The Camaldolese vocation ultimately boils down to submitting oneself to the voice of the Father, guiding a man out into the desert so that Jesus becomes the sole subject of his thoughts, desires and love. The article reveals aspects of a hermit's experience of the Camaldolese belief.
PL
Powołanie kamedulskie sprowadza się w swej istocie do posłuszeństwa głosowi Ojca, który wyprowadza człowieka na pustynię, by Jezus stał się jedynym przedmiotem jego myśli, pragnień, miłości. Eremickie doświadczenie samotności, postu i milczenia przenika w głąb paschalnego misterium Chrystusa, w którym wymiar hańby, ubóstwa i ogołocenia owocuje, paradoksalnie, pełnią życia. Pustelnik z całą świadomością żyje niejako „na marginesie” społeczeństwa, z własnego wyboru staje się nie-użyteczny, by tym mocniej podkreślić prawdę ukazaną w świetle logiki Bożego królestwa, a jednocześnie obnażyć jałowość życia zamkniętego w ramach „czasu marnego”. Artykuł prezentuje apekty pustelniczego doświadczenia wiary kamedulskiej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.