Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

COVID-19 – aktualne dane kliniczne i przegląd zaleceń dla lekarzy otorynolaryngologów i stomatologów

100%

Niemczyk K. , Jasińska A. , Krawczyk P. , Bilińska M.

|

tom 9(1)

19-27

PL

Mimo wielokierunkowych działań w sferze polityki, ochrony zdrowia i ograniczania bezpośrednich kontaktów międzyludzkich do minimum, pandemia Covid-19 objęła cały świat, a liczba przypadków tej choroby wzrasta wykładniczo. Świadczy to o niezwykłej powadze sytuacji. Lekarze i inni specjaliści w zakresie ochrony zdrowia są i będą na pierwszej linii walki z pandemią, stanowiąc przy tym grupę najbardziej narażoną na zakażenia. Infekcja wirusem SARS-CoV-2 dotyczy pacjentów w każdym wieku, przy czym mediana wieku chorych wynosi 49–59 lat. Do najczęstszych dolegliwości u osób z Covid-19 należą: gorączka, kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, duszność oraz uczucie ogólnego osłabienia i bóle mięśniowe. W przebiegu Covid-19 dochodzi do zapalenia płuc, które w ok. 20% przypadków ma umiarkowanie ciężki przebieg z zaburzeniami oddechowymi. Istotne z punktu widzenia otorynolaryngologów są także doniesienia o zaburzeniach węchu i smaku, które są stwierdzane u 30% pacjentów. Potwierdzeniem zakażenia SARS-CoV-2 u pacjentów z objawowym lub epidemiologicznym podejrzeniem Covid-19 są testy genetyczne RT-PCR. Materiał biologiczny pobiera się najczęściej z nosa lub nosogardła. Postępowanie w przypadkach Covid-19 jest objawowe, gdyż nie ma obecnie specyficznego leku pozwalającego na wyleczenie. Szczególnie duże ryzyko zakażenia istnieje u lekarzy zajmujących się regionem górnych dróg oddechowych i początkowego odcinka drogi oddechowej. Mało objawowe pierwsze stadia choroby przy dużej zakaźności powodują, że w czasie trwania pandemii planowe badania i zabiegi powinny być ograniczone. Podczas badania pacjentów lub ich leczenia wskazane jest stosowanie osobistego wyposażenia zabezpieczającego, zmniejszając ryzyko przypadkowego zakażenia zespołu leczącego. Przy leczeniu osób z potwierdzoną infekcją SARS-CoV-2 lub wymagających natychmiastowego leczenia, bez możliwości ustalenia czynników epidemiologicznych Covid-19, pełne osobiste wyposażenie zabezpieczające jest konieczne.

2

Endolymphatic Hydrops, Evaluated Using 3T MRI in Patients with Clinically Confirmed Meniere Disease

100%

Jasińska A. , Wnuk E. , Pierchała K. , Niemczyk K.

|

tom 8(3)

20-23

EN

Ménière’s disease (MD) is characterised by intermittent episodes of vertigo with fluctuating sensorineural hearing loss, tinnitus and aural fullness. Despite numerous studies, the etiology of this disorder remains poorly understood and thus diagnostic criteria are mainly clinical. Development and progress in magnetic resonance imaging (MRI) techniques, in 2007, has enabled visualisation of endolymphatic hydrops, which was the milestone achievement. We present two cases of patients with clinically confirmed MD with a set of audiological, otoneurological examinations and MRI performed. Structures of the inner ear were visualized using contrast-enhanced MR imaging after a 4-hour delayed intravenous gadolinium administration. The cochlea and vestibule were evaluated separately and classified using Barath grading scale. Endolymphatic hydrops in the clinically affected ears were confirmed using MRI. Due to disabling and intractable MD, a decision about vestibular neurectomy was made.

3

Choroba Ménière’a cz. 2. Możliwości leczenia oraz strategie terapeutyczne. Komentarz do aktualnych zaleceń i doświadczenia własne

100%

Niemczyk K. , Jasińska A. , Pierchała K.

|

tom 9(2)

18-22

PL

Autorzy przedstawiają kontynuację przeglądu aktualnych zaleceń i najnowszych badań dotyczących choroby Ménière’a. W ostatnich latach ukazały się międzyośrodkowe opracowania na temat strategii terapeutycznych, w tym: International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. W konsekwencji również „Amerykańska Akademia Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi” (AAO-HNS) opublikowała w kwietniu 2020 r. zaktualizowane wytyczne na ten temat. Na podstawie wymienionych opracowań oraz przeglądu literatury, przedstawiono główne metody leczenia stosowane w chorobie Meniere’a oraz ocenę ich skuteczności. W oparciu o aktualne zalecenia, a także doświadczenia własne Kliniki Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, zaproponowano schemat terapeutyczny.

4

Salvage surgery of hypopharyngeal cancer as a second malignancy post radiotherapy and the possibility of digestive track reconstruction – study of three cases and the literature review

76%

Rzepakowska A. , Jasińska A. , Wolniewicz M. , Baranek P. , Osuch-Wójcikiewicz E. , Bruzgielewicz A. , Niemczyk K.

|

tom 8(1)

33-39

EN

Patients with head and neck cancers have an increased risk of second malignant neoplasm occurrence (25% in long-term follow-up, 4% yearly). Most patients with a primary tumor can be treated with organ-preserving strategies including radiotherapy (RT) or chemoradiotherapy (CRT). Very often after radical surgical excision there are indications for adjuvant radiotherapy. However, if recurrence or second malignancy will develop after definitive primary RT, there are limitation to use therapeutic dose of radiation again for the same area. Salvage surgery is regarded as the only curative option in those cases. In our study we analysed 3 patients, who presented with head and neck second cancer in the area of hypopharynx, within 10-25 years after primary radiotherapy due to oropharyngeal and laryngeal cancer. A total pharyngectomy with larynx preservation and bilateral neck dissection were performed in the first case and the radial forearm free flap (RFFF) was used for reconstruction of the pharynx. Second patient, due to perilaryngeal invasion in radiological images, underwent total pharyngolaryngectomy with selective bilateral cervical lymph nodes dissection and digestive track was restored also with RFFF. The third patient had previously undergone laryngectomy and after total pharyngectomy the free autologous jejunal flap (FAJF) was used for reconstruction. The main goal of reconstruction after salvage surgery due to hypopharyngeal cancer is to reconstruct the digestive tract. The other important aspect is to optimize the anatomy for voice rehabilitation and swallowing. Unfortunately, radiation and chemotherapy impair wound healing, which indicates increased risk of postoperative complications and makes salvage surgery results unpredictable.