Researchers of the Roman-Catholic Church’s liturgy usually consider its histori- cal, cultural, and theological dimension, whereas its legal dimension is barely noticed. It can be observed when applying the Roman law methodology. Specific institutions, legal constructions and formulae become apparent in the specific gestures, words, and order of the liturgy. All this indicates that the latter carry specific legal meaning, and hence, specific commitments, which are legally binding. The research problem pursued by the author: Does the rite of ordination in the Roman-Catholic Church contain receptions of Roman law and are they noticeable? has been concluded positively. In her analysis of ordination, the author points out the undoubtedly Ro- man legal acts, such as mancipacio, nexum, and stipulacio. Moreover, using a legal-comparative methodology, she shows the hierarchy of the status of the bishop and the presbyter in the Church based on the model of a Roman family structure (pater familias) and indicates the change in the status of the presbyter in relation to the bishop after the latter’s laying on of hands (mancipacio). All of the above enables an analysis of other Church rites to examine the receptions of Roman law, shows the liturgy rituals as acts that are legal in essence and as such are legally binding, creates premises to put forward a hypothesis about the existence of a doctrine of liturgical law, and allows resolving cases using the method of Roman law.
In order to show the role of canon law in the liturgical formation of the faithful, the author undertakes an interdisciplinary reflection (philosophy, theology, legal sciences) on the understanding of law. Analysing the existing definitions of canon and liturgical law, she notes the positivist approach in this field. Then, on the basis of metaphysics and Thomism, she proposes a different view of law, canon law and liturgical law. She also notices the presence of Roman law in the church's legal culture. The legal formation of the faithful, based on such foundations, will allow for a deeper understanding and a better experience of the liturgy.
PL
W celu ukazania roli prawa kanonicznego w liturgicznej formacji wiernych autor podejmuje interdyscyplinarną refleksję (filozofia, teologia, nauki prawne) nad rozumieniem prawa. Analizując dotychczasowe definicje prawa kanonicznego i liturgicznego, zauważa pozytywistyczne podejście w tej dziedzinie. Następnie, na bazie metafizyki i tomizmu proponuje inne spojrzenie na prawo, prawo kanoniczne i prawo liturgiczne. W kościelnej kulturze prawnej dostrzega także obecność prawa rzymskiego. Prawna formacja wiernych, oparta na takich fundamentach, pozwoli na głębsze rozumienie i lepsze przeżywanie przez nich liturgii.
As to the growing popularity of the extraordinary form of the Roman rite and contradicting the new form, the author decided to share several reflections from the position of the researcher of liturgy and law. The article refers to some tendencies within the area of examining liturgy of the Roman-catholic Church, particularly to the lack of interest in the legal aspect of the analysis, which generates certain methodological problems. The author specially considers the issue of two forms of the Mass existing within one rite of the Roman-catholic Church. In order to examine it I suggest romanistic hermeneutics, that in - harmonious cooperation with theology and philosophy – it would allow to avoid methodological errors committed in decoding liturgical signs, which often becomes the reason of an artificial conflict between the followers of the new and the old rites.
PL
Wobec rosnącej popularności ekstraordynarnej formy obrządku rzymskiego i przeciwstawiania jej nowej formie, autor postanowił podzielić się kilkoma refleksjami z pozycji badacza liturgii i prawa. Artykuł dotyczy niektórych tendencji w obszarze badania liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego, zwłaszcza braku zainteresowania aspektem prawnym w jej analizie, co powoduje pewne problemy metodologiczne. Autor uwzględnia szczególnie problem istnienia dwóch form Mszy św. w ramach jednego rytu (obrządku) Kościoła Rzymskokatolickiego. W celu jego zbadania proponuje hermeneutykę romanistyczną, pozwalającą w harmonijnej współpracy z teologią i filozofią, uniknąć błędów metodologicznych popełnianych w odczytaniu znaków liturgicznych, co jest często przyczyną sztucznego konfliktu między zwolennikami nowego i starego ordo.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.