Tekst jest recenzją zbiorowego tomu „Pracownia Herberta. Studia nad procesem tekstotwórczym” pod redakcją Mateusza Antoniuka. Autor omawia podstawy metodologii wykorzystanej w zamieszczonych w książce tekstach, przede wszystkim zaś w syntetycznej formie przybliża ich treść, ocenia ich wartość oraz wskazuje korzyści poznawcze wynikające z rzetelnych badań dotyczących roboczych materiałów pisarzy i krytycznego wglądu do ich archiwów.
EN
The paper is a review of the collective volume entitled “Pracownia Herberta. Studia nad procesem tekstotwórczym” (“Herbert’s Workshop. Studies in Text-Creation Process”) edited by Mateusz Antoniuk. The reviewer discusses the methodological foundations of the papers contained in the book, though primarily he synthetically presents their content, evaluates their value, and points at their cognitional benefits which result from thorough examination of writers’ working materials and from critical insight into their archives.
Artykuł dotyczy teoretycznych i praktycznych problemów edytorstwa naukowego. Autor w szczególności skupia się na metodologicznej polaryzacji edytorstwa na świecie. Przedstawione argumenty przekonują, że nie istnieje i nie będzie istnieć jeden sposób uprawiania edytorstwa, a dążenia do ustalenia uniwersalnych metod stosowanych w tej dyscyplinie nie mogą przynieść skutku. Różne są bowiem – jak twierdzi autor – cele, jakie wyznaczają swojej pracy edytorzy, oraz rozbieżne stosowane przez nich definicje podstawowych pojęć, będących fundamentem i determinantem rozwiązań praktycznych. Na podstawie tekstologicznej historii wydania „Podróży Gulliwera” autor przekonuje, że edytor, chcący przygotować współczesną edycję tego tekstu, niezależnie od reprezentowanej opcji metodologicznej, stanie przed zadaniem karkołomnym, którego wynik nie będzie mógł satysfakcjonować wszystkich czytelników.
EN
The article refers to the theoretical and practical problems of scholarly editing. The author primarily focuses his attention on the methodological polarisation of editing in the world. The presented arguments convince that there is not, and never will be, a single mode of editing practice, and striving to formulate universal methods within this discipline cannot be conceived. There are various aims, as the author claims, with which the editors equip their work, and so dissimilar are definitions of the central notions that establish ground and determine the practical solutions. As based on the textological history of “Gulliver’s Travels”, the author assures that the editor wishing to prepare a contemporary edition of the text faces a challenging task, the result of which will fail to satisfy all the readers.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.