Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
2001
|
tom 08
|
nr 4
101-111
PL
W publikacji przedstawiono wymagania jakościowe cukru białego zawarte w uregulowaniach prawnych Unii Europejskiej, Polskiej Normie, Kodeksie Żywnościowym FAO/WHO oraz w zarządzeniach wewnętrznych koncernu Coca-Cola. Stwierdzono, że nie ma jednolitych norm jakościowych dotyczących cukru białego. Nie wszystkie kryteria jakościowe zawarte w uregulowaniach prawnych Unii Europejskiej uwzględnione są w Polskiej Normie, a wymagania unijne są bardziej rygorystyczne niż wymagania polskie. Odbiorcy cukru, szczególnie producenci napojów bezalkoholowych, wydają swoje indywidualne, specyficzne wymagania i przepisy dotyczące jakości cukru.
EN
The demands for white sugar covered by European Union (EU) directions, Polish Standard, Codex Alimentarius and internal regulations of Coca-Cola Company are presented in the paper. It has been concluded that no uniform quality standards for white sugar exist. Not the all quality criterions covered by the EU directions are taking into account in the Polish Standards and the EU demands are more rigorous than the Polish ones. The sugar consumers, especially the producers of soft drinks, have their own specific demands and appropriate regulations concerning the sugar quality.
PL
Cukier biały jest naturalnym środkiem spożywczym o wysokiej czystości, zawiera co najmniej 99,7% sacharozy. Proces technologiczny produkcji sacharozy z buraków cukrowych jest jednym z nielicznych, w którym w skali przemysłowej, bezpośrednio z surowca, otrzymuje się związek chemiczny o wysokiej czystości.
EN
Decalcification of thin juice in the sodium cycle and regeneration of the cation bed by means of a 4% sodium hydroxide, prepared in the previously decalcified thin juice was examined. The eluate, Containing NaOH, Ca(OH)i and KOH can be recycled before the second carbonatation, which makes it possible to reduce the pollution of the environment.
PL
Celem badań było jonitacyjne odwapnianie cukrowniczego soku rzadkiego i regeneracja kationitu za pomocą wodorotlenku sodowego przygotowanego w uprzednio odwapnionym soku rzadkim. Proces odwapniania prowadzono w skali laboratoryjnej, za pomocą polistyrenowego kationu Wofatit KPS produkcji NRD, w cyklu sodowym, w tern. 20°C. Po zakończeniu odwapnienia złoże regenerowano, bez uprzedniego wysładzania wodą. Regenerację prowadzono za pomocą 4% roztworu wodorotlenku sodowego, przygotowanego w soku rzadkim całkowicie odwapnionym. Po zakończeniu regeneracji prowadzono kolejny cykl odwapniania soku, bez przemywania złoża wodą destylowaną. Wyciek poregeneracyjny zawierający NaOH, Ca(OH)i i KOH, wykorzystywano w procesie oczyszczania soku surowego, jego dodatkowy czynnik odwapniający sok przed Il karbonatacją. Osiągnięto efekt odwapnienia soku ponad 90%. Regeneracja kationitu za pomocą 4% roztworu NaOH rozpuszczonego w odwapnionym soku rzadkim przebiegała prawidłowo. Do zregenerowania złoża powyżej 90% potrzeba ponad 200 g NaOH na 1 dm³ jonitu. Wyciek poregeneracyjny zawierający NaOH, Ca(OH)i oraz KOH może być zawrócony do soku przed II karbonatacją, co pozwala na zmniejszenie ilości uciążliwych ścieków. Złoże kationitu po procesie odwapniania i regeneracji nie wymaga wysładzania ani przemywania wodą, dzięki czemu nie następuje rozcieńczenie soku.
PL
W pracy badano proces przeciwprądowej ekstrakcji krajanki buraczanej za pomocą wody destylowanej i określono zależności między stop-niami wyekstrahowania sacharozy i związków nieorganicznych (sodu, potasu i sumy wapnia i magnezu). Stwierdzono, że stopień wyekstraho-wania tych związków, bez względu na czas kontaktu fazy stałej (krajanki) z fazą dekla (ekstraktem) i ilość stosowanego ekstrahentu, był zawsze mniejszy niż stopień wyekstrahowania sacharozy. W przypadku sodu i potasu wynosił on około 77%, zaś w przypadku sumy wapnia i magnezu nie przekraczał 50% stopnia wyekstrahowania sacharozy. Po wyekstrahowaniu z krajanki buraczanej około 80% sacharozy zawartość związ-ków nieorganicznych w wyekstrahowanej krajance Uczona jako stosunek ich masy do masy sacharozy pozostałej w tkance gwałtownie wzrastała. Wskazuje to na silniejsze związanie z tkanką buraczaną substancji nieorganicznych wcześniej nie wyekstrahowanych.
EN
The paper describes a study on counter-current extraction of sugar beet slices ("cossettes") by mean of distilled water. The correlation of extraction ratę between sucrose and mineral substances (Na, K, Ca+Mg) was investigated. The experiments have shown that the extraction rate of these substances was al-ways less than the rate of sucrose extraction, independently of the contact time of solid (cossettes) and liquid (extraction solvent) phases as well as independently of the amount of solvent used. In the case of Na and K the proportion was ca 77%, by Ca+Mg less than 50%, assuming 100% for the sucrose mass. When ca 80% of sucrose was extracted from the cossettes a rapid rise in the following quotient was observed: the mass of mineral substances to the mass of sucrose in the exhausted cossettes. It suggests a stronger binding between the beet tissue and the mineral substances not extracted previously.
EN
An alkaline method of deionizing thin juice by the use of cation and anion exchange resins in ammoniwn and carbonate forms respectively, was developed. No increase of reducing sugars was found. No wastewa.ter was formed. This method allows for a decrease of sugar lossos in molasses and an increase of sugar yield from beets by about 1%.
PL
Opracowano alkaliczną metodę odsalania soków w cyklach amonowym i węglanowym w celu zabezpieczenia sacharozy przed hydrolizą. Wymieniacze jonowe są łatwo blokowane przez jony wapniowe oraz związki koloidowe i powierzchniowo czynne występujące w soku. Z tego względu oczyszczony sok rzadki wstępnie odwapniano metodą amoniakalną oraz odbarwiano kolumnowo stosując ziarnisty węgiel aktywny: Odbarwiony sok rzadki, po ochłodzeniu go do temp. 60°C, odsalano za pomocą dwóch par kolumn kationitowych i anionitowych. W wyniku odsalania. następowało zwiększenie czystości soku rzadkiego z 93 do 97 i całkowite odbarwienie koku. Nie stwierdzono wzrostu zawartości inwertu. Po oddestylowaniu nadmiaru węglanu amonowego sok można zagęścić do 67% s.s. i stosować jako tzw. płynny cukier. Odzyskany węglan amonowy zawraca się do regeneracji jonitów, a zagęszczony roztwór niecukrów zostaje skierowany do wysłodków paszowych. Dzięki temu w procesie odsalania nie tworzą się żadne ścieki. Metoda została wypróbowana w skali mikrotechnicznej. Odsalanie soku rzadkiego w środowisku alkalicznym pozwala na zmniejszenie strat cukru w melasie a jednocześnie na zwiększenie o około 1% wydajności cukru z buraków.
EN
During beet cossettes extraction besides sucrose many other compounds, for instance nitrogen compounds, pass to the juice, too. Modified water extractants were used containing aluminium sulfate, calcium chloride and calcium hydroxide. The least amount of total nitrogen passed to the juice using calcium chloride.
PL
W procesie ekstrakcji, oprócz sacharozy, do soku surowego przechodzą także inne substancje. Między innymi są to związki azotowe, które niekorzystnie wpływają na przebieg dalszych procesów jednostkowych. W celu polepszenia warunków ekstrakcji dodaje się różne substancje chemiczne, które jednocześnie mogą ułatwiać wyżymanie wysłodków, co pośrednio wpływa na oszczędność energii podczas suszenia wysłodków. Celem pracy było zbadanie stopnia ekstrakcji związków azotowych z krajanki do soku surowego, w warunkach modelowych, z zastosowaniem wybranych substancji chemicznych. Badania prowadzono w skali laboratoryjnej. Do ekstrakcji 1 kg krajanki stosowano roztwory modelowe zawierające różne ilości odczynników: siarczan glinowy 21 do 86 mg Al, chlorek wapniowy 140 do 880 mg Ca oraz wodorotlenek wapniowy 357 do 1.428 mg Ca. W krajance buraczanej, a następnie w soku surowym oraz w wysłodkach oznaczano azot ex-aminokwasowy metodą Kubadinowa i Wieningera oraz ogólną zawartość azotu metodą mineralizacji Kjeldahla. Obliczono stopień ekstrakcji związków azotowych z krajanki do soku surowego i pozostałość tych związków w wysłodkach. Stwierdzono, że najmniej związków azotowych (ogólna zawartość azotu) przechodziło do soku surowego w przypadku stosowania chlorku wapniowego - stopień ekstrakcji wynosił ok. 55%. W analogicznych doświadczeniach z dodatkiem siarczanu glinowego stopień ekstrakcji związków azotowych wynosił ponad 60% a w przypadku wodorotlenku wapniowego blisko 80%. Nie stwierdzono wpływu zmiany wielkości dawki użytej substancji chemicznej na stopień przechodzenia związków azotowych z krajanki do soku surowego.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.