Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

2 Handke K.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Relacje: człowiek – świat zwierząt w porównaniach występujących w tekstach Stefana Żeromskiego

100%

Handke K.

2016

tom 15

5 –18

Artykuł jest cząstkowym opracowaniem porównań, jakie się pojawiają w twórczości pisarza, a zarazem zapowiedzią autorskiego tomu serii Słownictwo pism Stefana Żeromskiego – Świat zwierząt. Świat zwierząt pojmuję szeroko – jako ogół istot żywych, istniejących rzeczywiście oraz przedstawianych przez człowieka symbolicznie (wyobrażenia, symbole, pomniki, znaki zodiaku). W swoich badaniach słownictwa odnoszącego się do świata zwierząt posługuję się nie izolowanymi leksemami, lecz kontekstami, które stanowią podstawę analiz i interpretacji. Podstawę materiałową artykułu stanowią porównania występujące w Urodzie życia i w dwóch pierwszych tomach Popiołów – łącznie 124 konteksty, które ilustrują różne relacje stron. Stefan Żeromski był mistrzem porównań, co wyraża się nie tyle, i nie tylko, ich dużą liczebnością, ile przede wszystkim ich różnorodnością pod względem budowy, znaczenia oraz rozmaitością leksykalną porównywanych składników. Pisarz doskonale znał swój ojczysty język, ale też z wielką wprawą umiał korzystać z możliwości, jakie się w nim kryją, a które pozwalały mu twórczo przedstawiać opisywany świat. W porównaniach używał bardzo wielu łączników porównywania. Oprócz najczęstszych: jak, jakby, jako spotykamy w tekstach liczne inne: coś jak, coś jakby, jakoby, niby, niemal, podobny, na podobieństwo, na kształt, na obraz, lepszy od, gorszy od. Pod względem budowy członów znajdujemy w tekstach Żeromskiego porównania proste, konwencjonalne, utrwalone w języku ogólnym oraz porównania rozbudowane. W porównania rozbudowane wpisywane są różne konsytuacje, które ja nazywam kontekstami fabularnymi (rodzaj konsytuacji wewnątrztekstowej), a które nierzadko stanowią obrazy poetyckie.

The article is a partitive study of the comparisons (similes) that appear in the texts of the writer in question, and at the same time it precedes a volume from a series Słownictwo pism Stefana Żeromskiego – Świat zwierząt [The Vocabulary in the Texts Written by Stefan Żeromski – the Animal World]. The animal world, as understood here, is wide, defined as the whole of living beings, both existing in reality and depicted symbolically (images, symbols, monuments, the signs of the zodiac). While researching the vocabulary referring to the animal world the author of the article uses not isolated lexemes but contexts, which are the basis for analyses and interpretations. The material basis of the article consists of comparisons occurring in Uroda życia and in the first two volumes of Popioły – altogether 124 contexts, which illustrate various relations of the sides. Stefan Żeromski was a master of comparisons, which is testified not only by their large number but first of all by their diversity from the point of view of their structure, meaning and lexical variety of components being compared. The writer knew his native language perfectly, and could skilfully take the full advantage of its potential, thanks to which he was able to create his literary world. In his comparisons the writer used many comparative conjunctions. In addition to the most frequent ones such as: jak, jakby, jako, he used many others: coś jak, coś jakby, jakoby, niby, niemal, podobny, na podobieństwo, na kształt, na obraz, lepszy od, gorszy od. From the point of view of the structure of components in the texts written by Żeromski there are simple and conventional comparisons, functioning in the language, as well as the more complicated ones. Included in the more complicated comparisons there are various consituations, which are called the plot contexts (a kind of consituation inside a text), and which – quite often – are poetic images.

Zakłócenia w komunikacji językowej w dzisiejszej Polsce

100%

Handke K.

tom 8

13-27

Disturbances in communication have been inherent to the Polish society during the period of political transformation after 1989, which coincided with the electronic “revolution” in civilization and the growing domination of visual message transmission over verbal means of communication. In those conditions a new variety of the Polish language has emerged, for which I use the term “turn of the 21st century everyday communication Polish”, which is replete with foreign-language elements and numerous neologisms and semantic neologisms. As a result, primarily due to various external non-linguistic factors, the entire Polish language community has stratified. The most significant divisions are consistent with age group boundaries. Younger generations are more easily adaptable to modern ways of communication and have incomparably more extensive knowledge regarding the general area of electronics. However, they frequently lack general humanistic knowledge and traditional verbal communication skills. Conversely, older generations adapt to the new reality with lesser or greater difficulty, including the acceptance and acquisition of the multiplicity of new lexemes and forms, which constantly pour in as they are created in the surrounding world. However, they maintain a higher level of general knowledge and more traditional patterns of social communication than their younger counterparts. In the article I discuss the most prominent properties of everyday Polish language (lexical, semantic, phraseological, and derivational) and linguistic behaviors specific to contemporary social communication.