Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Mikoryza wezikularno-arbuskularna u roslin rozmnazanych in vitro

100%

Matysiak B.

|

nr 2

49-58

EN

Plant micropropagation has an outstanding position in biotechnology industry. Plant production through this technique can benefit from the utilisation of mycorrhiza, the mutualistic association between plant roots and fungi. A growing body of knowledge and experience is showing that it is possible to use the mycorrhizas in order to market healthy and strong microplants that are able to overcome stress caused by transferring from the „in vitro" to greenhouse conditions and assure the optimal growth, even under adverse production conditions. Mycorrhizal technology is not limited to plants forming vesicular-arbuscular mycorrhizas, but it can be also applied to the species forming ectomycorrhizas and ericoid endomycorrhizas.

2

Australijskie wrzosy

100%

Matysiak B.

|

tom 12

139-141

3

Wplyw nawozenia azotowego i potasowego na wzrost i mrozoodpornosc pedow cyprysika Lawsona [Chamaecyparis lawsoniana [A.Murray] Parl.]

100%

Matysiak B.

|

nr 09

385-395

4

Sztuczne swiatlo-wspolczesna koniecznosc?

100%

Matysiak B.

|

1995

|

tom 62

|

nr 01

23-25

5

Gatunki i odmiany hortensji

100%

Matysiak B.

|

nr 4

7-10

6

Growth response of container grown Japanese azalea and Euonymus and concentration of nitrates and phosphates in the runoff water under different irrigation and fertilization

100%

Matysiak B.

|

nr 1

7

Doswietlanie roslin ozdobnych

100%

Matysiak B.

|

nr 07

20-22

8

Ocena przydatności podłoża kokosowego do uprawy młodych roślin Rhododendron "Alfred" rozmnożonych in vitro na podstawie charakterystyki wzrostu i fluorescencji chlorofilu

100%

Matysiak B.

|

tom 504

|

nr 2

PL

Celem badań było określenie przydatności podłoża kokosowego do uprawy młodych różaneczników 'Alfred' rozmnożonych metodą in vitro. Badano wpływ jednorodnego podłoża kokosowego lub mieszaniny podłoża kokosowego z torfem (1 : 1; v/v) oraz torfu na wzrost roślin, zawartość chlorofilu w liściach i przebieg fluorescencji chlorofilu a. Zasolenie podłoża kokosowego było wysokie (stężene soli 1,3 g NaCl·dm⁻³) i wynikało z wysokiej zawartości potasu (577 mg·dm⁻³). Różaneczniki uprawiane w podłożu kokosowym charakteryzowały się słabym wzrostem i niską zawartością chlorofilu w liściach. Wzrost różaneczników w mieszaninie podłoża kokosowego i torfu (1:1, v/v) był równie dobry jak w samym torfie, a nawet lepszy, co znalazło odzwierciedlenie w istotnie większej liczbie liści na roślinie. Badane podłoża w istotny sposób wpływały na przebieg fotosyntezy. U roślin uprawianych w podłożu kokosowym obserwowano inhibicję pierwotnych procesów fotochemicznych w PS II, co wyrażało obniżenie stosunku Fv/Fm. Najwyższym wskaźnikiem witalności Rfd charakteryzowały się różaneczniki uprawiane w mieszaninie podłoża kokosowego i torfu (1 : 1; v/v) oraz w torfie.

EN

The usefulness of coir medium for acclimatisation and growth of Rhododendron 'Alfred' microcuttings during ex vitro cultivation was evaluated. The effect of different media i.e. coir medium, mixture of coir medium and peat (1 : 1 v/v) and peat on the growth, chlorophyll content and chlorophyll a fluorescence was investigated. Total soluble salt content of coir medium was very high (1.3 g NaCl·dm⁻³) resulting from high potassium content (577 mg·dm⁻³). Growth of rhododendrons in coir medium was poor and chlorophyll content in leaves was very low. Growth of rhododendrons in coir+peat medium (1 : 1; v/v) was as good as in peat and even better as reflected by a higher number of leaves per plant. Potting media used in experiment affected photosynthetic activity of plants as probed by chlorophyll a fluorescence measurements. The decrease of the Fv/Fm for plants cultivated in coir medium as compared to peat was observed, indicating the photoinhibition changes in the photosystem II of the leaves. The Rfd value, an indicator of rapid vitality of plants, was the highest for rhododendrons cultivated in coir + peat (1 : 1 v/v) mixture and peat medium.

9

Achimenes kwitnaca roslina doniczkowa

88%

Matysiak B.

|

nr 10

18-19

10

Ogrody w doniczkach

88%

Matysiak B.

|

1994

|

nr 03

16-18

11

Rosliny doniczkowe w hydroponice

88%

Matysiak B.

|

nr 11

16-18

12

Effect of regulated deficit irrigation on growth, flowering and physiological responses of potted Syringa meyeri "Palibin"

63%

Koniarski M. , Matysiak B.

Acta Agrobotanica

|

2013

|

tom 66

|

nr 4

EN

The aim of this study was to analyze the physiological and morphological response of Syringa meyeri ‘Palibin’ to different levels of irrigation and to evaluate regulated deficit irrigation (RDI) as a possible technique for saving water in nursery production and promoting of flowering. Plants were grown in 3 liter containers in an unheated greenhouse and were subjected to six irrigation treatments for 18 weeks from the beginning of June to mid-October 2011. A drip irrigation system was used. Irrigation treatments were established on the basis of evapotranspiration (ETp). Three constant irrigation treatments were used: 1) 1 ETp; 2) 0.75 ETp; 3) 0.5 ETp, while the other three with irrigation varying between phases were as follows: 4) 1–0.5–1; 5) 1–0.25–1; and 6) 0.5–1–0.5 ETp. The 0.75 ETp and 0.5 ETp irrigation regimes adversely affected the growth and visual quality index of plants as well as they resulted in reduced leaf conductance, transpiration, maximum quantum efficiency of photosystem II (Fv/Fm) and CCI (chlorophyll content index). Plants grown under the 1–0.5–1 ETp regime had the same morphological parameters as plants grown under the 0.5 ETp treatment. A further reduction of water quantity supplied to plants in the 1–0.25–1 ETp regime resulted in further deterioration of the visual quality index of plants. In this study, the quality index of plants exposed to 0.5–1–0.5 ETp was similar to control plants (1 ETp). These plants were lower, more compact, and had smaller leaves than control plants. The irrigation regimes imposed in this study had no significant effect on the number of floral buds formed in relation to the control regime, except for 1–0.25–1 ETp where this number decreased.

PL

Celem badań była analiza fizjologicznych oraz morfologicznych reakcji Syringa meyeri ‘Palibin’ na różne poziomy nawadniania i ocena regulowanego deficytu wodnego (RDI) jako potencjalnej metody dla oszczędności wody oraz poprawy kwitnienia w produkcji szkółkarskiej. Rośliny uprawiane były w 3 litrowych pojemnikach w nieogrzewanej szklarni i zostały podda- Handling Editor: Elżbieta Weryszko-Chmielewska This is an Open Access digital version of the article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 3.0 License (creativecommons.org/licenses/by/3.0/), which permits redistribution, commercial and non-commercial, provided that the article is properly cited. ©The Author(s) 2013 Published by Polish Botanical Society ne sześciu reżimom nawodnieniowym przez 18 tygodni od początku czerwca do połowy października 2011. Do nawadniania zastosowano system kroplowy. Reżimy nawodnieniowe zostały ustalone na podstawie ewapotranspiracji (ETp). Podczas doświadczenia trzy reżimy były stałe: 1) 1 ETp; 2) 0,75 ETp; 3) 0,5 ETp natomiast pozostałe zróżnicowane na fazy: 4) 1–0,5–1; 5) 1–0,25– 1; 6) 0,5–1–0,5 ETp. Traktowanie roślin 0,75 i 0,5 ETp niekorzystnie wpłynęło na ich wzrost, jakość, jak również spowodowało zmniejszenie przewodnictwa szparkowego, transpiracji, parametru fluorescencji chlorofilu (Fv/Fm), wskaźnika zawartości chlorofilu w liściach (CCI). Rośliny poddane reżimowi nawodnieniowemu 1–0,5–1 ETp miały takie same parametry morfologiczne jak rośliny uprawiane przy nawodnieniu 0,5 ETp. Dalsze zmniejszenie ilości wody w traktowaniu 1–0,25–1 ETp skutkowało dalszym pogorszeniem parametru oceny jakości roślin. Jakość roślin będących pod wpływem 0,5–1–0,5 ETp była podobna do krzewów kontrolnych (1 ETp). Te rośliny były mniejsze, o bardziej zwartym pokroju oraz miały mniejsze liście niż rośliny kontrolne. Reżimy nawodnieniowe zastosowane w badaniach nie wpływały istotnie na liczbę tworzonych pąków kwiatowych w porównaniu do traktowania kontrolnego, poza 1–0,25–1 ETp, gdzie ta liczba była mniejsza.

13

Uprawa Anthurium x cultorum w Holandii

63%

Matysiak B. , Taczanowski K.

|

nr 06

23-24

14

Anatomiczna i fizjologiczna charakterystyka roslin ozdobnych rozmnozonych in vitro

63%

Matysiak B. , Nowak J.

|

nr 5

63-71

EN

Tissue culture conditions were selected to provide the optimal environment for rapid plant multiplication. Plantlets develop under aseptic conditions on the media containing saccharose, mineral nutrients and growth regulators at low irradiance and very high relative humidity. These conditions result in formation of plantlets with abnormal leaf morphology, anatomy and functioning in comparison to seedlings grown under natural conditions. Reduced epicuticular waxes, impaired stomatal function, poorly developed palisade layer with a significant amount of mesophyll air space were observed in plantlets. In addition, their photosynthetic activity may be reduced. When transferred to ex vitro conditions plantlets are subjected to desiccation and their growth is often slow. To minimize the effect of transplantation stress, the plantlets should be acclimatized before exposition to natural conditions.

15

Dokarmianie gerbery dwutlenkiem wegla

63%

Matysiak B. , Nowak J.

Owoce, Warzywa, Kwiaty

|

1996

|

nr 06

17-18

16

Wplyw wyciagu ze slonecznika zwyczajnego [Helianthus annus] na wzrost i aktywnosc fotosyntetyczna zoltlicy drobnokwiatowej [Galinsoga parviflora Cav.]

63%

Stawinska K. , Matysiak B.

|

nr 2

627-634

PL

W pracy oceniono wpływ wodnego wyciągu z liści słonecznika zwyczajnego na świeżą i suchą masę pędów i korzeni, zawartość wody w tych organach oraz procesy fizjologiczne (natężenie fotosyntezy netto i fluorescencja chlorofilu α) siewek żółtlicy drobnokwiatowej. Chwasty uprawiane w hydroponice traktowano wyciągami o stężeniach 0% (kontrola), 1,25%, 5%, 10%. Przeprowadzono dwa doświadczenia. W pierwszym, ubytek wyciągów w pojemnikach uzupełniany był przez wyciągi o takich samych stężeniach, natomiast w drugim rośliny podlano wyciągami jednokrotnie po posadzeniu do pojemników, a ubytek wyciągów uzupełniano czystą pożywką. Wraz ze wzrostem stężenia wyciągów zmniejszała się świeża i sucha masa pędów i korzeni oraz zawartości wody w roślinach. Istotnie spadło również natężenie fotosyntezy netto i spadły wartości parametrów fluorescencji chlorofilu α (szczególnie parametrów S i Rfd). Największe różnice obserwowano po 6 dobach u roślin mających stały kontakt z wyciągiem z liści słonecznika. Podsumowując można stwierdzić, że wyciąg z liści słonecznika zwyczajnego posiada silne właściwości toksyczne w stosunku do siewek żółtlicy drobnokwiatowej.

EN

The effect of aqueous extract of sunflower leaf on root and shoot fresh and dry matter, water content as well as physiological processes (photosynthesis and chlorophyll α fluorescence) in gallant soldier seedlings were evaluated. Weeds were grown in hydroponics’ culture and treated with extracts at 0% (control), 1.25%, 5%, and 10% concentration. There were two experiments. In the first experiment plants had a continuous contact with sunflower’s extract and in the second, plants were treated with extract and after the second day nutrient solution was added instead of extract. Decreasing of fresh and dry matter of roots and shoots as well as water content in tissues and significant reduction of photosynthesis intensity and changes in chlorophyll α fluorescence parameters (especially S and Rfd) with the increase of extract concentration were observed. The most spectacular results were observed after 6 days when plants had a continuous contact with sunflower’s extract. We can conclude, that sunflower’s extract possesses strong toxic potential in relation to gallant soldier seedlings.

17

Wpływ kontrolowanego stresu wodnego na wzrost, jakość i fluorescencję chlorofilu różaneczników (Rhododendron L.) uprawianych w pojemnikach

63%

Bielenin M. , Matysiak B.

|

tom 504

|

nr 2

PL

Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu zawartości wody w podłożu na wzrost roślin i sprawność aparatu fotosyntetycznego różaneczników. Dwuletnie rośliny Rhododendron yakushimanum 'Blurettia' uprawiano w pojemnikach 2 dm³ na stołach zalewowych z pełną recyrkulacją pożywki (N : P : K : Mg 200 : 21 : 83 : 12 mg·dm³ + mikro). W zależności od kombinacji rośliny nawadniano, gdy zawartość wody w podłożu spadała do 0,15 (umiarkowany niedobór wody), 0,20 m³-m⁻³ (duży niedobór wody), 0,30 m³-m⁻³ (nawadnianie optymalne, kombinacja kontrolna) oraz 0,40 m³-m⁻³ (nadmierne nawadnianie). Rośliny uprawiano w warunkach niedoboru od 1 lipca bądź od 1 sierpnia do końca września. Różaneczniki poddane stresowi suszy były niższe, charakteryzowały się niższą sumą długości pędów, mniejszymi liśćmi, a liczba liści z objawami uszkodzeń (brązowienie i zasychanie brzegów i wierzchołków liści, zwłaszcza starszych) była wyższa niż u roślin nawadnianych optymalnie. Zmiany te były bardziej widoczne, gdy rośliny rosły w warunkach dużego niedoboru wody w podłożu niezależnie od tego, czy rośliny poddawane były stresowi suszy od 1 lipca czy 1 sierpnia. Jednakże liczba uszkodzonych liści była niższa, gdy rośliny poddane były stresowi suszy od 1 sierpnia. Wysoka zawartość wody w podłożu spowodowała wytworzenie krótszych przyrostów w stosunku do kombinacji kontrolnej, a liczba liści z objawami uszkodzeń była wyższa. Średnica roślin, liczba pędów oraz ilość zawiązanych pąków kwiatowych na roślinie nie zależały od zawartości wody w podłożu. Można zatem stwierdzić, iż stres wywołany niedoborem wody w podłożu wywołał efekty zbliżone do zastosowania retardantów wzrostu, jednak znaczące uszkodzenia liści u roślin poddanych stresowi suszy wskazują na konieczność dokładniejszego opracowania tej technologii. Dodatkowo, u roślin uprawianych w warunkach niedoboru wody w podłożu oraz nawadnianych optymalnie badano sprawność aparatu fotosyntetycznego po poddaniu ich stresowi suszy (całe rośliny) oraz stresowi termicznemu (tylko liście). Stres spowodowany suszą, zarówno w czasie uprawy jak i w czasie pomiarów, nie wpływał na żaden z parametrów fluorescencji chlorofilu a. Natomiast stres termiczny powodował postępujące uszkodzenie aparatu fotosyntetycznego już w temperaturach przekraczających 40°C, co wyrażało się znaczącymi zmianami wartości wielu parametrów fluorescencji chlorofilu. Jednakże zawartość wody w podłożu w czasie uprawy nie wpływała na termostabilność centrów reakcji fotochemicznych PS II liści różaneczników.

EN

Two-year old, in vitro propagated, plants of Rhododendron yakushimanum 'Blurettia' were cultivated in 2 1 containers on ebb-and-flood benches with recirculation of nutrient solution (N : P : К : Mg 200 : 21 : 83 : 12 mg·dm³ + micro). Plants were irrigated, depending on a treatment, when water content in growth medium decreased below 0,15 or 0,20 m³-m⁻³ (drought stress), 0,30 m³-m⁻³ (optimal irrigation) and 0,40 m³-m⁻³ (excessive irrigation). Drought stress was initiated on 1 July or 1 August and terminated at the end of September. In plants subjected to drought stress plant height and total length of new shoots were lower, leaves were smaller and number of leaves with injuries (browning and drying off of leaf tips and margins, especially in older leaves) was higher. This tendency was more evident when more severe stress was applied while a date of beginning of a stress treatment had little effect, except for lower number of injured leaves in the treatment with delayed stress application. Excessive soil moisture resulted in shorter new shoots than in treatment with optimal watering and number of leaves with injuries was higher. Plant diameter, number of shoots and number of flower buds per plant did not depend on irrigation method. Therefore, it may be stated that drought stress had comparable effects to growth retardant application but significant leaf injuries in stressed plants suggest a need for further optimization of this technology. Additionally, efficiency of photosynthetic apparatus under drought stress conditions (entire plants) or thermal stress (leaves only) was evaluated by chlorophyll fluorescence measurements in plants subjected to drought stress or receiving optimal irrigation during cultivation. Drought stress, during cultivation or during measurements did not affect any parameter of chlorophyll a fluorescence. In contrast, high temperature stress resulted in increasing damages in photosynthetic apparatus at the in temperatures exceeding 40°C, as expressed by significant changes in many parameters of chlorophyll fluorescence. However, soil water content during cultivation did not increase the termostability of PS II reaction centres of Rhododendron leaves.

18

Effects of continuous and periodic water stress on cold hardiness of rhododendron cultivars

63%

Koniarski M. , Matysiak B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2017

|

tom 588

EN

The purpose of the present study was to determine whether water deficit affects cold hardiness of rhododendron ‘Catawbiense Boursault’, ‘Lee’s Dark Purple’, ‘Prinz Karneval’ and ‘Old Port’ shrubs. Plants were grown in unheated greenhouse and for 14 weeks from June to mid-September were subjected to six irrigation treatments. In the end of September shrubs were left in an unheated greenhouse or planted into the ground and at the beginning of each month from December to March freezing tolerance tests were performed. The results showed that in all rhododendron cultivars the highest cold hardiness was noted in January and February, lower in March but the lowest in December. Application of four-week water deficit period during summer especially between the first and the second vegetative growth may improve the frost resistance of Rhododendron shrubs.

PL

Badania mrozoodporności liści krzewów różanecznika były prowadzone w dwóch sezonach badawczych (od grudnia 2013 roku do marca 2014 roku oraz od grudnia 2014 roku do marca 2015 roku) w Instytucie Ogrodnictwa, w Skierniewicach. Celem przeprowadzonych badań było określenie następczego wpływu regulowanego deficytu nawadniania (RDI) na mrozoodporność krzewów różanecznika odmian ‘Catawbiense Boursault’, ‘Lee’s Dark Purple’, ‘Prinz Karneval’ oraz ‘Old Port’. W poprzednich sezonach wegetacyjnych rośliny były uprawiane w nieogrzewanej szklarni. Podczas 14 tygodni, od czerwca do połowy września, krzewy były nawadniane zgodnie z sześcioma wariantami nawodnieniowymi (T1–T6) wyznaczonymi na podstawie wartości ewapotranspiracji (ETp). Trzy z nich obejmowały jednakowe, stałe nawadnianie roślin: 1 ETp (rośliny kontrolne, dobrze nawodnione – T1), 0,75 ETp (średni deficyt wody – T2), 0,5 ETp (duży deficyt wody – T3). Pozostałe trzy warianty obejmowały zróżnicowane nawadnianie w czasie trzech faz wzrostu roślin: 1–0,5–1 ETp – silny deficyt wody w fazie II (T4), 1–0,25–1 ETp – bardzo silny deficyt wody w fazie II (T5) i 0,5–1–0,5 ETp – duży deficyt wody w fazach I oraz III, i dobrze nawodnione rośliny w fazie II (T6). Fazy nawadniania I i III (każda trwająca po 5 tygodni) odpowiadały wegetatywnej fazie rozwojowej krzewów. Z kolei faza II nawadniania, trwająca 4 tygodnie, odpowiadała fazie inicjacji kwitnienia oraz tworzenia pąków kwiatostanowych. W końcu września odmiany ‘Lee’s Dark Purple’ i ‘Prinz Karneval’ posadzono do gruntu, a ‘Catawbiense Boursault’ i ‘Old Port’ pozostawały w zimie w szklarni. W obydwu sezonach badawczych na początku każdego miesiąca, od grudnia do marca, były przeprowadzane badania mrozoodporności liści, w których określono uszkodzenia mrozowe na podstawie wycieku elektrolitu z uszkodzonych komórek liścia. W pierwszym sezonie badawczym dla odmian ‘Catawbiense Boursault’ i ‘Old Port’ zastosowano wartości temperatury –10°C, –20°C, –25°C, –30°C, a w drugim doświadczeniu odpowiednio dla odmian ‘Lee’s Dark Purple’ i ‘Prinz Karneval’ liście poddano temperaturze –20°C, –25°C, –30°C. Wyniki badań wykazały dla wszystkich czterech odmian różaneczników, że największa mrozoodporność była notowana w styczniu i lutym, średnia w marcu, zaś najmniejsza w grudniu. Wielkość stresu wodnego istotnie wpływała na mrozoodporność krzewów u wszystkich czterech badanych odmian różaneczników. W wyniku zastosowania traktowań nawodnieniowych T2 i T3 rośliny cechowały się gorszą mrozoodpornością, z kolei użycie traktowań nawodnieniowych T4, T5 oraz T6 poprawiało mrozoodporność krzewów podczas zimy w porównaniu do kontroli.

19

Wplyw podlozy na wzrost Anthurium x cultorum, Diffenbachia i Spathiphyllum wallisii ex vitro w zaleznosci od stezenia CO2 w atmosferze

63%

Matysiak B. , Nowak J.

|

1996

|

tom 429

241-244

PL

Oceniano przydatność podłoży organicznych i mineralnych do uprawy młodych roślin Anthurium x cultorum, Dieffenbachia i Spathiphyllum wallisii otrzymanych metodą mnożenia in vitro w zależności od stężenia dwutlenku węgla w atmosferze (350 lub 1200 µmol mol⁻¹). Badania obejmowały dwa podłoża organiczne: torf + perlit (3:1) i Jiffy-7 oraz dwa podłoża mineralne: perlit i wełna mineralna. Anthurium x cultorum uprawiane w warunkach atmosferycznego stężenia dwutlenku węgla (350 µmol mol⁻¹) rosło lepiej w podłożach organicznych niż w podłożach mineralnych. W atmosferze wzbogaconej w CO₂ (1200 µmol mol⁻¹) najwyższą świeżą masę części nadziemnej miały rośliny uprawiane w wełnie mineralnej i w podłożach organicznych. Najlepszym podłożem do uprawy Dieffenbachia w atmosferycznym stężeniu CO₂ była mieszanina torfu z perlitem, a w atmosferze wzbogaconej w CO₂ torf z perlitem oraz sam perlit. Rodzaj stosowanego podłoża w niewielkim stopniu wpływał na wzrost Spathiphyllum wallisii.

EN

The effect of organic substrates (peat moss with perlite (3:1), and Jiffy-7) and mineral root media (perlite and stonewool) on the ex vitro growth of rooted microcuttings of Anthurium x cultorum, Dieffenbachia ‘Camilla’ and Spathiphyllum wallisii at two CO₂ concentrations (350 lub 1200 µmol mol⁻¹) were investigated. Peat moss with perlite (3:1) and Jiffy-7 were the best substrates for Anthurium x cultorum grown at atmospheric CO₂ concentration. At 1200 µmol mol⁻¹ CO₂ concentration the highest fresh weights of Anthurium x cultorum shoots were obtained on stonewool and on organic substrates. At atmospheric CO₂ concentration the best substrate for Dieffenbachia was peat moss with perlite (3:1), at 1200 µmol mol⁻¹ CO₂ concentration peat moss with perlite or perlite. Growth of Spathiphyllum wallisii was unaffected by root media.

20

Response of three ornamental plant species to inoculation with arbuscular mycorrhizal fungi depending on compost addition to peat substrate and the rate of controlled release fertilizer

63%

Matysiak B. , Falkowski G.

|

nr 2

321-333

EN

controlled release fertilizer (CRF) on mycorrhizal colonization, nutrient acquisition, and growth of Physocarpus opulifolius, Spiraea japónica and Potentilla fruticosa was investigated in a container experiment. The AMF treatments consisted of a commercial inoculum Endorize-Mix and non-inoculated (non- AMF) control. Compost was mixed with peat at different rates (0, 10 and 20% v/v). The CRF was applied at 100 and 50% of the manufacturer's recommended rate. Shoot fresh weights of all three species were affected by mycorrhizas the first year they were grown in containers. Differences between AMF and non-AMF plants were less significant in the second year. In the first year, species growth response to AMF inoculation was positive for P. fruticosa, which was not dependent on CRF rate and compost addition to substrate. Species growth response to AMF inoculation ranged from neutral to negative in the first year for P. opulifolius and S. japonica depending on the CRF rate and compost addition to substrate. Mycorrhiza development was generally supported by increasing the rate of compost in peat substrate and suppressed under the recommended rate of CRF. AMF inoculation affected P content in plant tissue of all species, with a higher P content in AMF than in non-AMF plants, regardless of the rate of CRF. However, the increased level of mycorrhizal colonization caused by AMF inoculum and higher phosphorus content in the leaves of all tested species did not correspond with higher biomass of plants. The greater participation of compost was in peat substrate, the more phosphorus and potassium contained all tested species. Shoot nitrogen content was not affected by AMF nor compost addition to peat substrate.

PL

Badano wpływ szczepionki mikoryzowej zawierającej grzyby arbuskularne AMF, dodatku kompostu do podłoża torfowego oraz dawki nawozu o kontrolowanym działaniu (CRF) na zasiedlanie korzeni przez grzyby mikoryzowe, pobieranie składników mineralnych oraz wzrost roślin Physocarpus opulifolius, Potentilla fruticosa i Spiraea japonica uprawianych w pojemnikach. W badaniach zastosowano komercyjną szczepionkę mikoryzową Endorize-Mix. Rośliny kontrolne nie były mikoryzowane. Kompost zmieszano z torfem w dawkach 0, 10 i 20% (v/v). Nawóz CRF stosowano w dawce zalecanej przez producenta (100%) i obniżonej o połowę (50%). Mikoryza- cja wpfywafe istotnie na wzrost roślin w pierwszym roku uprawy w pojemnikach, ale reakcja poszczególnych gatunków była odmienna. Inokulacja roślin szczepionką mikoryzową stymulowała wzrost P. fruticosa niezależnie od dawki CRF i kompostu w pod łożu torfowym. Z kolei w przypadku P. opulifolius i S. japonica oddziafywanie szczepionki mikoryzowej uzależnione było zarówno od dawki CRF, jak i udziału kompostu w podłożu torfowym i reakcja ta miała charakter neutralny lub negatywny. W drugim roku różnice między roślinami mikoryzowanymi i niemikoryzowanymi były mniej istotne. Zasiedlaniu korzeni przez grzyby mikoryzowe sprzyjał dodatek kompostu do podłoża torfowego i proces ten był hamowany przy zastosowaniu zalecanej dawki CRF. Wszystkie badane gatunki ro ślin inokulowane szczepionką miko- ryzową zawierały więcej fosforu w liściach niż niemikoryzowane niezależnie od dawki CRF. Wraz ze wzrostem dawki kompostu zwiększała się zawarto ść fosforu i potasu w roślinach. Zawarto ść N w liściach nie była uzależniona ani od zastosowania szczepionki mikoryzowej, ani od dodatku kompostu do substratu torfowego.