W świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., minister ponosi indywidualną odpowiedzialność polityczną przed Sejmem oraz przed Prezesem Rady Ministrów. Sejm posiada prawo do doprowadzenia do dymisji każdego ministra poprzez uchwalenie wotum nieufności. Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie warunków formalnych wniosku o wyrażenie indywidualnego wotum nieufności oraz odpowiedź na pytania: jakie są przyczyny składania tego typu wniosków oraz kiedy posłowie mają prawo zażądać dymisji ministra. W artykule przedstawiono wyniki analizy wniosków o wyrażenie wotum nieufności ministrom z lat 1997–2015.
EN
According to the Constitution of Poland from 2nd April 1997, a cabinet minister is political responsible to the Sejm and to the Prime Minister. The Sejm has power to lead to the dismissal of each minister by passing a motion of no confidence. The main goal of this paper is to show the formal requirements of an motion of no confidence to a single minister, and to answer questions: what are the reasons explaining to submit this kind of motion and when member of parliament have a right to demand a dismissal of a cabinet minister. In this paper it is shown the results of an analysis of motions of no confidence to a cabinet minister from 1997 to 2015.
Kodeks wyborczy z 2011 r. dokonał istotnej zmiany dotychczasowych reguł przeprowadzania wyborów radnych do rad gmin wprowadzając zasadę, że wybory te w większości gmin w Polsce będą odbywały się w jednomandatowych okręgach wyborczych. Spowodowało to konieczność dokonania nowego podziału poszczególnych gmin na okręgi wyborcze, według zasad ustalonych w Kodeksie i w wytycznych PKW. W procesie tym istotną rolę pełnią komisarze wyborczy, ponieważ ich zadaniem jest sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego przez organy jednostek samorządu terytorialnego. Do ich kompetencji należy między innymi rozpatrywanie skarg na uchwałę rady gminy w przedmiocie podziału gminy na okręgi wyborcze oraz wydawanie postanowień zastępujących uchwałę rady gminy w przypadku, gdy organ ten nie wykonał swoich obowiązków w terminie lub w sposób zgodny z prawem. Przyznanie tych kompetencji komisarzom wyborczym budzi jednak wątpliwości odnośnie tego, czy przepisy Kodeksu wyborczego nie są sprzeczne z Konstytucją RP oraz czy nie naruszają uprawnień nadzorczych wojewodów. Celem niniejszego artykułu jest omówienie roli komisarza wyborczego w procesie dokonywania podziału gmin na okręgi wyborcze w wyborach do rad gmin, ze szczególnym uwzględnieniem stanowiska Trybunału Konstytucyjnego wyrażonego w uzasadnieniu wyroku w sprawie P 5/14.
EN
The Electoral Code of 2011 made a significant change in the existing rules for the conduct of elections of councilors to municipal councils introducing the principle that these elections in most municipalities in Poland will be held in single-member districts. This has caused the need for a new division of the municipalities into electoral districts, according the rules described in Electoral Code and in the guidelines of National Electoral Commission. The electoral commissioners are important in this process, because their task is to oversee the obey the electoral law by the local authorities. Their powers include i.e. the right to resolve complaints about municipal council resolution concerning the division of the municipality into electoral districts and the right to replace the municipal resolution by their own resolution if the local authority failed to perform its obligations on time or in a manner consistent with the law. The granting of these competencies to the electoral commissioners raises serious doubts as to whether the provisions of Electoral Code are not inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland, and does not violate the supervisory powers of voivodes. The goal of this paper is to show the role of electoral commissioner in the process of dividing municipalities into electoral districts for municipality council elections according to Electoral Code, especially according to the line of the Constitutional Court expressed in the justification of the sentence in the case P 5/14.
The Evolution of the Basic Principles of Electoral Law in Elections to Constitutive Organs of the Units of Local Government and Parliamentary Elections in Poland Since 1989
Pierwszym etapem prac nad przygotowaniem Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. było wniesienie projektów w trybie określonym w ustawie konstytucyjnej z dnia 23 kwietnia 1992 r. Ostatecznie wniesiono 8 projektów, przygotowanych przez prezydenta RP, członków Zgromadzenia Narodowego oraz grupę obywateli. W omawianych projektach przedstawiono różnorodne propozycje dotyczące pozycji rządu i funkcjonowania władzy wykonawczej. Natomiast odnośnie regulacji trybu powoływania ministrów, zakresu ich kompetencji oraz odpowiedzialności indywidualnej i solidarnej członków rządu zgłoszone projekty były zbliżone. W zasadniczej części treść omawianych projektów nie odbiegała od norm wyrażonych w Małej konstytucji, wprowadzała natomiast pewne modyfikacje istniejących rozwiązań. Główne różnice pomiędzy projektami dotyczyły kwestii trybu działania Rady Ministrów oraz określania kompetencji ministrów. Omawiane projekty były przedmiotem dalszych prac w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego i stały się podstawą do opracowania statusu ministra w Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r.
EN
The first stage of work over the Constitution of the Republic of Poland passed on 2 April, 1997, was introducing the Constitution Projects according to procedure regulated in Constitution-Preparing Law of 1992. In result, there were 8 Constitional Projects, introduced by the President of the Republic of Poland, members of National Assembly and group of citizens. In those projects were many proposals of legal regulations concerning the government and the model of executive power. However the legal regulations included in those projects concerning appointing of ministers, their competences and form of individual ministerial responsibility as well as cabinet collective responsibility were similar. Most of the regulations concerning ministers included in those projects were not different from the rules of the Small Constitution of 1992, although some changes were introduced. The main issues were the way of government work and the way to determine the competences of ministers. Those projects were used in further works of Constitutional Commission and were the foundation for the process of forming the final Constitution regulations placing the minister in the Constitution of the Republic of Poland passed on 2 April, 1997.
W świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., minister ponosi indywidualną odpowiedzialność polityczną za polityczny kierunek sprawowania urzędu przed Sejmem oraz przed Prezesem Rady Ministrów. Głównym celem niniejszego artykułu jest ukazanie, że w praktyce odpowiedzialność polityczna ministrów przed Sejmem ma charakter iluzoryczny. Większość głosów wymagana do przyjęcia uchwały o wyrażeniu wotum nieufności jest na tyle wysoka, że jej przegłosowanie jest możliwe tylko w wyjątkowej sytuacji. Od 1997 r. Sejmowi nigdy nie udało się doprowadzić do dymisji ministra poprzez uchwalenie mu wotum nieufności. Dlatego realne znaczenie ma wyłącznie odpowiedzialność polityczna ministra przed premierem. Szef rządu może doprowadzić do odwołania każdego ministra w każdym czasie. Przy podejmowaniu decyzji o złożeniu wniosku o odwołanie ministra premier musi uwzględniać jedynie, czy taka decyzja nie grozi utratą poparcia politycznego ze strony większości sejmowej.
EN
According to the Constitution of Poland from 2nd April 1997, a cabinet minister is political responsible for the political direction of his office to the Sejm and to the Prime Minister. The main goal of this paper is to show, that in practice, the political responsibility of the ministers before the Sejm is illusory. The majority of the vote required to adopt a motion of no confidence is so high that its vote is only possible in exceptional circumstances. Since 1997, no motion of no confidence have been successful, so the Sejm has never succeeded in enforcing the resignation of a minister. That is why, only the political responsibility of the minister before the Prime Minister has a real meaning. The head of government can lead to the dismissal of each minister at any time. When deciding to file an application to dismiss a minister, the Prime Minister must take into account only whether such a decision does not endanger the political support of the majority of the Sejm.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.