Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Badania posturograficzne u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego

100%

Fedorowicz J. , Bielińska M. , Olszewski J.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

tom 72(3)

19-25

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była porównawcza analiza wyników badania posturograficznego u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego. Materiał i metody: Badania wykonano u 50 pacjentów (40 kobiet i 10 mężczyzn) w wieku od 26 do 77 lat, hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi w 2014 roku z powodu zawrotów głowy. Chorych podzielono na dwie grupy: Pierwszą stanowiło 26 pacjentów (23 kobiety i 3 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego, drugą – 24 pacjentów (17 kobiet i 7 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Grupę kontrolną (trzecią) stanowiło 26 osób, w wieku od 19 do 30 lat, którą stanowili studenci lub absolwenci łódzkich uczelni wyższych, bez zawrotów głowy w wywiadzie. Badani kwalifikowani byli do danych grup na podstawie wyników badania wideonystagmograficznego. Badania przeprowadzono za pomocą przenośnego systemu balansowego BioSway firmy Biodex. Wyniki: W przypadku testów na powierzchni twardej, zarówno przy otwartych, jak i zamkniętych oczach, w niewielkim stopniu lepiej radzą sobie chorzy z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Wyniki testów na powierzchni z gąbki okazały się być korzystniejsze wśród chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań wynika, że umiejętność zachowania równowagi wśród chorych na zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego jest średnio 3-krotnie niższa niż u populacji ludzi nie skarżących się na epizody zawrotów głowy.

2

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchu

100%

Niewiadomski P. , Bielińska M. , Pietkiewicz P. , Olszewski J.

|

tom 71(3)

20-30

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.

3

Diagnostic evaluation of neck torsion test in objective examination in patients with vertigo and/or hearing impairment

100%

Niewiadomski P. , Bielińska M. , Pietkiewicz P. , Olszewski J.

Otolaryngologia Polska

|

2017

|

tom 71(5)

18-28

EN

Introduction. The aim of the study was to evaluate the neck torsion test in objective examinations of patients with vertigo and/or hearing loss. Material and methods. The study was conducted in 100 patients, including 54 women and 46 men aged 17–79 years, who were divided into two groups: I – 50 patients, including 30 women and 20 men aged 17–79 years (mean age 49.92 years) with dizziness and/or hearing impairments, and confirmed asymmetry of intracranial vessels, II – 50 patients – the control group, including 24 women and 26 men aged 20–71 years without dizziness and/or hearing disorders and without disturbance in the construction of intracranial vessels. For each patient, the following tests were carried out: subjective, objective otorhinolaryngological, Doppler ultrasound specifying the diameter of vertebral and carotid arteries and the velocity of blood flow in these vessels, audiological diagnostics, including the examination of latency of waves I, III, V of the auditory evoked potentials of the brain stem, otoneurological diagnostics with used the neck torsion test. Results. It appears from the analysis of the material presented that the application of the neck torsion test in the Doppler ultrasound results in the fact that the difference in the mean systolic velocity of blood flow in vertebral artery is higher on the side opposite to the turning of the neck, and the increase in the average diastolic blood flow velocity in the vertebral artery on the side of the test being performed and its reduction on the opposite side in the study group, when compared to the control group. The value of the wave I, II, V latency in the ABR test during the neck torsion test is extended more in the study group than in the controls, on the side of the performed test. The performed neck torsion test in the VNG test increases the occurrence of both, square waves and nystagmus (much higher in the study group than in the controls). Conclusion. The application of the neck torsion test in the Doppler ultrasound, ABR and VNG test in patients with vertigo and/or hearing loss means that these tests become functional, thereby increasing their diagnostic value and may be used to monitor the rehabilitation of inner ear disorders.

4

Posturography studies in patients with central and mixed vertigo Summary

100%

Fedorowicz J. , Bielińska M. , Olszewski J.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

tom 72(3)

19-25

EN

Introduction: The aim of the study was to compare the results of posturography in patients with central and mixed vertigo. Material and methods: 50 patients (40 female and 10 male) aged between 26-47 complaining of vertigo were examined during their hospitalization in the Department of Otolaryngology, Laryngological Oncology, Audiology and Phoniatrics, Medical University of Lodz in 2014. The subjects were divided into two groups: I – 26 patients (23 female and 3 male) with central vertigo, II – 24 patients (17 female and 7 male) with mixed vertigo. The control group (III) consisted of 26 subjects, students and graduates of Lodz Universities, aged from 19 to 30, that did not complain of vertigo. The subjects were qualified to particular groups based on videonystagmography results. The examinations were conducted with “BioSway portable balance system” by Biodex. Results: In tests on a stable surface, with both closed and opened eyes, subjects with mixed vertigo coped slightly better. In tests on a sponge surface, subjects with central vertigo coped better. Conclusions: Based on the conducted research, it may be concluded that the ability to keep balance in subjects with central and mixed vertigo is on average three times lower than in population not suffering from vertigo episodes.

5

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem

100%

Niewiadomski P. , Bielińska M. , Pietkiewicz P. , Olszewski J.

Otolaryngologia Polska

|

2017

|

tom 71(5)

18-28

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.

6

Analiza czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła środkowego w materiale własnym

88%

Nowosielska-Grygiel J. , Owczarek K. , Bielińska M. , Wacławek M. , Olszewski J.

|

tom 71(2)

22-28

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była analiza czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła środkowego u pacjentów badanych w 2016 roku, w ramach łódzkiego tygodnia programu profilaktyki. Materiał i metody: W ramach przeprowadzonego po raz czwarty łódzkiego programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi, 21 września 2016 roku na badania profilaktyczne do kliniki zgłosiło się 106 osób, w tym: 67 kobiet w wieku 29–77 lat i 39 mężczyzn w wieku 23–84 lat. Przed badaniem laryngologicznym pacjenci wypełniali ankietę, która dotyczyła: wykształcenia, sposobu uzyskania informacji o przeprowadzanych badaniach profilaktycznych, zgłaszanych objawów chorobowych, nałogu palenia papierosów, liczby wypalanych papierosów, nałogu spożywania alkoholu, liczby życiowych partnerów seksualnych, uprawiania seksu oralnego oraz liczby życiowych partnerów seksualnych, z którymi uprawiany był seks oralny, a także wystąpienia w rodzinie choroby nowotworowej głowy i szyi. Wyniki: Większość pacjentów miała wykształcenie średnie (kobiety: 47,76%, mężczyźni: 35,82%) i wyższe (kobiety: 58,97%, mężczyźni:35,91%). O przeprowadzonych badaniach profilaktycznych pacjenci dowiedzieli się przede wszystkim z mediów (odpowiednio 80,60% kobiet i 79,49% mężczyzn). Głównymi objawami zgłaszanymi przez kobiety były: chrypka (61,19% przypadków), trudności w połykaniu (32,84% przypadków) oraz pieczenie/ból w jamie ustnej (9,85% przypadków). U mężczyzn dominowały: chrypka (46,15% przypadków), inne objawy (43,59% przypadków) oraz trudności w połykaniu (25,64% przypadków). Papierosy paliło 28,35% kobiet i 28,20% mężczyzn. Wśród kobiet było 22,38% biernych palaczek, wśród mężczyzn – 25,64% biernych palaczy. Alkohol spożywało 67,16% kobiet i 82,05% mężczyzn, najczęściej okazjonalnie. Seks oralny uprawiało 25,37% kobiet i 38,46% mężczyzn, najczęściej z wieloma partnerami. Wśród badanych było 13,43% kobiet i 5,12% mężczyzn, którzy chorowali na nowotwór złośliwy, w tym 2,98% kobiet i 2,56% mężczyzn, którzy podali w wywiadzie chorobę nowotworową głowy i szyi. Na podstawie wywiadu i badania otorynolaryngologicznego do rozszerzonej diagnostyki onkologicznej zakwalifikowano 11,94% kobiet i 17,94% mężczyzn. Wnioski: Przeprowadzany po raz czwarty łódzki tydzień aktywności programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi wykazał wzrost zainteresowania programami profilaktycznymi, a zwłaszcza nowotworowymi, a tym samym potrzebę ich kontynuowania.

7

Zapis jednoczasowego badania ENG i VNG u osób zdrowych – doniesienie wstępne

88%

Bielińska M. , Polaczkiewicz A. , Pietkiewicz P. , Miłoński J. , Olszewski J.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

tom 72(2)

45-49

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była ocena jednoczasowego zapisu badania ENG i VNG u osób zdrowych dla wybranych testów diagnostycznych pod kątem czułości i przydatności tego rodzaju badania do diagnostyki zawrotów głowy. Materiał i metody: Badania wykonano u 50 osób zdrowych, w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn, w wieku 20-22 lata (średnia 20,5 roku), które nie zgłaszały dolegliwości ze strony narządów otorynolaryngologicznych i bez zaburzeń równowagi i zawrotów głowy w wywiadzie. U wszystkich chorych wykonano badanie podmiotowe i badanie przedmiotowe otoneurologiczne, badanie elektronystagmograficzne (ENG), w tym kalibrację, próbę wahadła, badanie oczopląsu optokinetycznego, test fotela wahadłowego, próby położeniowe wg Cawthorne’a i Rosego, próbę kaloryczną wg Hallpike’a, oraz badanie wideonystagmograficzne (VNG), które obejmowało kalibrację, ocenę oczopląsu samoistnego, próbę wahadła, testy położeniowe wg Cawthorne’a i Rosego, rozszerzone o test skrętu szyi, próbę kaloryczną wg Hallpike’a. Wyżej wymienione badania przeprowadzono najpierw oddzielnie, w odstępie 24 godzin. Jednoczasowy zapis ENG i VNG wykonano po 48 godzinach od badań poprzednich, co poprzedzone zostało wykonaniem ponownej kalibracji dla obu zapisów. Wspólny zapis obejmował ocenę oczopląsu samoistnego, testy położeniowe wg Cawthorne’a i Rosego, rozszerzone o test skrętu szyi, próbę kaloryczną wg Hallpike’a. Wyniki: Nie stwierdzono wzajemnego negatywnego wpływu jednego rodzaju badania na drugie. W teście kalorycznym, zarówno w zapisie jednoczasowym, jak i wykonanym oddzielnie, zaobserwowano niższe wartości średniej prędkości wolnej fazy oczopląsu w badaniu ENG w stosunku do badania VNG. W żadnym przypadku nie stwierdzono cech obecności oczopląsu samoistnego, jak również oczopląsu optokinetycznego i położeniowego. Wnioski: Z przeprowadzonych badań wynika, że jednoczasowe zapisy wybranych testów diagnostycznych za pomocą ENG i VNG wzajemnie się nie wykluczają i mogą być wykorzystane w diagnostyce zaburzeń równowagi i zawrotów głowy, co wymaga dalszych badań.

8

Nerwiaki nerwu VIII jako pierwszy objaw zaburzenia czynności ucha wewnętrznego

88%

Bielińska M. , Owczarek K. , Nowosielska-Grygiel J. , Olszewski J. , Pietkiewicz P.

|

tom 70(5)

19-25

PL

Wprowadzenie. Celem pracy było przedstawienie nerwiaków nerwu VIII jako pierwszego objawu zaburzenia czynności ucha wewnętrznego. Materiały i metody. Badaniami objęto grupę 3456 pacjentów diagnozowanych audiologicznie i otoneurologicznie, hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi w latach 2011–2016. Wśród wszystkich chorych nerwiaka nerwu przedsionkowoślimakowego stwierdzono u 13 osób (5,16%), w tym u 9 kobiet i 4 mężczyzn. U każdego z pacjentów przeprowadzono wywiad i badanie przedmiotowe w tym próby statyczno- dynamiczne, wykonano audiometrię tonalną i słowną, audiometrię impedancyjną, charakterystykę szumu, wideonystagmografię oraz słuchowe potencjały wywołane z pnia mózgu (ABR) za pomocą trzasku. We wszystkich przypadkach nieprawidłowego zapisu ABR wykonano badanie MRI z kontrastem. Wyniki badań. Nieprawidłowy zapis ABR zaobserwowano u 252 pacjentów, czyli u 7,29% wszystkich badanych. Z tej liczby: 54,37% stanowiły kobiety, a 45,63% mężczyźni. W wyniku wykonanego badania MRI z kontrastem u 13 osób (5,16%) – w tym u 3,57% kobiet i 1,59% mężczyzn – stwierdzono obraz charakterystyczny dla nerwiaka nerwu przedsionkowo-ślimakowego. Z grupy objawów charakterystycznych dla guza nerwu przedsionkowo-ślimakowego u wszystkich chorych zanotowano niedosłuch i zaburzenia równowagi. Szumy uszne występowały u 12 osób, bóle głowy w okolicy skroniowej lub potylicznej pojawiały się u 4 badanych, objawy charakterystyczne dla niedowładu nerwu trójdzielnego zgłosiły 2 osoby, a jeden pacjent – zaburzenia widzenia w postaci mroczków i niewyraźnego obrazu. Wnioski. Każde odbiorcze uszkodzenie słuchu, a zwłaszcza jednostronne, wymaga rozszerzonej diagnostyki audiologicznej i wykonania badania słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu. Ich nieprawidłowy zapis pod postacią wydłużenia latencji fali V oraz wydłużenia interlatencji I–III i I–V, wymaga wykonania rezonansu magnetycznego z kontrastem jako złotego standardu rozpoznania nerwiaka nerwu VIII.