Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

W stronę teorii hybrydowych – między studiami o niesprawności i posthumanizmem

100%

Gajewska G.

Przestrzenie Teorii

|

2020

|

nr 34

291-306

EN

The author analyses the theoretical and empirical convergence between posthumanist studies and disability studies. She begins with an explanation of the philosophy and tasks that researchers on posthuman disability set themselves. She discusses this issue using the example of the movie Orchids. My Intersex Adventure by the Australian director Phoebe Hart and her autobiographical texts. In the last part of the article, the author focuses on the concept of hybrid theories based on intersectionality.

2

Polymorphic perversion of human and other-than-human bodies

100%

Gajewska G.

|

nr 1

277-294

PL

Autorka przedstawia różne sposoby prezentacji relacji flory z człowiekiem. Tekst rozpoczyna omówieniem mocno utwierdzonej w kulturze zachodniej antropomorfizacji roślin, by następnie pokazać, że postawa ta znajduje przeciwwagę w refleksji nie-antropocentrycznej, głównie w posthumanizmie i nowym materializmie. Wskazuje, że w badaniach akcentujących „roślinną stronę człowieka” wydobywane są zarówno ewolucyjne, jak i kulturowe relacje, współistnienie oraz współdziałanie tego, co ludzkie i nie-ludzkie. Następnie autorka pokazuje jak dużą rolę odgrywają rośliny w kształtowaniu fantazmatów na temat ludzkiej płciowości i seksualności.

EN

The author examines a range of modes in which the relationship between flora and the human are portrayed. The paper begins with an inquiry into anthropomorphization of plants-a phenomenon firmly established in Western culture-only to show subsequently that such a notional approach has its counterpoise in non-anthropocentric reflection, primarily in post-humanism and new materialism. It is further demonstrated that the studies which emphasize the “vegetal facet of the human” manage to pinpoint both evolutionary and cultural relationships where the human and the non-human are seen to co-exist and cooperate. Then, the author draws attention to the very considerable role that plants play in creating phantasms relating to human gender and sexuality.

3

„Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” odzwierciedleniem przemian w teorii, metodyce i praktyce oraz inspiracją do rozwoju pedagogiki opiekuńczej

100%

Gajewska G.

|

nr 601(6)

3-14

EN

The “Issues in Childhood Care and Education” journal in a special way reflects formation of the identity of care pedagogy as a science, detailed methodologies as well as pedeutology in the field of educating staff for care and educational practice in higher education. The text is a study of articles published in the “Issues in Childhood Care and Education” journal, the aim of which is to indicate the changes over the 60 years of the journal's existence. Their selective development will be elaborated from the perspective of a research and didactic worker involved in higher education since 1982, who is also involved in the methodology as well as care and educational practice and analyses their historical sources. Selected scientific publications showing the development of care pedagogy and changes in the subject of its cognitive interest will also be presented. The following trends of changes were distinguished: 1) from a popular science journal to a scientific one, 2) from an interest in practice, methodology and knowledge in the field of social, care and educational pedagogy to an interdisciplinary and international character, 3) changes in the distinguished sections of the journal as a reflection of the development and expected changes, 4) changes in the country in which scientific, methodological and practical tasks in care and education are carried out, 5) changes in the subject of interest of care pedagogy, 6) from the analysis of care and educational activities and building subdiscipline: from care pedagogy to the analysis of relationships between various types of pedagogical activities in the caring aspects and relationships between the sciences and the development of subdisciplines, 7) from organizing thematically narrow seminars and conferences to numerous and interdisciplinary ones analysing care and educational issues in a multi-threaded way, 8) changes in the education of staff for care and educational, teaching, pedagogical work.

PL

„Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” w sposób szczególny odzwierciedlają kształtowanie się tożsamości pedagogiki opiekuńczej jako nauki, metodyk szczegółowych, a także pedeutologii w obszarze kształcenia w szkołach wyższych kadr do praktyki opiekuńczo-wychowawczej. Tekst jest studium publikowanych w „POW” artykułów, którego celem jest wskazanie dokonujących się przemian na przestrzeni 60 lat istnienia czasopisma. Wybiórcze ich rozwinięcie opracowane zostanie z perspektywy pracownika badawczo-dydaktycznego biorącego udział w kształceniu wyższym od 1982 roku, zaangażowanego także w metodykę i praktykę opiekuńczo-wychowawczą oraz analizującego ich historyczne źródła. Przywołane zostaną także wybrane publikacje naukowe ukazujące rozwój pedagogiki opiekuńczej oraz przemiany przedmiotu jej zainteresowań poznawczych. Wyodrębniono następujące tendencje zmian 1) od czasopisma popularnonaukowego do naukowego, 2) od zainteresowania się praktyką, metodyką i wiedzą z zakresu pedagogiki społecznej, opiekuńczo-wychowawczej do charakteru interdyscyplinarnego i międzynarodowego, 3) zmiany w wyróżnianych działach czasopisma odzwierciedleniem rozwoju i oczekiwanych zmian, 4) zmiany państwa, w którym realizowane są zadania naukowe, metodyczne i praktyczne w opiece i wychowaniu, 5) zmiany przedmiotu zainteresowań pedagogiki opiekuńczej, 6) od analizy działalności opiekuńczo-wychowawczej i budowania subdyscypliny: pedagogiki opiekuńczej do analizy związków między różnymi rodzajami działalności pedagogicznej w aspektach opiekuńczych i związków między naukami oraz rozwoju subdyscyplin, 7) od organizowania wąskich tematycznie seminariów i konferencji do licznych i interdyscyplinarnych, wielowątkowo analizujących zagadnienia opiekuńczo-wychowawcze, 8) zmiany w kształceniu kadr do pracy opiekuńczo-wychowawczej, edukacyjnej, pedagogicznej.

4

Słowo - obraz - pamięć w labiryntach komiksu

100%

Gajewska G.

|

nr 12(21)

101-115

EN

The comic book is a product of mass culture. It got deeply rooted in American and Western European popular culture in the 1970s. In France, this type of sequential art told in pictorial stories was presented in daily papers ( bande dessinee) and developed humorously-told threads o f the plot. In the UK it won juvenile audience with its simple jokes, genre scenes and shortened and abridged versions o f fables. In the United States, in turn, crude science fiction, horror or joke graphic stories were most popular. However, in the late 1990s these depictions increasingly started to develop into something of much different nature. On the one hand, popular culture embraced more and more different creative areas, wrestled with subject and themes that so far had been tackled only by more sophisticated literature (for example, war themes). On the other hand, Polish reader had a better chance to experience new titles and pictorial stories from the West or other far-away cultures that represented high artistic skills and offered original and remarkable stories. This, in turn, created a new situation in which adult readers turned to comic books. Moreover, comic books became a subject of interests for academics beyond those who were professionally involved in documenting and understanding popular culture, i.e. for methodologists of history, modern culture anthropologists, researchers in literature and art historians. Today’s status of comic books in literature is pronouncedly higher than that of several years ago. For it is not only the artistic level that has been much developed and improved, but also the thematic range of subject to be tackled by this form of literature. Additionally, the context within comics have been functioning in the space of modern discourse has also changed. A particular type of comics is the one that presents historical contents. Works of brilliant artists from different cultures such as, for example, Hiroshima 19Ą5 Barefoot Gen by Nakazawa Keij, Art Spiegelman’s Motts, or Achtung Zeligl by Krzysztof Gawronkiewicz and Krystian Rosenberg have become available 011 the Polish publishing market and have been widely reviewed and discussed academically. In the present article these comic books or graphic novels are interpreted as different types of maze: the Cretean maze, mystery-maze and maze-rhizome.

5

Przyroda(i)kultura w epoce antropocenu

100%

Gajewska G.

|

nr 17

105-115

EN

The article deals with a New Understanding of nature and culture, which is being crystallized in the intellectual current defined by the name of post-humanities. The starting point for the analysis of work of art from the area of bioart – transgenic plant named Edunia, which is a part of a larger project Natural History of the Enigma. Edunia, which does not occur in nature but was created by the artist Eduardo Kac by means of specialists in the field of genetic engineering. A new form of life defined as plantimal shows a DNA expression of the artist included into decorative flowers of petunia. Rose petals of flowers are “interspersed” by dark red vessels the feature of which is the expression of Kac’s gene; this because the artist took care of that that his DNA was found just in the venation of the flower. In the article I present two interpretation paths of this work of bioart which, however, are not a sharp counterpoint to one another, but somewhat differently place accents between nature and culture in their mutual entanglements. One of these paths may be defined as an attempt at making others realise or reminding them about our evolutional species condition, while the other one as an attempt at treating nature as an important actor of the sociopolitical activities.

6

Cyberpunkowe utopie miejskie w powieści "Neuromancer" Williama Gibsona

100%

Gajewska G.

|

2019

|

tom 106

|

nr 3

93-105

EN

This article presents an analysis of the space, or rather non-space of a virtual city described by William Gibson in his cyberpunk novel Neuromancer. It is proposed that the concept of the city in the book was based on the figure of a mirror and mirror image, a play of ‘the same’ with ‘the other one’: the physically, materially and thus spatially existing city is reflected in cyberspace (non-space), with the cybercity copying but at the same time distorting the image of the material city. These distortions are further discussed in the text. The mirror model of the cybercity and its urban planning is juxtaposed with other variants based on the figures of the jungle, underground and depth.

7

Opiekuńczość i rodzinność młodych ludzi w trakcie zmian? Wybrane aspekty

100%

Gajewska G.

|

nr (3/2023)

13-33

EN

Introduction. In today’s world, spaces are being created where children are not allowed. Since the COVID-19 pandemic, changes have been observed, especially in young people’s caregiving and familism. They are increasingly declaring and demonstrating, for example, people’s aversion, hatred of children and childcare, of parenting and starting families, lack of love towards biological children, positive attitude towards caregivers of non-biological children. The direction of these changes and a preliminary analysis of their causes requires diagnosis and taking pedagogical, social interventions. Objective. The purpose of the article is to identify the extent, characteristics, and causes of phenomena such as: resentment, hatred of children, aversion to child care, parenting, and family, lack of love towards one’s biological children, and attitudes towards those caring for non-biological children observed increasingly in young people (potential or current legal guardians), to understand the essence of, the state, and the relationship between caregiving, parenting, and life in the modern post-pandemic world - pointing out selected risks and hopes, and arousing reflection on the indicated topics in future professionals, care educators, special educators, and teachers, obtained through the expression of opinions and dialogue with people with different views. Materials and methods. The article uses an analysis of the literature on the subject, journalistic and social media sources, as well as a diagnostic survey method. Results. Most of the respondents (75%) know a young person who does not like children and about 12% of them know one who hates them. They claim that young people do not want to have children because there are times when it would be irresponsible, preferring to use the young body to develop themselves, that it is a restriction on their freedom and incurs too much cost. A considerable number of respondents disagreed with the thesis that young people today do not love their biological children. Among the reasons cited were difficult childbirth and lack of strength to care for them (lack of help with care), aspirations not previously fulfilled, and becoming pregnant “by accident.” Some interviewees disagree with the thesis that young people nowadays do not want to take care of their children, and stressed the existing diversity in this group. They pointed to the lack of readiness and maturity to be a parent, the desire for young people to do everything quickly while caregiving requires patience, being comfortable, prioritizing a career over starting a family, among others, as reasons for not wanting to do so. Respondents positively perceive and justify caring for and loving children taken into their care who are not their biological children. From the reasons given, it can be concluded that not everyone is familiar with the specifics and diversity of this care. Conclusion. The preliminary results gathered are disturbing. The research is worth continuing and detailing. Pedagogical actions with young people and changes in social and health policies are indicated. The identified phenomena should be discussed with candidates for pedagogy.

PL

Wprowadzenie. We współczesnym świecie tworzone są przestrzenie, w których nie mogą pojawić się dzieci. Od czasu pandemii COVID-19 zaobserwować można zmiany – szczególnie u młodych ludzi – w opiekuńczości i rodzinności. Coraz częściej deklarują oni i przejawiają np. niechęć, nienawiść do dzieci i opieki nad nimi, do rodzicielstwa i zakładania rodzin, brak miłości wobec biologicznych dzieci, pozytywny stosunek do opiekunów niebiologicznych dzieci. Kierunek tych zmian oraz wstępna analiza ich przyczyn wymaga diagnozy i podejmowania działań pedagogicznych i społecznych. Cel. Celem artykułu jest rozpoznanie zakresu, cech i przyczyn zjawisk takich jak: niechęć, nienawiść do dzieci, niechęć do opieki nad nimi, do rodzicielstwa i rodziny, brak miłości wobec posiadanych dzieci biologicznych oraz stosunek do osób opiekujących się niebiologicznymi dziećmi, obserwowanych w coraz większym stopniu u młodych ludzi potencjalnych lub aktualnych opiekunów prawnych), zrozumienie istoty, stanu i zależności między opiekuńczością, rodzicielstwem a życiem we współczesnym świecie po pandemii, i w dalszej kolejności wskazanie wybranych zagrożeń i nadziei, a także opinii na dane tematy osób studiujących pedagogikę opiekuńczą. Materiały i metody. W artykule zastosowano analizę literatury przedmiotu, źródeł dziennikarskich i mediów społecznościowych oraz metodę sondażu diagnostycznego. Wyniki. Większość badanych (75%) zna przynajmniej jednego młodego człowieka, który nie lubi dzieci, a około 12% z nich zna takiego, który ich nienawidzi. Twierdzą oni, że młodzi ludzie nie chcą mieć dzieci, gdyż są takie czasy, w których byłoby to nieodpowiedzialne, wolą młody organizm wykorzystywać do rozwoju siebie, twierdząc, że dzieci to ograniczenie ich wolności i ponoszenie zbyt dużych kosztów. Spora część badanych nie zgadzała się z tezą, że obecnie młodzi ludzie nie kochają swoich dzieci biologicznych. Wśród przyczyn podawane były m. in.: trudny poród i brak sił do opieki (brak pomocy przy opiece), nie spełnione wcześniej aspiracje, bycie w ciąży „przez przypadek”. Niektórzy ankietowani nie zgadzają się z tezą, że obecnie młodzi ludzie nie chcą opiekować się dziećmi i podkreślają istniejące zróżnicowanie w tej grupie. Jako przyczyny braku chęci do tego wskazali m.in. brak gotowości i dojrzałości do bycia rodzicem, chęć do wykonywania przez młodych ludzi wszystkiego szybko a opieka wymaga cierpliwości, bycie wygodnym, przedkładanie kariery nad założenie rodziny. Badani pozytywnie postrzegają i uzasadniają opiekę i kochanie dzieci przyjętych pod swoją opiekę, które nie są ich dziećmi biologicznymi. Z podawanych przyczyn wnioskować można, że nie wszyscy znają specyfikę i różnorodność tej opieki. Wnioski. Badania warto kontynuować i uszczegóławiać. Wskazane są działania pedagogiczne z młodzieżą i zmiany w polityce społecznej i zdrowotnej. O wskazanych zjawiskach należy rozmawiać z kandydatami na pedagogów.