmowy

|

2014

|

nr 85

28-39

PL

Artykuł składa się z dwóch części: próby diagnozy aktualnego stanu badań nad kinem PRL-u oraz części postulatywnej. Zdaniem autorów polska historiografia filmowa koncentruje się głównie na zagadnieniach estetycznych (dominacja opisu twórczości reżyserów filmów fabularnych uznanych za artystów i autorów). Odwołując się do metodologicznych założeń nowego historycyzmu oraz Nowej Historii Kina, autorzy wyrażają zaniepokojenie ahistoryzmem historiografii kina PRL-u. Postulują w związku z tym m.in.: hasło „powrotu do źródeł”, głównie archiwalnych; częstsze niż dotychczas powściąganie ambicji interpretacyjnych na rzecz solidnej pracy filmograficznej pozwalającej opisać losy konkretnych projektów filmowych w ich uzależnieniu od kontekstu ekonomicznego, społecznego i politycznego; badanie tzw. kultury produkcji kina polskiego; badanie paratekstów filmowych (fotosy, plakaty, zwiastuny, reklamy filmowe itp.) i marginalizowanych zjawisk (takich jak kino oświatowe czy „polska szkoła dubbingu”); badanie recepcji (zarówno widowni, jak i piśmiennictwa filmowego).

EN

The article consists of two parts: a diagnosis of the current state of research on the cinema of the socialist period, and a postulate. According to the authors Polish film historiography focuses mainly on the aesthetic aspect (the description of the work of film directors recognised as authors and artists dominates). Referring to the methodological assumptions of the new historicism and New Cinema History, the authors express concern caused by a lack of historism in the historiography of cinema of the socialist era. They therefore suggest “a return to the source”, that is the archives; a certain restrain in one’s interpretative ambitions, thorough research allowing the description of specific film projects in relation to their economic, social and political context; research on the culture of production in Polish cinema; research of film para-texts (stills, posters, trailers, movie advertising, etc.) and marginalised phenomena (such as educational cinema or “Polish school of dubbing”) and research on film reception (both audience and written film reviews).