The article presents an attempt at an alternative approach to the scholarly interpretation model, in which statements expressed in the language of norms have been replaced by statements in the language of lawyers. In the proposed approach, the result of the interpretation of a legal text is a set of sentences of the lawyers’ language stating that a specific general legal norm applies at the moment of interpretation due to the validity of the relevant fragment of the legal text. The whole (complete) set of statements in the lawyers’ language whereby legal norms are held to be valid is treated by lawyers as a description of the legal system. It is stated that, considering the law as a system, neither case law nor scholarship in practice refers to the language of norms, but to the results of interpretations described in the lawyers’ language. However, the paradigm of scholarly interpretation using the concept of the language of norms has its undoubted cognitive value and is useful for didactic purposes.
PL
W artykule przedstawiono próbę alternatywnego ujęcia modelu wykładni doktrynalnej w którym wypowiedzi w języku norm zastąpiono wypowiedziami w języku prawniczym. W proponowanym ujęciu rezultatem interpretacji tekstu prawnego jest zbiór zdań języka prawniczego stwierdzających, iż określona generalna norma prawna obowiązuje w momencie interpretacyjnym ze względu na ważność relewantnego fragmentu tekstu prawnego. Tworzący całość (kompletny) zbiór wypowiedzi w języku prawniczym stwierdzających obowiązywanie norm prawnych jest traktowany przez prawników jako opis systemu prawa. Stwierdzono, iż zarówno judykatura, jak i doktryna rozpatrując prawo jako system w praktyce nie odnosi się do języka norm, a odwołuje się do wyników wykładni opisanych w języku prawniczym. Natomiast paradygmat wykładni doktrynalnej z wykorzystaniem pojęcia języka norm ma swoje niewątpliwe walory teoretyczne i jest przydatny w celach dydaktycznych.
The aim of this article is to present the distribution of adipose tissue in the groups of women and men of the same body height. The results of skinfold thickness measurements in men and women (1969 candidates to study Physical Education at the University of Physical Education in Poznań and at the University of Zielona Góra in the years 1995-2010 – 680 men and 1289 women) constitute the material used in the paper. 10 groups ranging upward from 162 cm to 182 cm were selected out of the respondents. In accordance with the principles of anthropometry, the authors measured the thickness of five skinfolds: on the abdomen, on the hip, on the arm, under the lower angle of a shoulder blade and on the lower leg. For each age category and each skinfold basic statistical characteristics were calculated (the arithmetic mean, standard deviation, coefficient of variation, the level of significance of differences between means of characteristics and Mollison indicator). The analysis of the obtained results demonstrates that: 1. Average thickness of fatty tissue on the arm and hip is characteristic for men and on the abdomen and lower leg for women. With respect to fatty skinfold under the shoulder blade there is no clear picture – although in majority, higher values are characteristic for men. 2. The biggest statistically significant differences in a dimorphic sense refer to fatty skinfolds on the arm, abdomen and lower leg, and they increase with higher category of body height in both sexes. 3. Regardless of body height range, fatty skinfolds on the arm and hip (men), and on the abdomen and lower leg (women) best characterize dimorphic differences in the distribution and thickness of adipose tissue among the respondents. 4. The distribution of adipose tissue in the female respondents is shifted towards the male pattern (especially folds on the arm) what would confirm the suggestions about masculinization of women.
PL
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie rozkładu podściółki tłuszczowej w grupach kobiet i mężczyzn o jednakowej wysokości ciała. Materiał wykorzystany w pracy stanowią wyniki pomiarów grubości fałdów skórno-tłuszczowych mężczyzn i kobiet – kandydatów na studia wychowania fizycznego w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu i Uniwersytetu Zielonogórskiego w latach 1995-2010 w liczbie 1969 osób (w tym 680 mężczyzn i 1289 kobiet). Spośród badanych osób wybrano 10 grup wzrostowych poczynając od 162 cm do 182 cm. Zgodnie z zasadami antropometrii, zmierzono wśród badanych grubość pięciu fałdów skórno-tłuszczowych: na brzuchu, na biodrze, na ramieniu, pod dolnym kątem łopatki i na podudziu. Dla każdej kategorii wieku i każdego fałdu obliczono podstawowe charakterystyki statystyczne (średnią arytmetyczną, odchylenie standardowe, współczynnik zmienności, poziom istotności różnic między średnimi cech oraz wskaźnik Mollisona). Analiza uzyskanych wyników pozwala odnotować: 1. Średnie grubości tkanki tłuszczowej na ramieniu i biodrze są charakterystyczne u mężczyzn, a na brzuchu i podudziu u kobiet. W odniesieniu do fałdu skórno-tłuszczowego pod łopatką, brak jest jednoznacznego obrazu – choć w większości wyższe wartości cechują mężczyzn. 2. Największe różnice statystycznie istotne w ujęciu dymorficznym dotyczą fałdów skórno-tłuszczowych na ramieniu, na brzuchu i na podudziu, które zwiększają się wraz z wyższą kategorią wysokości ciała u obu płci. 3. Fałdy skórno – tłuszczowe na ramieniu i biodrze (mężczyźni) oraz na brzuchu i podudziu (kobiety) bez względu na przedział wysokości ciała najpełniej charakteryzują dymorficzne różnice rozmieszczenia i grubości podściółki tłuszczowej wśród badanych kobiet i mężczyzn. 4. Rozkład tkanki tłuszczowej kandydatek na studia w uczelniach wychowania fizycznego przesunięty jest w kierunku wzorca męskiego (zwłaszcza fałd na ramieniu), co potwierdzałoby sugestie o maskulinizacji kobiet.