Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
In this work obtaining of magnesium hydroxide from the solutions obtained during magnesium removal from zinc concentrates is presented. The received product was used for the winning of composites from polyethylene (PE) using extrusion and injection methods. The obtained composites were tested in terms of thermal stability (TG, DTG) as well as combustibility (LOI and thermovision camera). The preliminary results indicate the beneficial effect of the decrease of PE quality by magnesium hydroxide obtained by means of solution purification and precipitation of Mg(OH)2 by means of soda lye.
5
Content available remote Polymeric phase change materials for thermal energy storage
100%
EN
Among polymeric phase change materials a low-molecular weight polyethylene has been characterised based on differential scanning calorimetry (DSC) and DSC with modulated temperature. Such a polymer can be used for environmentally- friendly energy storage. The enthalpy of melting and crystallisation of the polyethylene were 77-136 and 69-129 J/g, respectively, and the phase transition temperature was in two ranges, i.e., from 92.5 to 113.9 deg;C and from 74.0 to 98.9 deg;C. The quantity of the non-reversible component of heat flow is small which testifies to the recrystallisation and reversibility of the process.
PL
Polietylen o małym ciężarze cząsteczkowym jako jeden z fazowo zmiennych materiałów polimerowych został scharakteryzowany za pomocą metody różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz DSC z modulacją temperatury. Jest on stosowany do przyjaznej dla środowiska naturalnego akumulacji energii. Entalpia topnienia i krystalizacji wynosiła odpowiednio 77-136 i 69-129 J/g, a temperatury przemian fazowych - 92.5-113.9 i 74.0-98.9 °C. Wielkość wpływu składowej nieodwracalnej strumienia ciepła była niewielka, co potwierdza, że miała miejsce rekrystalizacja, i świadczy o odwracalności procesu
EN
In this work obtaining of magnesium hydroxide from the solutions obtained during magnesium removal from zinc concentrates is presented. The received product was used for the winning of composites from polyethylene (PE) using extrusion and injection methods. The obtained composites were tested in terms of thermal stability (TG, DTG) as well as combustibility (LOI and thermovision camera). The preliminary results indicate the beneficial effect of the decrease of PE quality by magnesium hydroxide obtained by means of solution purification and precipitation of Mg(OH)2 by means of soda lye.
EN
PU elastomers were synthesized using MDI, PTMO, butane-1,4-diol or 2,2,3,3-tetrafiuorobutane-1,4-diol. Using the same diisocyanate and polyether reagents urethane segments were prepared, to be inserted in the poly(urethane-methacrylate) copolymers. Bromourethane or tetraphenylethane-urethane macroinitiators were used as transitional products reacting with MMA according to the ARGET ATRP. 1H and 13C NMR spectral methods, as well as DSC and TGA thermal methods, were employed to confirm chemical structures of synthesised elastomers and copolymers. To investigate the possibility of using synthesized polymers as biomaterials a research on keeping them in physiological liquid at 37°C was performed. A loss in weight and ability to sorption of water was determined and by using GPC the molecular weight changes were compared. Additionally, changes in the thermal properties of the samples after exposure in physiological liquid were documented using both the TGA and DSC methods. The studies of surface properties (confocal microscopy and SFE) of the obtained polymers were performed. The structure of the polymer chains was defined by NMR. Possible reasons of hydrolysis were discussed, stating that new copolymers are more resistant and polar biomaterials can be less interesting than elastomers.
PL
Celem przeprowadzonych badań było uzyskanie nowego wielofunkcyjnego biomateriału do regeneracji tkanki kostnej, spełniającego wymagania stawiane przez nowe trendy w medycynie regeneracyjnej. Biorąc pod uwagę wymagania związane ze zgodnością biologiczną oraz minimalną szkodliwością implantu dla organizmu ludzkiego, z grupy dostępnych naturalnych i syntetycznych polimerów jako najbardziej obiecujący wybrany został chitozan. Chitozan jest coraz częściej używanym polimerem w zastosowaniach medycznych, takich jak: opatrunki, systemy dostarczania leku, system dostarczania genów, podłoża do regeneracji kości i tkanek miękkich, itp. Istotną zaletą chitozanu jest jego zdolność do tworzenia fazy hydrożelowej i ta właściwość jest wykorzystywana przez naukowców do uzyskiwania nowych biomateriałów. Obecnie hydrożele są używane w zastosowaniach sensorycznych wykorzystujących sygnały temperaturowe, pH, siły jonowej, jonowe czy przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego do wywołania oczekiwanej odpowiedzi. W niniejszej pracy został zastosowany syntetyczny nanokrzemian warstwowy pod nazwą handlową Laponite® XLS zamiast powszechnie stosowanych organicznych środków sieciujących często szkodliwych dla pacjenta. Uzyskane próbki zostały scharakteryzowane za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), dyfrakcji rentgenowskiej oraz testu nasiąkliwości. Do wstępnego określenia bioaktywności materiałów zastosowano test w warunkach in vitro zaproponowany przez Kokubo. Uzyskane dane poddane ocenie i szczegółowej analizie dały pozytywne i obiecujące wyniki.
EN
The aim of the study was to obtain novel multifunctional biomaterials for bone tissue regeneration fulfilling the requirements imposed by new trends in regenerative medicine. Taking into account that implant has to be biocompatible and less harmful to humans, from a group of available natural and synthetic polymers chitosan was chosen as one of the most promising biomaterials. Chitosan is more and more commonly used in medicine for wound dressings, drug delivery systems, gene delivery systems, scaffolds for bone and soft tissue regeneration etc. Important advantage of chitosan is its ability to create hydrogel phases and this property is used by scientists to obtain novel biomaterials. Nowadays hydrogels are commonly used in sensing applications using temperature, pH, ions, ionic strength or external magnetic field mechanisms to trigger the desired response. Having regarded patient care, synthetic nanoclay (trade name Laponite® XLS) was applied instead of commonly used organic cross--linkers. Obtained specimens were characterized by differential scanning calorimetry (DSC), Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FT-IR), X-ray diffraction and water soaking test. The in vitro test proposed by Kokubo was performed to determine bioactivity of the materials. Obtained data were analyzed in detail and provided positive and promising information.
17
Content available remote Powłoki poliuretanowe modyfikowane nanocząstkami krzemionki bezpostaciowej
80%
PL
Dokonano syntezy poliuretanu w reakcji 4,4'-di-izocyjanianu dicykloheksylometylenu (HMDI), poli(e-kaprolaktono)diolu (PKL) i butano-1,4-diolu w roztworze dioksanu, w którym zdyspergowano cząstki krzemionki. Metodą SEM-EDX oceniono równomierność rozmieszczenia cząstek nanonapełniacza w matrycy polimerowej. Metodami DSC i WAXD wykazano obecność fazy uporządkowanej zdyspergowanej wraz z nanocząstkami krzemionki w matrycy poliuretanu. Oceniono wpływ krzemionki na wzrost wytrzymałości mechanicznej i termicznej otrzymanych nanokompozytów uformowanych w postaci cienkich powłok. Na podstawie pomiarów kątów zwilżania oraz wartości swobodnej energii powierzchniowej stwierdzono wzrost charakteru hydrofilowego otrzymanych powłok.
EN
A polyurethane was synthesized by reaction of dicycloheksylmethylene 4,4'-diisocyanate, poly(caprolactone)diol and butane-1,4-diol in dioxane with dispersed nano SiO₂. Distribution of nano SiO₂ in polymer matrix was examd. by SEM-EDX method. The presence of ordered dispersed phase in the polyurethane matrix was showed by DSC and WAXD methods. The addn. of SiO2 resulted in an increase of mech. strength, and thermal properties of the coatings. The hydrophilic nature of the coatings was evidenced by contact angles and surface free energy measurements.
PL
Celem pracy było otrzymanie serii porowatych kompozytów o osnowie polimerowej modyfikowanych mikrocząstkami ß trifosforanu (V) wapnia (ß-TCP) oraz zbadanie ich właściwości pod kątem zastosowań ortopedycznych. Osnowę otrzymanych kompozytów stanowiły poliuretany ze względu na szereg zalet wynikających z ich budowy chemicznej, m.in. właściwości sprzyjające adhezji żywych komórek i ich proliferacji [1]. Ponadto poliuretany są grupą polimerów o wszechstronnych właściwościach, zmieniających się w zależności od użytych reagentów i średniej masy cząsteczkowej oraz o szerokim wachlarzu zastosowań. Dodatkową zaletą poliuretanów jest potencjalna możliwość wprowadzania ich w miejsce ubytku kostnego metodą iniekcyjną [2]. Kompozyty otrzymywano na drodze jednoetapowej polimeryzacji w masie z 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu (MDI), poli(glikolu etylenowego) (PEG) oraz 1,4-butanodiolu (BDO) jako przedłużacza łańcucha. Sulfonowany olej rycynowy (SCO) oraz stearynian wapnia (CS) zastosowano w celu lepszej kontroli porowatości i otrzymania układów o porach otwartych. Struktura otrzymanych materiałów została potwierdzona za pomocą spektroskopii w podczerwieni. Przy użyciu mikroskopu stereoskopowego oszacowano porowatość, ponadto zbadano wytrzymałość na ściskanie oraz przeprowadzono symulacje biologiczne w warunkach in vitro. Przeprowadzono również inkubację w symulowanym płynie fizjologicznym (SBF) w celu wstępnej oceny bioaktywności otrzymanych biomateriałów. Uzyskane wyniki potwierdziły znaczący wpływ dodatku ß-TCP na właściwości mechaniczne otrzymanych układów jak również na poprawę ich bioaktywności. Ponadto zaobserwowano, że dodatek ß-TCP, SCO oraz CS wpływa na porowatość całkowitą i rozmiary porów.
EN
The purpose of the research was to produce a series of porous composite samples with polymeric matrix modified by ß-tri-calcium phosphate (ß-TCP) microparticles and to study their properties considering orthopaedic applications. Polyurethanes were used as the polymeric matrix on account of their advantages resulting from their chemical structure. These materials also promote cell adhesion and proliferation [1]. Moreover these polymers exhibit wide-ranging properties which can be modulated depending on composition and average molecular weight and are used in broad spectrum of applications. Another advantage of polyurethanes is their potential to be injected into the bone defect by minimally invasive technique [2]. The composites were obtained through the one-step synthesis by mixing 4,4'-diphenylmethane diisocyanate (MDI) with poly(ethylene glycol) (PEG) and 1,4-butanediol (BDO) as a chain extender. Sulphonated castor oil (SCO) and calcium stearate (CS) were applied for better porosity control and to obtain interconnected pore system. Structure of the synthesized materials was confirmed by means of infrared spectroscopy. The porosity was assessed using stereoscopic microscopy. Moreover the compressive strength was studied and in vitro simulation was carried out. Composite samples were also incubated in simulated body fluid (SBF) for preliminary evaluation of the in vitro bioactivity. The research results confirmed significant influence of ß-TCP on mechanical properties and preliminary evaluation of the in vitro bioactivity of the obtained samples. Moreover the influence of ß-TCP, SCO and CS on total porosity and pore sizes was investigated.
EN
Microspheres (MS) made of resorbable polymer have been proposed as a cell growth support. They may be assembled to form cell constructs or be suspended in hydrogels allowing injection into injury location. High relative surface area of MS provides more efficient cell culture environment than traditional culture on flat substrates (multiwell plates, Petri dishes). In addition, MS structure, topography and surface chemistry can be modified to promote cell adhesion and proliferation. The aim of this study was to obtain resorbable poly(L-lactide-co-glycolide) (PLGA) MS and to modify their properties by changing manufacturing conditions of the oil-in-water emulsification to better control structural and microstructural properties of MS and their biological performance. To this end, water phase was modified by addition of NaCl to change ionic strength, while oil phase by addition of polyethylene glycol (PEG). Microstructural and thermal properties were assessed. Cytocompatibility tests and cell cultures with MG-63 cells were conducted to verify potential relevance of MS as cell carriers. The results showed that it is possible to obtain cytocompatible MS by oil-in-water emulsification method and to control diameter, porosity and crystallinity of MS with the use of additives to oil and/or water phases without negative changes in MS cytocompatibility. The results prove that modification of both phases make it possible to produce MS with desired/controllable properties like surface topography, porosity and crystallinity.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.