Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Niestrawski M.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Koncepcja rozwoju polskich Wojsk Lotniczych autorstwa majora pilota Stanisława Jasińskiego z końca 1920 roku

100%

Niestrawski M.

nr 3-4 (265-266)

85-97

In October 1920 the military actions of the Polish–Soviet War came to an end. The exhausted Polish army faced demobilization and reorganization. The Air Force also had to adapt to service in the time of peace. Major pilot Stanisław Jasiński expressed interesting ideas concerning the peace organization of the Polish army already at the end of 1920. He saw the necessity of quantitive and qualitative expansion of the Polish Air Force. He believed that there should be at least 24 squadrons in the Polish Army. He also called for setting up 10 additional squadrons for fighting cavalry. In his deliberations, Jasiński did not omit technical and personnel issues. He considered it essential to bring from France and Italy the planes that had been bought there earlier, as well as to purchase additional fighter planes. Moreover, he put forward training over 400 officers and non-commissioned officers to become pilots, battlefield observers and air gunners. What is more, he saw the necessity of moving 1500 soldiers to air service schools. Jasiński’s interesting ideas were never implemented, however. Even the minimum plan was not carried out.

В октябре 1920 г. закончились военные действия в польско-большевистской войне. Исчерпавшую свой запас сил польскую армию ждали демобилизация и реорганизация. Военная авиация также должна была перестроиться на функционирование в условиях мирного времени. Уже в конце 1920 г. интересные концепции на тему организации польских воздушных войск в мирное время представил пилот, майор Станислав Ясиньски. Ему представлялось необходимым увеличить и укрепить польские воздушные силы. Он считал, что в Войске Польском должны находится минимум 24 авиационные эскадрильи. Он также постулировал идею организации десяти дополнительных эскадрилий для борьбы с кавалерией. В своих соображениях Ясиньский не проходил мимо технических и личных, жизненных проблем. Он считал необходимым поставлять из Франции и Италии ранее приобретенные там самолеты, а также дополнительно поку пать охотничьи самолеты. В связи с этим майор Станислав Ясински подал заявку на подготовку более 400 офицеров и унтер-офицеров в качестве пилотов, наблюдателей и стрелков. Кроме того, он увидел необходимость переместить 1500 солдат в школы обслуживания авиации. Однако интересные концепции Ясинского не были воплощены в жизнь. Даже минимальный его план не был реализован.

W październiku 1920 r. zakończyły się działania zbrojne wojny polsko-bolszewickiej. Wyczerpaną polską armię czekała demobilizacja i reorganizacja. Do służby pokojowej musiały dostosować się także Wojska Lotnicze. Już w końcu 1920 r. interesujące koncepcje na temat pokojowej organizacji polskiego lotnictwa wyraził mjr pil. Stanisław Jasiński. Widział on konieczność rozbudowy ilościowej i jakościowej polskiego lotnictwa. Uważał, że w Wojsku Polskim musiałyby znajdować się minimum 24 eskadry lotnicze. Postulował także zorganizowanie 10 dodatkowych eskadr przeznaczonych do zwalczania kawalerii. W swych rozważaniach Jasiński nie pomijał też kwestii technicznych i personalnych. Uważał za nieodzowne sprowadzenie z Francji i Włoch zakupionych tam wcześniej samolotów, a także dodatkowe zakupy samolotów myśliwskich. Major Stanisław Jasiński wnioskował przy tym o przeszkolenie ponad 400 oficerów i podoficerów na pilotów, obserwatorów i strzelców płatowcowych. Ponadto widział konieczność przesunięcia 1500 żołnierzy do szkół obsługi lotniczej. Interesujące koncepcje Jasińskiego nie zostały jednak wprowadzone. Nie został zrealizowany nawet plan minimalny.

Wizerunek dowódców polskiego lotnictwa generałów Włodzimierza Zagórskiego i Ludomiła Rayskiego w polskiej historiografii

100%

Niestrawski M.

tom 14

67-85

Wlodzimierz Zagorski and Ludomil Rayski were the most famous commanders of the polish air force in years 1918-1939. Both officers were controversial figures and till this day both are very variously judged in polish historiography. Typically if a military historian describes both pilots one of them is always showed in a bad light. Wlodzimierz Zagorski was an officer of the Polish Legions. In independent Poland he joined the Polish Army three times and twice walked away at his own request. In august 1924 Zagorski became a polish air force commander. He pushed Poland to excessive aircraft purachases. Historians attack him because of his the actions against Jozef Pilsudski in years 1914-1918. Wlodzimierz Zagorski commanded the polish air force in may 1926. Later he was arrested and probably killed. Zagorski was replaced by colonel Ludomil Rayski. Rayski was also a Polish Legions veteran. He also fought in the Turkish army during the Great War. He became a pilot in Turkey. After arriving to Poland, Rayski was a flight leader and later a squadron leader. Since 1921 he served as a staff officer in polish militarystaff. From 1926 to 1939 Rayski was polish air force cammander. He resigned march 1939. He could not fly in Poland, France, and until 1943 also in UK. Rayski was criticized for harming the polish aviation, mainly for the failure of her preparation for forthcoming war.