Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

EU Agencification? A New Framework for the Functioning of Decentralized Agencies of the European Union

100%

Nitszke A.

|

tom 59

205-223

PL

Agencje zdecentralizowane były tworzone na przestrzeni lat, stanowiąc odpowiedź na nowe wyzwania i potrzeby WE/UE. Nasilenie tego procesu miało miejsce od lat 90. i związane było z tworzeniem rynku wewnętrznego. Proces ten był na tyle chaotyczny i nieskoordynowany, że pojawiły się znaczące różnice w ich statusie i zasadach funkcjonowania. Na początku lat dwutysięcznych pojawiła się potrzeba stworzenia minimalnych standardów wspólnych dla wszystkich tego typu podmiotów. Działania rozpoczęte wówczas doprowadziły do przedstawienia przez Komisję Europejską w 2012 r. tzw. mapy drogowej, mającej uporządkować materię związaną z tworzeniem, zakresem działalności i kompetencjami UE. W ostatnich latach, szczególnie w literaturze anglojęzycznej, na popularności zyskuje nowy termin: agencification, który można przetłumaczyć na język polski jako „agencyfikacja”. Pojęcie to nie jest używane tylko w kontekście agencji UE, ale ma szersze zastosowanie i odnosi się do zjawiska dość powszechnego, związanego z delegowaniem kompetencji i uprawnień regulacyjnych przez instytucje państwowe na specjalnie w tym celu tworzone wyspecjalizowane jednostki. Podobieństwa między poziomem krajowym a unijnym w nawiązaniu do agencyfikacji nie odnoszą się tylko do procesu tworzenia agencji, ale wskazują na pewną generalną prawidłowość dotyczącą autonomizacji tego typu jednostek.

EN

EU decentralized agencies multiplied over the years in response to new challenges and developing needs of the EC/EU. The process has been intensified since the 1990s as a result of creation of the internal market. However, this multiplication was so chaotic and uncoordinated that significant differences in the status and functioning principles of the agencies emerged. At the beginning of the 2000s, a need to create minimum standards common to all such entities became apparent. Activity initiated at that time led to the presentation by the European Commission in 2012 of the so-called Roadmap to regulate matters related to establishment, scope of activity and competences of EU decentralized agencies. In recent years, especially in English-language literature, the new term agencification is gaining popularity. This concept is used not only in the context of EU agencies, but has a wider application and refers to a quite common phenomenon of delegation of competences and regulatory powers by state institutions to specialized units formed for just such purpose. Similarities between the national and the EU level with regard to agencification do not only concern the process of establishing the agencies, but extend also to certain general principles in autonomization of such entities.

2

Coalitions between Political Groups in the European Parliament: An Analysis of the Experiences of the EP of the Seventh Term

100%

Nitszke A.

|

2016

|

tom 52

147-162

PL

Artykuł przedstawia problem funkcjonowania frakcji w Parlamencie Europejskim i tworzenia koalicji między poszczególnymi grupami politycznymi na podstawie Regulaminu i danych z siódmej kadencji PE. W artykule analizie zostały poddane zasady tworzenia frakcji określone w Regulaminie PE oraz wynikające z tych przepisów konsekwencje dla współpracy partii narodowych na forum Parlamentu. W drugiej części artykułu przedstawione zostały kwestie związane z tworzeniem koalicji między grupami politycznymi w PE, fenomen „wielkich koalicji” oraz problemy definicyjne związane zarówno z tym zagadnieniem, jak i funkcjonowaniem całego systemu politycznego UE w tym kontekście.

EN

The article presents the problem of the functioning of factions within the European Parliament and the formation of coalitions between individual political groups basing on the Rules of Procedure and data from the seventh term of the EP. The article involves an analysis of the principles for forming factions as specified in the Rules of Procedure of the EP and the consequences for the cooperation of national parties in the Parliament arising from these regulations. In the second part of the article, matters concerning coalition formation between political groups within the EP are discussed together with the phenomenon of ‘grand coalitions’, related definitional problems and the functioning of the entire political system of the EU in this context.

3

Poland’s Response to the Migration Crisis on the Polish-Belarusian Border in the Light of European Union Law

100%

Nitszke A.

|

2023

|

tom 79

179-193

PL

O ile kryzysy z lat 2015 i 2022 – każdy z nich obarczony innym brzemieniem obowiązków i odpowiedzialności – miały charakter ogólnoeuropejski, o tyle kryzys na pograniczu polsko- -białoruskim i polsko-litewskim można uznać za kryzys regionalny, w który zaangażowane są kraje bezpośrednio nim dotknięte. Z tego powodu kryzys ten jest najmniej zbadany i rozpoznany poza granicami kraju. Celem artykułu jest przedstawienie genezy, przebiegu i skutków kryzysu na pograniczu polsko-białoruskim w kontekście prawa europejskiego. Polski rząd zakwestionował podstawowe regulacje dotyczące prawa do ubiegania się o udzielenie ochrony międzynarodowej, powołując się na kwestie ochrony bezpieczeństwa narodowego, a także posługując się suwerenistyczną narracją. Hipoteza badawcza zakłada, że zeuropeizowana wcześniej polityka migracyjna i azylowa została w Polsce znacjonalizowana w związku z działaniami polskich władz w odpowiedzi na kryzys. Analiza zostanie przeprowadzona przez pryzmat teorii europeizacji, z wykorzystaniem elementów teorii sekurytyzacji.

EN

While the crises of 2015 and 2022, albeit with different burdens and responsibilities, were pan-European, the crisis on the Polish-Belarusian and Polish-Lithuanian borders can be considered as a regional crisis in which the countries directly affected are involved. For this reason, this crisis is the least studied and recognized outside the country. The aim of the article is to present the genesis, course, and consequences of the crisis on the Polish-Belarusian border in the context of European law. The Polish government has challenged the basic regulations regarding the right to apply for international protection, citing issues of national security protection, as well as using a sovereign narrative. The research hypothesis assumes that the previously Europeanised migration and asylum policy has been nationalised in Poland in connection with the actions of the Polish authorities in response to the crisis. The analysis will be conducted through the prism of the theory of Europeanization, using elements of securitization theory.

4

Unia Europejska – Chiny dziś i w przyszłości, pod red. Józefa M. Fiszera

75%

Nitszke A.

|

nr 1

205-207

PL

.

5

Wpływ ośrodków eksperckich na kształtowanie polityki bezpieczeństwa w Polsce

63%

Nitszke A. , Ślufińska M.

|

nr 2

59-73

EN

The role of expertise centres is to provide an objective presentation of the situation in various aspects of the functioning o f the state, including the international arena, and to design different scenarios for specific cases, as well as developing general outlooks. Political parties, and thus also the policy-makers, are increasingly turning to the knowledge of experts. At this point a question arises o f what this expert support for the parties consists of, and what is the impact o f theoretically objective experts on state policy. The starting point for the considerations in this paper is a report published in January 2015 ‘Global Go To Think Tank Index Ranking’ (7th edition), which does not mention any Polish centres in the category of ‘National Security and Defence.’ Does that mean that such centres do not exist in Poland, or maybe that their achievements do not qualify them for this prestigious ranking? The purpose of this paper is to present the main Polish expert centres which research security issues and to attempt to answer the question of whether policy-makers are aware of the existence of such think tanks and whether they use their services.

PL

Rolą ośrodków eksperckich jest obiektywne przedstawianie sytuacji w różnych aspektach funkcjonowania państwa, w tym na arenie międzynarodowej, i tworzenie scenariuszy rozwoju sytuacji tak dla konkretnych przypadków, jak też generalizowanie. Partie polityczne, a co za tym idzie także decydenci polityczni, coraz częściej sięgają po wiedzę ekspertów. W tym miejscu rodzi się pytanie, kto stanowi zaplecze eksperckie dla partii i jaki jest wpływ, teoretycznie obiektywnych, ekspertów na politykę państwa. Punktem wyjścia dla podjętych rozważań jest opublikowany w styczniu 2015 r. raport Global Go to Think Tank Ranking Index (VII edycja), w którym w kategorii Bezpieczeństwo i Obrona Narodowa zabrakło polskich ośrodków. Czy to oznacza, że takie nie istnieją, czy może raczej ich dorobek nie kwalifikuje ich do tego prestiżowego rankingu. Celem artykułu jest przedstawienie głównych polskich ośrodków eksperckich podejmujących w swych badaniach kwestie bezpieczeństwa oraz próba odpowiedzi na pytanie czy decydenci polityczni mają świadomość istnienia takich ośrodków i czy korzystają z ich usług.