Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Zdyb P.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Postępowanie w sprawie odwołania prezesa regionalnej izby obrachunkowej

100%

Zdyb P.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

2020

nr 4 (56)

361-382

Celem niniejszego artykułu jest analiza trybów odwołania prezesa regionalnej izby obrachunkowej w kontekście jego pozycji ustrojowej i wykonywanych funkcji. Z uwagi na brzmienie przepisów u.r.i.o. wyróżnić można dwa tryby odwołania prezesa rio. Pierwszy z nich określić można jako tryb indywidualny, bowiem odwołanie dotyczy jedynie i bezpośrednio osoby piastującej funkcje prezesa RIO. Od decyzji Prezesa Rady Ministrów o odwołaniu zainteresowanemu służy prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Drugi tryb, określić można jako grupowy, bowiem następuję wskutek rozwiązania kolegium RIO. Różnica pomiędzy trybem indywidualnym a grupowym odwołania prezesa RIO, to brak możliwości zaskarżenia w jakikolwiek sposób rozstrzygnięcia Prezesa Rady Ministrów w przypadku rozwiązania kolegium RIO, co pociąga również za sobą odwołanie prezesa RIO i jego zastępcy. Oznacza to, że decyzja o rozwiązaniu kolegium regionalnej izby obrachunkowej de lege lata nie podlega żadnej kontroli sądowej. Ze względu na istotne instrumenty nadzorcze, którymi dysponuje RIO względem j.s.t., zapewnienie możliwości odwołania od decyzji Prezesa Rady Ministrów jedynie do sytuacji indywidualnego trybu ocenić należy jako niewystarczające w kontekście gwarantowanej konstytucyjnie sądowej ochrony niezależności j.s.t. De lege ferenda należałoby wprowadzić do u.r.i.o. możliwość poddania kontroli sądu administracyjnego legalności rozwiązania kolegium RIO. Ponadto należy również zauważyć, że możliwość odwołania się przez prezesa RIO od decyzji Prezesa Rady Ministrów do sądu stanowi kolejny argument przemawiający za koniecznością funkcjonowania w demokratycznym państwie w pełni niezależnych sądów oraz niezawisłych sędziów.

The purpose of this article is to analyze the appeal procedures of the president of the regional audit chamber (president of RIO) in the context of his organization position and functions. Due to the wording of the provisions of the act on regional audit chambers (act), two modes of dismissal of the president of RIO can be distinguished. The first of these can be described as an individual procedure, as the appeal concerns only and directly the person holding the position of president of RIO. The person concerned may appeal against the decision of the Prime Minister to appeal to the administrative court within 14 days of its delivery. The second mode can be described as group mode because it occurs as a result of the dissolution of the RIO college. The difference between the individual and group mode of dismissal of the president of RIO is the inability to appeal in any way the decision of the prime minister in the event of dissolution of the RIO college, which also implies the dismissal of the RIO president and his deputy. This means that the decision to dissolve the college of the regional accounting office de lege lata is not subject to any judicial review. Due to the important supervisory instruments at RIO’s disposal in relation to local government units (j.s.t.) de lege ferenda, it should be introduced into the law that the administrative court may review the legality of the dissolution of the RIO college. In addition, it should also be noted that the possibility for the president of RIO to appeal against the decision of the Prime Minister to court is another argument in favor of the necessity to operate in a democratic state fully independent courts and independent judges.

Wymierzanie administracyjnych kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w świetle nowelizacji kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017 r.

100%

Zdyb P.

2017

tom 6

nr 6

55-68

Niniejsze opracowanie odnosi się do problematyki wymierzania w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki administracyjnych kar pieniężnych za niewykonywanie obowiązków o charakterze publicznoprawnym przewidzianych w ustawie z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. W części pierwszej przedstawione zostały w sposób węzłowy poglądy na temat charakteru prawnego administracyjnych kar pieniężnych. Następnie przedstawiono nowe regulacje dotyczące administracyjnych kar pieniężnych dodane do k.p.a. nowelizacją z 7 kqwietnia 2017 r. Kolejny punkt traktuje na temat regulacji szczególnych dotyczących administracyjnych kar pieniężnych w prawie energetycznym. Artykuł kończy się podsumowaniem zawierającym postulaty de lege ferenda w zakresie zmniejszenia liczby aktów prawnych stosowanych przez Prezesa URE przy wymierzaniu administracyjnych kar pieniężnych.

The article refers to the issue of imposing fines by way of an administrative decision of the President of Energy Regulatory Office for the failure to perform public law obligations provided for in the Energy Law Act of 10 April 1997. The first part of the paper outlines the legal nature of administrative fines. The next part presents new regulations on administrative fines added to Code of Administrative Procedure by the amendment from 7 April 2017. The paper then deals with specific regulations on administrative fines contained in the Energy Law Act. The article concludes with a summary containing postulates de lege ferenda on the reduction of the number of legal acts used by the President of the Energy Regulatory Office to impose administrative fines.