Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

WSPÓŁTWORZENIE WIEDZY MIĘDZY EWOLUCJĄ A REWOLUCJĄ EPISTEMOLOGII PEDAGOGICZNEJ

100%

Duraj-Nowakowa K.

|

2017

|

nr 15

15-25

PL

Rozważając trudności epistemologiczne współczesnej pedagogiki, myślimy o celu recepcji i współtworzeniu wiedzy. W wyniku literaturowego studium przypadku współtworzenie wiedzy rozumiem jako epistemologię jej pojmowania między ewolucją a rewolucją przyjmowanych przesłanek filozoficzno-metodologicznych i rzeczowych w poznawaniu zjawisk pedagogicznych. W efekcie analiz materiałów rozwijamy kilka tez dotyczących: indywidualno-społecznego rodowodu współtworzenia wiedzy pedagogicznej, przesłań epistemologicznych dla współczesnej pedagogiki, poznania naukowego a zdroworozsądkowego (potocznego) oraz wiedzy naukowej. W konkluzjach przedstawiono epistemologiczne refleksje nad racjonalnością poznania.

EN

When considering the epistemological difficulties of contemporary pedagogy, we think about the objective of the reception and co-creation of knowledge. As a result of the literature case study, I have recognized the co-creation of knowledge as the epistemology of its comprehension between the evolution and revolution of the accepted philosophical, methodological, and factual premises in the cognition of pedagogic phenomena. As a result of the analyses of materials several theses are being developed regarding: the individual and social pedigree of co-creation of pedagogic knowledge, epistemological messages for contemporary pedagogy, scientific cognition versus commons sense cognition (common?) and scientific knowledge. The author concludes with epistemological reflections on the rationality of cognition.

2

Wdrażanie studentów pedagogiki do studiowania i pracy zawodowej

100%

Duraj-Nowakowa K.

|

2018

|

tom 21

|

nr 4

163-166

PL

recenzja książki: Barbara Klasińska; Warsztat pracy oraz nauki studentów pedagogiki; Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego; Kielce 2017; ss. 254.

EN

Rev: Barbara Klasińska; Warsztat pracy oraz nauki studentów pedagogiki; Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego; Kielce 2017; ss. 254.

3

WHY IS IT WORTH IT? WHY SHOULD WE RETURN TO THE ISSUES OF SOURCES AND APPROACHES IN PEDAGOGY?

100%

Duraj-Nowakowa K.

|

nr 17

15-26

EN

The issues of sources and approaches are treated against the epistemological-gnoseological background, or in close connection with the scientific and methodological premises of philosophy of pedagogy. The analyzes and interpretations of chosen issues are carried out according to the tendency of totality conceived in a systemological way. For cognitive proceedings, an adequate selection of sources is significant. The specificity of pedagogical sources is based on the simultaneous consideration of humanistic and social elements. Pedagogical sources are practice, experience and ideologies, worldviews, political doctrines and ideas: of culture, pedagogy and psychology. Only the abundant and multiple sources of empiricism and theory lead to cognition, to the gathering of all knowledge about upbringing, about man and the description of pedagogical phenomena in the systemological approach. The sources, in the aftermath, may favor and serve changes improving pedagogy.

PL

Kwestie źródeł i podejść podejmowane są na tle epistemologiczno-gnoseologicznym, czyli w ścisłym związku z naukoznawczymi i metodologicznymi przesłankami filozofii pedagogiki. Analizy i interpretacje wybranej problematyki prowadzone są według tendencji do całościowości pojmowanej systemologicznie. Dla postępowania poznawczego znaczący jest adekwatny dobór źródeł. Swoistość źródeł pedagogicznych polega na jednoczesnym uwzględnieniu pierwiastków humanistycznych i społecznych. Źródła pedagogiczne to praktyka, doświadczenia i ideologie, światopoglądy, doktryny polityczne i idee: kultury oraz pedagogiki i psychologii. Dopiero obfite i wielorakie źródła z empirii i teorii prowadzą do poznania, do zgromadzenia całości wiedzy o wychowaniu, o człowieku i o opisie zjawisk pedagogicznych w ujęciu systemologicznym. Źródła w następstwie mogą sprzyjać i służyć zmianom usprawniającym pedagogię i pedagogikę.

4

POZNAWANIE JĘZYKOWEGO OBRAZU ŚWIATA I LUDZI

100%

Duraj-Nowakowa K.

|

nr 13

17-27

PL

Opracowanie tematyki tekstu, pozostając w związku z potrzebami myślenia o tożsamości i języku współczesnych nauk, w tym pedagogiki i polonistyki, należy do problemów tzw. wyzerowanych, czyli nieobecnych lub za mało obecnych w literaturze podmiotu i przedmiotu poznania naukowego. Autorski tekst zawiera omówienie kwestii, które stanowią jego następujące tezy: Wstęp: dyskusja o epistemologicznych podstawach problematyki. 1. Wybór paradygmatu systemologicznego do poznawania świata i człowieka. 2. Model poznawania językowego obrazu świata. 3. Zastosowanie systemologii do rozpoznawania językowego obrazu świata. Zakończenie: szanse przed systemologicznym obrazem świata w języku dla rozwiązywania problemów naukowych i dydaktycznych.

EN

Deliberations on the main problem of the chapter, expressing the conjunction with the needs to reflect on identity and language of contemporary sciences, like pedagogy and Polish philology, represent so called “null” problems; in other words: problems which are absent or not enough present in the subject literature of scientific cognition. The study presents the discussion of issues, which build following theses: Introduction: discussion about epistemological foundations of the main problem. 1. Decision to choose a systemological paradigm to learn about the world and a man. 2. A model of linguistic cognition of world’s representation. 3. The usage of systemology to interpret the linguistic representation of the world. Conclusion: systemological linguistic world’s representation for solving scientific and didactic problems.

5

O promocji zdrowia Małgorzata Kaliszewska, Eliza Freinet. Promotorka zdrowia, Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Kielce 2017, ss. 348

100%

Duraj-Nowakowa K.

|

2018

|

tom 21

|

nr 1

221-225

6

INDYWIDUALIZM WSPÓŁCZESNYCH AUTORÓW

100%

Duraj-Nowakowa K.

|

2018

|

nr 16

15-29

PL

Przesłanki filozoficzne obligują do myślenia o starożytnym rodowodzie humanistycznej kategorii indywidualizmu człowieka. Rozwój poglądów na indywidualizm sięga przesłanek z filozofii, polityki i etyki epoki najpierw starożytnej Grecji, potem zaś epoki oświecenia, co towarzyszyło równoległej transformacji humanizmu także w kolejnych epokach. Z rodowodu i założeń indywidualizmu na gruncie i w opozycji do socjologii grupy i psychologii indywiduum wyprowadzone wartości i cele legły u podstaw cech/właściwości osób nauczycieli akademickich afirmujących jednostkowy byt/zachowania i całkowitą wolność. Ma to związek z naukotwórczą funkcją osoby pedagoga akademickiego: niezależnego, odrębnego, zdystansowanego wobec norm, na przykład obyczajowych, oryginalnego w myśleniu, pasjonata, twórcy, usatysfakcjonowanego pracą w uniwersytecie. Psychologia humanistyczna i pedeutologia tejże odmiany humanistycznego pojmowania osoby i działalności pedagoga akademickiego dostarcza założeń wyrażania jego indywidualizmu ambiwalentnie w przedziałach między zagrożeniami a szansami/perspektywami społeczno-pedagogicznymi.

EN

Philosophical premises suggest to think and accept the ancient origin of the category of human individualism. The development of ideas on human individualism goes back to the philosophy of politics and to the ethics of the Age of the Enlightenment. That development has also inspired a parallel transformation of the humanism in further epochs. From the origin and presumptions of individualism on the ground and in the opposition to the sociology of a group and the psychology of individual being, some values have been derived. Those values have made a foundation for academic teachers’ peculiarities fostering individual existence/behaviours and absolute freedom. Those features make a conjunction with scientific and creative function of an academic pedagogue, who is thus: independent, dissimilar to others, calm to some norms, like moral ones, distinctive in thinking, creative, full of passion, and satisfied by his/her work at the university. Both, humanistic psychology and pedeutology which agrees to such humanistic view of academic pedagogue – his personality and his ways of acting, bring presumptions to express his/her individualism in the whole variety of possibilities – between menaces and social and pedagogical chances/perspectives.

7

Pedeutologia systemologiczna od schematu do kreatywności w pedagogice

100%

Duraj-Nowakowa K.

Rocznik Lubuski

|

2017

|

tom 43

|

nr 1

71-84

PL

Cel opracowania to proba egzemplifikacji pedeutologii w ujęciu systemologicznym na drodze od technologiczno-schematycznych ujęć do podejść humanistycznych przez nieszablonowość, kreatywność, tworczość. Za obszar poznania służą więc materiały z obu subdyscyplin – pedeutologii i metodologii nauk. W obu obszarach ważkie są dane dwoistego pochodzenia – z piśmiennictwa społeczno-humanistycznego najwybitniejszych autorów i z, konfrontowanego z pierwszym dorobku autorskiego i najbliższego grona współpracowników z ostatniego 35-lecia naszych prac studyjnych i badawczych. W pracach tych wykorzystywano najczęściej metodę studium przypadku, do każdej z prac dobrano według kryterium podmiotowego i przedmiotowego oraz przeprowadzono badania empiryczne. Wyniki i zawartość opracowania: Wstęp: cele i metodyka badań 1. Od nauki o systemach przez metodologię nauk do metodologii pedagogiki 2. Pedagogika systemologiczna 3. Systemologiczne inspiracje pedeutologii Zakończenie: pedeutologia sytemologiczna na drodze od schematu do kreatywności.

EN

This paper is an attempt to perceive pedeutology in systemological perspective on the way from technology and schematic models to humanistic approaches, through non-pattern acting and creativity. Materials from both sub-disciplines – pedeutology and methodology of sciences – serve here as a sphere of cognition. In both of them, important data of double provenance can be found: first, in outstanding authors’ social and humanistic writings; secondly, in (after being confronted with the previous ones) the author of this article’s and the closest circle of her colleagues’ scientific writings gained from the last 35 years of collective study and research investigations. In those studies, the case study method was used most frequently; for each study, adequate subject- and object-matter literature was selected, and empirical research conducted. The results and contents of this paper are most briefly shown through the following theses: Introduction: aims and research methodology 1. From the science about systems, through the methodology of science, to the methodology of pedagogy 2. Systemological pedagogy 3. Systemological inspirations in pedeutology Conclusion: systemological pedeutology on its way from schematic acting to creativity.