Global warming is, besides the COVID-19 pandemic, the greatest challenge for international society nowadays. Further reduction of greenhouse gas emissions is a crucial issue for the European Union and member states. In accordance with European Commission’s long-term strategy, by 2050 United Europe’s economy will have been neutral for the climate. In Poland, the main source of energy is still coal therefore the need to spread and accelerate the use of renewable energy sources is urgent. However, the pace of work in this area is determined by the law procedure for obtaining legal permits for investments in renewable energy sources. This article is a scientific analysis of the Polish legal provisions related to obtaining a decision on environmental conditions. The authors have used formal-dogmatic and theoretical methods supplemented with an analysis of the judgments of Polish administrative courts. In light of Polish regulations, investments in renewable energy are investments that have a significant impact on the environment and as such require a complex environmental assessment in an administrative procedure.
The subject of the article is the analysis the new legal regulations on allegation in an administrative enforcement proceedings after the changes introduced by the Amendment Act of September 11, 2019. The aim of the article is to verify the amendment in terms from the perspective of the designer, who wanted to increase the effectiveness of the enforcement proceedings in considering the allegations, secure the obligated party and facilitate the work of the enforcement authority and the creditor. The main manifestation of this is the fact that the burden of considering the allegations from July 30, 2020 is on the creditor. In their article, the authors examine, whether the amendment actually had a positive impact on the improvement of the procedure of making allegations.
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza zmian w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, dokonanych ustawą nowelizującą z 11.09.2019 r., w zakresie jednego z najważniejszych środków prawnych - zarzutu. Celem artykułu jest natomiast weryfikacja nowelizacji pod kątem intencji projektodawcy, który chciał zwiększyć efektywność postępowania egzekucyjnego w zakresie rozpatrywania zarzutów, zabezpieczyć zobowiązanego oraz ułatwić pracę organowi egzekucyjnemu i wierzycielowi. Głównym tego przejawem ma być fakt, że ciężar rozpatrywania zarzutów od 30.07.2020 r., czyli od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, spoczywa na wierzycielu. Autorki w swoim artykule badają, czy nowelizacja rzeczywiście wpłynęła pozytywnie na usprawnienie procedury wnoszenia zarzutu.