Systemy określane mianem Geograficznych Systemów Informacyjnych (ang. Geogmphic Information Systems) pozwalają przechowywać, przetwarzać, analizować, modelować oraz prezentować dane geograficzne. Dane geograficzne zawierają dwa typy informacji: informację przestrzenną (lokalizującą obiekty geograficzne na powierzchni ziemi) i towarzyszące jej dane opisowe. Systemy GIS wykorzystują systemy zarządzania bazami danych (SZBD) do przechowywania danych przestrzennych wraz z ich opisami. Przechowywanie danych przestrzennych wymaga dużych zasobów systemowych w związku z tym istotną cechą systemów GIS jest zapewnienie możliwości współdzielenia danych. Współdzielenie danych geograficznych wymaga zapewnienia możliwości współdziałania oprogramowania różnych dostawców. Oprogramowanie GIS, aby spełnić te wymagania, powinno być projektowane i budowane w oparciu o powszechnie zaakceptowane standardy. W ostatnich latach powstały powszechnie zaakceptowane międzynarodowe normy (ISO) i specyfikacje (OpenGIS) dotyczące systemów GIS. Normy ISO (grupa ISO 19100) opracowano zachowując wysoki stopień ogólności. Ich praktyczne zastosowanie wymaga wielu prac adaptacyjnych. Niezależnie własne prace standaryzacyjne prowadzi konsorcjum OGC (ang. Open Geospatial Consortium), które opracowało własne specyfikacje o nazwie OpenGis. Wynikiem porozumienia obu organizacji (ISO i OGC) jest stan aktualny, w którym specyfikacje OpenGis pełnią rolę specyfikacji implementacyjnych uwzględniających specyficzne wymagania konkretnego środowiska narzędzi programistycznych.
EN
OpenGIS specifications propose methods for storing geospatial data in relational database systems. This paper provides a brief description of those methods.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.