Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Mewa białogłowa Larus cachinnans jest gatunkiem dużej mewy zwiększającym zasięg i liczebność w Europie. W Polsce jest lęgowa od początku lat 1980., a aktualna liczebność w kraju szacowana jest na 3000–3500 par lęgowych i wciąż rośnie. Mimo rosnącego rozpowszechnienia w Europie, gatunek ten nie doczekał się szczegółowego opisu ekologii rozrodu na nowo skolonizowanych obszarach, a wiele aspektów jego biologii wciąż pozostaje niepoznanych. W latach 2019– 2020 badano ekologię rozrodu mewy białogłowej na Zbiorniku Mietkowskim (woj. dolnośląskie). W roku 2019 stwierdzono gniazdowanie co najmniej 260 par, a w 2020 – co najmniej 190 par. Najwcześniejsze lęgi były rozpoczynane w pierwszej dekadzie kwietnia, a większość par przystępowała do rozrodu między 3. a 7. dniem tego miesiąca. Wymiary gniazd (mediany) z obu latach badań wyniosły: średnica zewnętrzna – 47 cm, średnica wewnętrzna – 23 cm, wysokość – 7 cm, głębokość czary – 7 cm. Średnia objętość pierwszego jaja w lęgu (A) w obu latach badań wyniosła 84,4 cm3, jaja B – 82,3 cm3, a jaja C – 76,6 cm3. Wymiary i objętość jaj miały tendencję malejącą wraz z datą przystąpienia do lęgu. W latach 2019–2020 średnia objętość pełnego lęgu wyniosła odpowiednio 241,2 oraz 245,2 cm3. Względna objętość jaja C wyniosła w tych latach odpowiednio 0,91 i 0,93 średniej wielkości dwóch pierwszych jaj. W obydwu badanych latach stwierdzono stratę 15,5–15,9% jaj w 25,6–32,1% lęgów, a średnio wykluwało się 2,43–2,48 pisklęcia na parę przystępującą do lęgu. W 2019 roku dzienna przeżywalność piskląt wyniosła ~0,95, a szansa, że pisklę dożyje do 22. dnia życia ~0,36 (obliczenia te dotyczą okresu zanim rozpoczęło się zatapianie kolonii przez gwałtowny wzrost poziomu wody w zbiorniku w wyniku opadów deszczu). Zatopienie kolonii po 17.05 spowodowało śmierć ponad 90% piskląt. W 2020 roku przeżywalność piskląt była niższa i bardziej zmienna niż rok wcześniej, a szansa przeżycia do 17. dnia po wykluciu (okres, dla którego możliwe było obliczenie skumulowanej przeżywalności był krótszy niż w 2019, ponieważ żadne z najwcześniej w sezonie obrączkowanych piskląt nie zostało później odnalezione ponownie) wynosiła jedynie ~0,23. Wybrane parametry ekologii rozrodu porównano do wyników uzyskanych w innych koloniach w Polsce i Ukrainie.
EN
The Caspian Gull Larus cachinnans is a large gull species, which expands its breeding area in Europe and increases in numbers. The first Polish breeding records of the species come from the early 1980s, and its current population is estimated at 3000–3500 breeding pairs. Despite its widespread occurrence on the continent, the species reproductive ecology has not been well described, and many aspects of its biology still remain unknown. In 2019–2020 we studied the breeding ecology of the Caspian Gull at Mietków Reservoir (Lower Silesia). We recorded a minimum of 260 breeding pairs in 2019 and at least 190 pairs in 2020. Birds started nesting in the first decade of April. Dimensions of nests (medians) were as follows: outer diameter – 47 cm, inner diameter – 23 cm, height – 7 cm, depth – 7 cm. Mean volume of the first eggs, called A-eggs was 84.4 cm3, B-eggs – 82.3 cm3 and C-eggs – 76.6 cm3. Length, width and volume of eggs tended to decrease with the increasing laying date. The full clutch volume was 241.2 cm3 and 245.2 cm3 in 2019 and 2020, respectively. Relative volumes of C-egg in clutches constituted 0.91 and 0.93 of the mean volume of A- and B-eggs in the two study years, respectively. In both study years 15.5–15.9% of eggs from 25.6–32.1% of clutches were lost, and 2.43–2.48 chicks per a breeding pair hatched. In 2019 the daily chick survival rate was estimated at ~0.95, while the probability of the nestling survival until the age of 22 days after hatching was ~0.36 (before the flooding of the colony due to heavy rainfall). The second (after 17 May) flooding of the colony resulted in the death of more than 90% of nestlings. In 2020 the survival rate of the young was lower and more variable than the year before, and the probability of survival until the 17th day of life was only ~0.23. We compare our data with the results obtained in other colonies in Poland and Ukraine.
PL
Choć gniazdowanie na dachach jest powszechne u niektórych gatunków dużych mew, to u mewy białogłowej Larus cachinnans wciąż pozostaje zjawiskiem rzadkim. Znane są tylko pojedyncze przypadki takiego gniazdowania tego gatunku w Europie. Pierwsze stwierdzenie lęgów na dachach w Polsce miało miejsce w Warszawie w roku 2018 . Mewy białogłowe gniazdowały tam na 6-piętrowym budynku mieszkalnym w kolonii mieszanej razem z mewami srebrzystą L. argentatus, romańską L. michahellis i żółtonogą L. fuscus. Inna kolonia na dachu, gdzie gniazdowały mewy białogłowe, została znaleziona w tym samym roku w Warszawie na hali produkcyjnej. W artykule opisujemy osiem innych, znanych nam przypadków z Europy, gdzie potwierdzono gniazdowanie tego gatunku na dachach. Wybieranie tego typu siedliska do gniazdowania wydaje się być efektywną strategią dla mew. Przewidujemy, że zjawisko zasiedlania dachów budynków będzie coraz częstsze, nie tyko w Polsce, ale też w Europie.
EN
Synurbization of the Grey Heron has been described from Western Europe, but urban colonies of the species have been rarely reported from Poland. One of the urban Polish breeding colonies is located in Wrocław, Lower Silesia, where the species has nested since 1994. At the end of April 2019 we counted a total of 204 breeding pairs. This colony is divided into two subcolonies with 104 and 100 nests, respectively. The main nesting tree is the Black Pine Pinus nigra. The most likely the number of breeding pairs within the colony is increasing.
EN
Caspian Gull Larus cachinnans started to nest in Poland in the early 1980s. Since 1989 this species has started to nest regularly, but no complete survey of breeding population has been done so far. To describe abundance trend, we collected data on numbers and distribution of breeding Caspian Gulls until 2020 from the whole country. The census in 2021 allowed to estimate complete or near-complete breeding population at 5,554 pairs nesting in 44 places in total. Nesting sites held from 1 to 1,924 breeding pairs. About 91% of pairs bred in 9 colonies with more than 100 pairs. There were 21 nesting sites with ≤10 pairs, including 10 single-pair sites. 66% of the sites were located in southern part of the country, but increasingly more pairs started to settle in new places, including central Poland. The average annual population growth rate in 1989–2021 was estimated at 14.8% (95% confidence intervals: 12.3–17.3%); the Caspian Gull is characterized by the strongest increase among all breeding bird species in Poland. We predict that the abundance of Caspian Gulls in Poland will further increase, as many potentially suitable breeding areas are not yet colonized, particularly in the northern and western part of the country. This spectacular increase is also probably linked to multiple factors, including availability of landfills as important foraging places, which may affect high productivity and survival. The case of the Caspian Gull population increase is a good example of large-scale changes in bird populations in the period of Anthropocene in Europe.
FR
Mewa białogłowa Larus cachinnans zaczęła gniazdować w Polsce na początku lat 80. XX w. Od 1989 gatunek ten gniazduje w kraju corocznie, ale jak dotąd nie przeprowadzono kompletnego cenzusu populacji lęgowej. By scharakteryzować trend, zebraliśmy dane dotyczące liczebności i rozmieszczenia lęgowych mew białogłowych do 2020 roku od obserwatorów z całego kraju. W roku 2021 zorganizowaliśmy cenzus, mający na celu najbardziej kompletną ocenę liczebności populacji. W roku 2021 stwierdzono w Polsce gniazdowanie 5554 par w 44 miejscach. W poszczególnych miejscach gniazdowało od 1 do 1924 par. Prawie 91% par było skoncentrowanych w 9 dużych koloniach, liczących >100 par. W 21 miejscach stwierdzono do 10 par, a w 10 z nich gniazdowały tylko pojedyncze pary. 66% miejsc lęgowych było zlokalizowanych w południowej części kraju, ale coraz więcej par zasiedla nowe miejsca, m.in. na Pojezierzu Gnieźnieńskim. Średni roczny przyrost populacji w latach 1989–2021 został oszacowany na 14,8% (95% przedział ufności: 12,3–17,3%). Jest on najsilniejszym wzrostem stwierdzonym wśród wszystkich gniazdujących w Polsce ptaków. Przewidujemy, że liczebność mewy białogłowej w Polsce może nadal rosnąć z uwagi na liczne, nadal niezasiedlone, optymalne dla tego gatunku miejsca lęgowe, szczególnie w północnej i zachodniej części kraju. Ten spektakularny wzrost ma przypuszczalnie swoje źródła także w dostępności do składowisk odpadów komunalnych będących ważnym źródłem pokarmu, co może wpływać na wysoką produktywność gatunku oraz przeżywalność populacji. Wzrost liczebności populacji lęgowej mewy białogłowej jest dobrym przykładem wielkoskalowych zmian w populacjach ptaków w okresie antropocenu w Europie.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.