Celem artykułu jest wykazanie wartości teoretycznej i aplikacyjnej konstruktu uważnego rodzicielstwa, wywodzącego się z koncepcji uważności (ang. mindfulness). Uważność rodzicielska (Duncan, Coatsworth, Greenberg, 2009) oznacza: intencjonalne i nieoceniające zwracanie uwagi przez rodziców na wyłaniające się w danej chwili doświadczenie podczas ich interakcji z dzieckiem. Manifestujesię poprzez: uważne słuchanie, kultywowanie postawy akceptacji oraz powstrzymywania się od oceny, świadomość emocji własnych oraz dziecka, umiejętność samoregulacji w rodzicielstwie oraz poprzez rozwijanie postawy współczucia wobec siebie oraz dziecka. Przytoczone wyniki badań wskazują na dodatni związek uważności rodzicielskiej z dobrostanem psychicznym, kształtowaniem się relacji rodzic – dziecko, a także na możliwości kształtowania się uważności rodzicielskiej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.