Tekst uzasadnia potrzebę filozoficznej refleksji dotyczącej używanego w nurcie poznania usytuowanego pojęcia artefaktu poznawczego. Artykuł wytycza obszar projektowanej epistemologii artefaktów poznawczych oraz diagnozuje problemy związane z powszechnie stosowanymi sposobami konceptualizacji artefaktów poznawczych. Analiza założeń milcząco przyjmowanych w badaniach nad artefaktami pozwala zdiagnozować problem reifikacji artefaktów poznawczych oraz problemy związane ze stosowaniem modelu wzmocnienia przy opisie relacji między narzędziem a użytkownikiem. Ponadto, tekst przedstawia problem artefaktów niereprezentujących oraz wyróżnia, dotychczas niedostrzeganą, klasę artefaktów metapoznawczych.
Artykuł odpowiada na pytanie, w jaki sposób pismo, dzięki procesowi obiektywizacji języka, przyczynia się do obiektywizacji znaczeń. Proces ten opisany zostanie na przykładzie antropologii słowa E. Havelocka i psychologii piśmienności D. Olsona. Przedstawione funkcje pisma w wyłonieniu się świadomości metajęzykowej i ukonstytuowaniu relacji poznawczej wskazują, że nie każdy rodzaj zewnętrznych reprezentacji, jak sugeruje Wittgenstein, jest równie użyteczny w procesie obiektywizacji znaczeń.
EN
The paper answers the question, how writing, in virtue of the process of language objectifi cation, contributes to objectifi cation of meaning. This processes are described by appealing to E. Havelock’s anthropology of the word and by D. Olson’s psychology of literacy. Writing contributes to metaliguistic awareness and constitute epistemic relation. This suggest that not every kind of external representations is equally suited to contribute to the process of objectifi cation of meaning.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.