Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Intersection between the activities of two regulators - prior actions taken by the National Telecoms Regulator exclude the ability to intervene by the Competition Authority? Case comments to the judgment of the Supreme Court of 17 March 2010 – Telekomunikacja Polska S.A. (Ref. No. III SK 41/09)

100%

Syp S.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2011

|

tom 4(5)

261-266

2

Zasada tożsamości personalnej i ciągłości czasowej emitenta obligacji

100%

Syp S.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2019

|

tom 8

|

nr 7

88-99

PL

Przedmiotowy artykuł podejmuje interesujące zagadnienie obowiązywania tzw. zasady tożsamości personalnej i ciągłości czasowej emitenta obligacji. Tytułowemu zagadnieniu nie poświęcono dotychczas uwagi w formie artykułu naukowego w związku z czym, niniejsza publikacja ma w zamierzeniu autora wypełniać brakującą doktrynalną lukę. Przedmiotowe zagadnienie zostało omówione, w pierwszej kolejności, w odniesieniu do zasad ogólnych dotyczących przejęcia długu w świetle k.c., a w drugiej kolejności, w kontekście konstrukcji prawnej obligacji i właściwości stosunku zobowiązaniowego z niej wynikającego. W artykule dokonano przeglądu poglądów doktryny w zakresie zasady tożsamości personalnej i ciągłości czasowej emitenta obligacji oraz sformułowano własne stanowisko. Artykuł zawiera szereg unormowań ustawowych potwierdzających brak obowiązywania przedmiotowej zasady. Finalnie, w artykule zawarto wnioski z dokonanej analizy prawnej.

3

O odpowiedzialności osób fizycznych w polskim prawie konkurencji – de lege lata i de lege ferenda

100%

Syp S.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2012

|

tom 1

|

nr 4

7-19

PL

Artykuł porusza w głównej mierze kwestię proponowanych zmian w zakresie prawa konkurencji w Polsce, zakładających wprowadzenie odpowiedzialności osób fizycznych za dopuszczenie do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu praktyk ograniczających konkurencję. W celu usystematyzowania wywodu, najpierw omówiono odpowiedzialność osób fizycznych na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (tzw. odpowiedzialność za naruszenia proceduralne). Dalej zaprezentowane zostały główne założenia odpowiedzialności osób fizycznych według propozycji polskiego organu antymonopolowego (tzw. odpowiedzialność sensu stricto o charakterze materialnoprawnym). Postulaty te zostały następnie skonfrontowane z dotychczas sformułowanymi stanowiskami (m.in. Stowarzyszenia Prawa Konkurencji czy Grupy Roboczej CARS). Wreszcie przedstawiona została autorska ocena proponowanego rozwiązania zakładającego odpowiedzialność osób fizycznych, uwzględniająca rozwiązania innych ustawodawstw w tym względzie oraz dorobek piśmiennictwa.

EN

The article focuses on the proposed amendments to the Polish Competition Act which would introduce the institution of an individual’s liability for allowing an undertaking to commit a violation of the prohibition of anti-competitive practices. Discussed first is the liability of individuals on the basis of current provisions of the Act on Competition and Consumer Protection (i.e. procedural infringements liability). Presented next are the main assumptions surrounding an individual’s liability as currently proposed by the Polish Antitrust Authority (i.e. substantive liability sensu stricto). These assumptions are confronted with the comments already submitted by, among others, the Polish Competition Law Association and the CARS Working Group. Presented in conclusions is the Author’s own evaluation of an individual’s liability taking into account the comparative law approach and the achievements of the doctrine.

4

Postulowane zmiany w prawie kontroli koncentracji – uwagi na tle propozycji Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

100%

Syp S.

|

nr 2

16-23

PL

Artykuł dotyka zagadnienia proponowanych założeń zmian w zakresie prawa kontroli koncentracji w Polsce. Z uwagi na fakt, że organ antymonopolowy – Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) oficjalnie zaprezentował główne założenia zmian, autor opisując podstawowe propozycje zmian konfrontuje je z dotychczas formułowanymi przez urzędników podczas oficjalnych konferencji kierunkami zmian w prawie kontroli koncentracji. Dodatkowo autor zestawia postulaty zmian z uprzednio opublikowaną przez organ antymonopolowy Polityką konkurencji w latach 2011-2013. Finalnie, uwzględniając pojawiające się głosy praktyki i nauki w aspekcie proponowanych zmian, autor podejmuje próbę oceny mocnych oraz słabych stron postulowanych rozwiązań. Na zakończenie zostanie przedstawiona ogólna ocena proponowanych zmian przez UOKiK.

EN

The article deals with the issue of proposed changes in the merger control law in Poland. Due to the fact that the competition authority – the Office of Competition and Consumer Protection (OCCP) has officially launched the main objectives of the changes, the author, by describing the basic proposals of changes, confronts them with the previously formulated changes by officials during the conferences. In addition, the author describes the proposed changes in relation to the previously published by the competition authority the Competition policy in 2011-2013. Finally, taking into account emerging voices of the practice and academia in terms of the proposed changes, the author attempts to assess the strengths and weaknesses of the envisaged solutions. At the conclusion the overall assessment of the proposed changes by the OCCP will be presented.

5

Kiedy zgłosić zamiar koncentracji? O wybranych problemach prawnych obligatariuszy obligacji zamiennych z perspektywy prawa kontroli koncentracji

100%

Syp S.

|

tom 3

|

nr 1

32-45

PL

Istotnym zagadnieniem prawnym, które zostało podjęte w artykule jest obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji leżący po stronie obligatariusza (ewentualnie wspólnie obligatariuszy) obligacji zamiennych w świetle przepisów ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach oraz ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. Dotychczas obowiązki administracyjnoprawne z zakresu prawa kontroli koncentracji (czy też, prawidłowo ujmując, nadzoru nad koncentracjami), wynikające z realizacji prawa zamiany inkorporowanego w obligacjachzamiennych, nie były przedmiotem rozważań w piśmiennictwie. Należy się jednak spodziewać, że wraz z upowszechnieniem i zwiększeniem popularności emisji obligacji zamiennych, kwestie: „momentu” zgłoszenia zamiaru koncentracji oraz skutki jego braku mogą mieć istotne znaczenie dla prawidłowej realizacji uprawnień obligatariuszy tych instrumentów hybrydowych. W pierwszej kolejności warto przybliżyć charakterystykę prawną oraz ekonomiczną obligacji zamiennych. Po wtóre, wskazać źródło obowiązku obligatariuszy w zakresie zgłoszenia zamiaru koncentracji Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Wreszcie, należy się zastanowić nad prawidłowością rozwiązań prawnych w kontekście „praktycznych” aspektów związanych z konwersją obligacji zamiennych na akcje dokonywaną przez obligatariuszy.

EN

This article focuses on the important legal requirement to notify a merger imposed upon the holders of convertible bonds by the Act of 29 June 1995 on Bonds and the Act of 16 February 2007 on Competition and Consumer Protection. Literature has not yet considered administrative obligations resulting from merger control rules based on the execution of the conversion right incorporated in such bonds. With the spread and increasing popularity of convertible bonds, it is to be expected however that a properly determined timeframe for a merger notification (to the President of the Office of Competition and Consumer Protection), as well as the consequences of a failure to notify, may be of importance to holders of convertible bonds. Considered first in the article is the legal and economic characteristics of convertible bonds. Identified next is the source of the duty placed on convertible bondholders to notify a merger. Finally, the article examines the applicable legal solutions from the point of view of the “practical” aspects of the conversion of such bonds carried by their holders.

6

Arbitraż a prawo konkurencji – wybrane zagadnienia teoretyczne i praktyczne

63%

Nowaczyk P. , Syp S.

|

2013

|

tom 2

|

nr 5

81-89

PL

Przedmiotowy artykuł1 stanowi ujęcie wybranych zagadnień prawnych dotyczących wzajemnych relacji pomiędzy międzynarodowym arbitrażem handlowym a prawem konkurencji. Dominująca perspektywa ujęcia tematyki zastosowana w artykule została określona jako perspektywa arbitra (rzecz jasna jako jedna z kilku możliwych). Autorzy wskazują na dwie kwestie węzłowe o znaczeniu uniwersalnym (międzynarodowym) będące odpowiedzią na pytania: 1) czy arbiter może (a może musi) stosować prawo konkurencji? (w kontekście dopuszczalności poddania sporu pod arbitraż); 2) które prawo konkurencji powinien stosować arbiter? Wywody w toku artykuły będą odnosiły się do abstrakcyjnego stanu faktycznego potencjalnego sporu, który zmuszony byłby rozstrzygnąć sąd arbitrażowy, a który zostanie rozstrzygnięty przez Autorów artykułu. Takie określenie tematyki pozwala następnie na wyciągnięcie wniosków de lege lata oraz de lege ferenda w zakresie relacji pomiędzy prawem konkurencji a międzynarodowym arbitrażem handlowym dla rozstrzygającego spory arbitra.

EN

The subject-matter of this article encompasses selected legal issues on the relationship between international commercial arbitration and competition law. The main perspective used in this paper is that of an arbitrator (clearly being only one of several possible). The paper points to two main issues of universal (international) meaning in response to the following questions: 1) Can (or in fact must) the arbitrator apply competition law (in terms of admissibility of the submission of the dispute to arbitration)? 2) which competition law should the arbitrator apply? The arguments presented in the paper refer to a potential fact scenario of a dispute (one that would have to be settled by arbitration), which will be settled by the Authors. A few conclusions will be drawn de lege lata and de lege ferenda concerning the relationship between competition law and international commercial arbitration for the main actor resolving disputes – an arbitrator.

7

„Wylanie dziecka z kąpielą” – czyli o leniency plus w Polsce

63%

Syp S. , Semeniuk P.

|

2013

|

tom 2

|

nr 7

31-41

PL

Przedmiotowy artykuł stanowi próbę oceny planowanych zmian w prawie konkurencji. Autorzy w sposób szczegółowy omawiają konstrukcję prawną, która stanowić ma novum w polskim prawie konkurencji: instytucję leniency plus. Polegać ma ona na przyznaniu dodatkowej obniżki kary pieniężnej dla przedsiębiorcy (leniency plus), który złożył wniosek leniency, ale nie udało mu się uzyskać odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej, a który zdecydował się na ujawnienie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dodatkowych informacji o innym, dotychczas nieznanym – niedozwolonym porozumieniu, w którym bierze udział. Systematyka wywodu obejmuje w pierwszej kolejności omówienie instytucji leniency plus wraz ze stanowiskiem (również krytycznym) autorów co do jej uzasadnienia ekonomicznego, proponowanego kształtu i wpływu na wzrost wykrywalności porozumień antykonkurencyjnych. Wreszcie trzon wywodu stanowią uwagi dotyczące rozumienia tzw. inności porozumienia i wybranych, związanych z tym problemów konstrukcyjnych.

EN

This paper aims to assess the planned changes to the Polish Competition Act of 2007 discussing in detail the introduction of a legal institution which is a novum for the Polish legal system – leniency plus. The goal of leniency plus is to grant an additional fine reduction to an entrepreneur that submitted an unsuccessful leniency application (which, under the current law, would not give rise to a fine reduction), but disclosed to the NCA information on another, so far unknown illegal agreement in which that company participates. The paper first discusses the institution of leniency plus and criticizes its economic justification, its proposed form and in determining the meaning of “another” agreement.