Artykuł stanowi przegląd literaturowy dotyczący możliwości wykorzystania polimerów chelatujących zawierających różne grupy funkcyjne, w procesach usuwania z wód związków arsenu(III) i (V), które wykazują dużą toksyczność i są poważnym zagrożeniem ekologicznym w wielu rejonach świata. Przedstawiono mechanizmy wiązania arsenianów i arseninów bezpośrednio przez grupy funkcyjne polimerów, jak również na drodze tzw. wymiany ligandowej. Omówiono wpływ warunków prowadzenia procesu, tj. natężenia przepływu roztworu przez złoże, pH oczyszczanej wody oraz obecności innych jonów na efektywność wiązania związków arsenu. Opisano możliwości regeneracji i wielokrotnego wykorzystania polimerów chelatujących.
EN
A review of the literature on the possibilities of the application of chelating polymers containing various functional groups (Table 1) for the removal of highly toxic and environmentally hazardous arsenic(III) and (V) compounds from water in different parts of the world has been presented. The mechanisms of direct coupling of arsenates and arsenites by the functional groups of the polymers, and also of the so-called ligand exchanging has been discussed (Figs. 1, 2). The influence of factors such as solution flow rate through the polymer bed, water pH value and the presence of other ions on the efficiency of coupling the arsenic compound was evaluated. The possibility of regeneration and multiple use of the chelating polymers was discussed.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Arsen jest pierwiastkiem o dużej toksyczności. W 1987 r. nieorganiczne związki arsenu wpisano na listę związków kancerogennych. Ostatnio, zgodnie z zaleceniem WHO, w większości krajów rozwiniętych zmniejszono dopuszczalne stężenie arsenu w wodzie przeznaczonej do spożycia z 50 do 10 µg/dm3. W ujęciach wody w wielu rejonach świata poziom ten jest przekroczony, niekiedy znacznie. Przyczyniło się to do intensyfikacji badań nad wyodrębnianiem arsenu z wody. W pracy dokonano przeglądu metod obejmujących procesy strąceniowe, adsorpcyjne, jonitowe i membranowe.
EN
A review with 77 refs. covering coagulation and microfiltration, softening of water, removal of iron and manganese, adsorption on alumina, iron oxide- or MnO2-coated sand, granulated ferric hydroxide, zero-valent iron, hybride and other ion exchangers, activated carbon, and membrane processes. WHO (1993) recommends 10 µg As/l. as the max. contaminant level in drinking water.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Skuteczność większości technologii usuwania arsenu z wód uwarunkowana jest stopniem jego utlenienia. Związki As(III), bardziej toksyczne i występujące w wodach naturalnych w postaci niezdysocjowanej, są znacznie trudniej usuwalne niż związki As(V) obecne w wodzie w postaci jonów. Często zatem konieczne jest wstępne utlenienie As(III) przed właściwym procesem oczyszczania wody. Dokonano przeglądu metod utleniania As(III) do As(V) obejmujących wykorzystanie utleniaczy homogenicznych, heterogenicznych, a także promieniowania UV i UV–Vis. Wspomniano również o utlenianiu biologicznym jako alternatywie dla technik tradycyjnych.
EN
A review with 41 refs. covering homo and heterogeneous oxidn. of As(III), Mn and Fe oxides as concomitants, photochem. and biol. oxidn. of As(III).
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW