Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

2 Paduch A.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Doręczenia bezpośrednie pism w postępowaniu przed sądami administracyjnymi

100%

Paduch A.

nr 2

143-156

The article addresses the problem of direct deliveries of pleadings, which professional attorneys of the parties and participants of the proceedings are obliged to perform in administrative court proceedings. The premise for conducting the research was the doubts appearing in the legal doctrine and practice as to the individual aspects of the analysed regulation. The aim of the research was to present this institution and to answer the question of whether it constitutes a guarantee of efficient proceedings before an administrative court. The analysis was carried out using three methods: dogmatic-legal, comparative-legal and historical. The research shows, firstly, that the institution of direct delivery has undergone a significant evolution. As a result of amendments, delivery became obligatory, and the catalogue of entities obliged to make such service was expanded. The next stage in the evolution of this institution will be electronic delivery between attorneys. Secondly, the research shows that the analysed institution is imprecise with regard to many issues. The legislator has not clearly indicated the exceptions to direct service. Similarly, there may be reservations regarding the imprecise determination of the consequences of a breach of the obligations arising from direct service. Thirdly, by burdening attorneys with the necessity of direct delivery, the legislator overlooked the financial aspect of fulfilling this obligation. In multi-party cases, the cost of service may constitute a barrier to access to court protection. As it stands now, a situation may arise in which a pleading filed by an attorney will not receive a course of action – but not due to his/her objective defaults, but rather due to the court’s unfavourable interpretation of Article 66 of the Act on Administrative Court Proceedings. As a result of the legislator’s lack of precision, the right to a fair trial may therefore be violated.

Artykuł porusza problem doręczeń bezpośrednich pism procesowych, do których w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązani są profesjonalni pełnomocnicy stron i uczestników postępowania na ich prawach. Przesłanką przeprowadzenia badań były pojawiające się w doktrynie i praktyce obrotu prawnego wątpliwości co do poszczególnych aspektów analizowanej regulacji. Celem badań była prezentacja instytucji doręczeń bezpośrednich oraz odpowiedź na pytanie, czy stanowi ona gwarancję sprawnego postępowania przed sądem administracyjnym, przy uwzględnieniu prawa do rzetelnego procesu sądowego. Powyższą analizę przeprowadzono przy wykorzystaniu trzech metod: dogmatycznoprawnej, prawnoporównawczej oraz historycznej. Badania wskazują, po pierwsze, że instytucja doręczeń bezpośrednich przeszła w okresie obowiązywania Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi znaczącą ewolucję. W wyniku kolejnych nowelizacji doręczenia w tym trybie stały się obligatoryjne, a katalog podmiotów obowiązanych do ich realizowania uległ rozszerzeniu na innych niż adwokaci czy radcowie prawni profesjonalnych pełnomocników. Kolejnym etapem ewolucji tej instytucji będzie wprowadzenie doręczeń elektronicznych między pełnomocnikami. Po drugie, z przeprowadzonych badań wynika, że analizowana instytucja w odniesieniu do wielu kwestii jest nieprecyzyjna. Przykładowo, ustawodawca nie wskazał w sposób jednoznaczny katalogu wyjątków od doręczenia bezpośredniego. Podobnie zastrzeżenia może budzić nieprecyzyjne określenie konsekwencji naruszenia obowiązków wynikających z doręczeń bezpośrednich w zakresie np. nieprawidłowego sformułowania oświadczenia o nadaniu pisma bezpośrednio do pełnomocnika innej strony albo złożenia do sądu i do rąk pełnomocnika pisma innej treści. Po trzecie, obciążając pełnomocników koniecznością doręczeń bezpośrednich, ustawodawca pominął aspekt finansowy wywiązywania się z tego obowiązku. W przypadku spraw wielopodmiotowych koszt doręczeń może stanowić barierę w dostępie do ochrony sądowej. Poczynione ustalenia należy uznać za istotne w kontekście ewentualnych nowelizacji p.p.s.a. W aktualnym kształcie może dojść bowiem do takiej sytuacji, w której pismo złożone przez pełnomocnika nie otrzyma biegu nie ze względu na jego obiektywne uchybienia, ale w związku z przyjęciem przez sąd niekorzystnej wykładni art. 66 p.p.s.a. Wskutek braku precyzji ustawodawcy może zatem dojść do naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego.

Stosunek prawny jako podstawa wyłączenia pracownika w postępowaniu administracyjnym

100%

Paduch A.

nr 1

137-150

The article addresses the problem of excluding an employee of the public administration from participation in proceedings in a situation where there is a legal relationship between the employee and the party of such a nature that the outcome of the case may influence the rights and duties of the employee (Article 24 § 1 in fine of the Code of Administrative Proceedings). The exclusion then takes place ex lege and is justified by the need for the impartiality of the administrative body. The structure of the discussed premise is based on two elements. First, the exclusion under the indicated provision occurs only when the party and the employee have a legal relationship. Therefore, the analysed ground for exclusion does not occur when this relationship is only factual or, for example, when it existed in the past. Secondly, the outcome of the proceedings must have a special impact on the employee’s rights or obligations arising from the relationship. Justifying the exclusion of an employee on the basis of the discussed premise seems extremely difficult: both of the indicated premises must appear jointly, and they are of an evaluative nature. For this reason, the author proposes to remove the discussed ground from the Code of Administrative Procedure and to cover the cases regulated therein with exclusion upon request (Article 24 § 3 of the Code of Civil Procedure). This will be in line with the principles of speed of proceedings and of fostering the trust of participants in the proceedings in the public authority and legalism.

Artykuł porusza problem wyłączenia pracownika organu od udziału w postępowaniu administracyjnym w sytuacji, w której pomiędzy nim a stroną zachodzi stosunek prawny tego rodzaju, że wynik sprawy może mieć wpływ na prawa i obowiązki pracownika (art. 24 § 1 in fine k.p.a.). Do wyłączenie dochodzi wówczas z mocy prawa i jest podyktowane dążeniem do załatwiania spraw administracyjnych z uwzględnieniem wymogu bezstronności pracownika. Konstrukcja omawianej przesłanki opiera się na dwóch elementach. Po pierwsze, do wyłączenia na podstawie wskazywanego przepisu dochodzi jedynie wtedy, gdy stronę i pracownika łączy stosunek prawny. Analizowana podstawa wyłączenia nie zachodzi zatem wtedy, gdy stosunek ten ma charakter jedynie faktyczny lub np. gdy istniał w przeszłości. Po drugie, stosunek ten musi charakteryzować się swoistą relacją pomiędzy wynikiem sprawy a zakresem praw lub obowiązków pracownika – mogą one ulec modyfikacji przy określonym rozstrzygnięciu. Wyłączenie pracownika na podstawie omawianej przesłanki wydaje się niezwykle złożone: obie ze wskazanych przesłanek muszą wystąpić łącznie, przy czym mają one charakter ocenny. Z tej przyczyny autor proponuje wykreślenie z k.p.a. omawianej podstawy wyłączenia pracownika oraz objęcie uregulowanych w niej przypadków wyłączeniem na wniosek (art. 24 § 3 k.p.a.). Będzie to zgodne z zasadami: szybkości postępowania, budzenia zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej oraz legalizmu.