Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Studia nad chorobami podsuszkowymi zboz uprawianych w wieloletnich monokulturach

100%

Kurowski T. P.

|

tom 56

1-86

2

Wpływ inokulacji zarodnikami Colletotrichum lupini (BONDAR) NIRENBERG, FEILER ET HAGEDORN na stopień porażenia roślin w okresie wegetacji oraz na występowanie patogena na nasionach czterech gatunków łubinu

63%

Kurowski T. P. , Jazwinska E.

|

tom 550

PL

Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2004-2006. Pierwszym czynnikiem doświadczenia było sześć odmian trzech gatunków łubinu uprawianego w Polsce: białego - odmiany Bardo i Boros, wąskolistnego - Sonet i Baron, żółtego - Taper i Mister oraz łubin trwały. Drugim czynnikiem była inokulacja i ochrona chemiczna. Kontrolę stanowiły poletka z infekcją naturalną, niechronione. Na pozostałe dwie kombinacje nanoszono zawiesinę zarodników Colletotrichum lupini. Inokulacji dokonywano oddzielnie dla każdej odmiany na około tydzień przed początkiem jej kwitnienia. W jednej z kombinacji, w których dokonano inokulacji, wykonano dwa zabiegi ochronne fungicydami. Inokulacja roślin spowodowała wzrost porażenia łubinów przez C. lupini w stosunku do infekcji naturalnej, a zabiegi fungicydami zdecydowanie obniżyły nasilenie choroby. Najsilniej porażone były obydwie odmiany łubinu żółtego, a zdecydowanie słabiej - białego. Najniższy stopień porażenia odnotowano dla obydwu odmian łubinu wąskolistnego. Inokulacja roślin zarodnikami C. lupini okazała się najbardziej skuteczna w przypadku łubinu trwałego. Z nasion łubinów uzyskano ogółem 6591 izolatów należących do ok. 50 gatunków. C. lupini stanowiło 19,1% wszystkich wyizolowanych kolonii. Patogen najczęściej otrzymywano z nasion łubinu białego odmiany Bardo, gdzie stanowił aż 38,5% wszystkich uzyskanych izolatów, i łubinu żółtego odmiany Taper - 32,3%. Najmniej kolonii patogena występowało na nasionach łubinu wąskolistnego odmiany Baron - 0,2%.

EN

Field experiment was conducted in the years 2004-2006. The first experimental factor included six cultivars of three lupin species grown in Poland (Bardo and Boros of white lupin, Sonet and Baron of narrow-leaved lupin and Taper and Mister of yellow lupin) and a local ecotype of large-leaved lupin. The second experimental factor consisted in artificial inoculation and chemical control. Naturally infected, non-protected plots served as control. In the remaining two treatments, lupin plants were inoculated with a suspension of C. lupini spores. Each cultivar was inoculated separately, approximately one week before flowering. In one of these treatments, infection was controlled with fungicides. Inoculation increased the level of lupin anthracnose on the pods, in comparison with natural infection. Chemical control with fungicides reduced anthracnose severity. The highest level of infection was observed on both yellow lupin cultivars, lower on white lupin. The lowest level of infection was noted on both narrow-leaved lupin cultivars. Inoculation of lupines with C. lupini spores was the most effective to large-leaved lupin. A total of 6591 isolates representing around 50 species were obtained from lupin seeds. Colletotrichum lupini reached 19.1% of all isolated colonies. The pathogen was isolated most frequently from the seeds of ‘Bardo’ white lupin (38.5%) and of ‘Taper’ yellow lupin (32.3% of all isolates). The fewest colonies were noted on the seeds of ‘Baron’ narrow-leaved lupin (0.2%).

3

Ksztaltowanie sie zbiorowiska grzybow izolowanych z nasion lubinu zoltego [Lupinus luteus L.] pod wplywem okresu przechowywania

63%

Cwalina-Ambroziak B. , Kurowski T. P.

|

nr 2

407-416

EN

The object of the experiment were seeds of two traditional cultivars of yellow lupin (Juno and Amulet) cultivated in 1999 in two crop-rotation with 20% and 33% yellow lupine contribution. The quantitative and qualitative composition of the fungal community colonizing the seeds were determined in the laboratory conditions after 0.5-, 1.5- and 2.5-year of storage time. In total 1077 fungal colonies were isolated from the lupin seeds. Fungi representing the species of Penicillium - 29.3%, Alternaria alternata - 26.7% and Rhizopus nigricans - 12.7% were isolated most widely. Among the fungi pathogenic to lupin, the species of Colletotrichum gloeosporioides (16.3% isolates) was dominant. The crop rotation with 20% lupin reduced the number of fungal colonies colonizing the seeds including the pathogens from the species of C. gloeosporioides. Seed disinfection decreased the total number of fungal colonies isolated from both cultivars. Higher number of C. gloeosporioides isolates was found in the combination with disinfected seeds. More fungal colonies were obtained from seeds of cv. Amulet than from those of cv. Juno. The storage duration had an effect on the population and the composition of species of fungi isolated from seeds of yellow lupine. With longer storage population of Penicillium spp. and Rhizopus spp. increased, whereas the population of C. gloeosporioides decreased.

PL

Przedmiotem badań były nasiona dwóch odmian łubinu żółtego (Juno i Amulet) uprawianych w roku 1999 w dwóch płodozmianach z jego 20% i 33% udziałem. W laboratorium określono skład ilościowy zbiorowisk grzybów zasiedlających nasiona po 0,5-, 1,5- i 2,5-rocznym okresie przechowywania. Z nasion łubinu otrzymano ogółem 1077 kolonii grzybów. Do najliczniej izolowanych należały grzyby z rodzaju Penicillium - 29,3%, Alternaria alternata - 26,7 % i Rhizopus nigricans - 12,7% ogółu wyosobnień. Wśród grzybów patogenicznych dla łubinu dominował gatunek Colletotrichum gloeosporioides - 16,3%. Uprawa łubinu z jego 20% udziałem w płodozmianie ograniczała liczebność kolonii grzybów zasiedlających nasiona, w tym także patogenicznego gatunku C. gloeosporioides. Proces odkażania nasion zmniejszył ogólną liczbę kolonii grzybów izolowanych z nasion obydwu odmian, w tym głównie z rodzaju Penicillium oraz gatunku Rhizopus nigricans. Większą liczebność izolatów C. gleosporioides stwierdzono w kombinacji z nasionami odkażanymi. Odmiana Amulet charakteryzowała się bogatszym pod względem ilościowym zbiorowiskiem grzybów w porównaniu z odmianą Juno. Czas przechowywania miał wpływ na liczebność i skład gatunkowy grzybów izolowanych z nasion łubinu żółtego. Wraz z wydłużaniem się okresu przechowywania wzrastała liczebność grzybów z rodzaju Penicillium i Rhizopus, natomiast zdecydowanie malała grzyba C. gloeosporioides.

4

Glebokosc orki a zdrowotnosc podstawy zdzbla pszenicy ozimej i jeczmienia jarego uprawianych w plodozmianach i w monokulturze

63%

Buczynski G. , Kurowski T. P.

|

nr 2

184-187

5

Grzyby izolowane z nasion lubinu zoltego ze szczegolnym uwzglednieniem Colletotrichum gloeosporioides w zaleznosci od okresu przechowywania materialu siewnego

63%

Kurowski T. P. , Bieniaszewski T.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo

|

2001

|

tom 82

195-204

6

Rosnie zagrozenie porazenia lamliwoscia zdzbla

63%

Kurowski T. P. , Borawska M.

|

nr 03

110-111

7

Stan zdrowotny pszenicy ozimej uprawianej w ogniwie zmianowania z pszenica jara

63%

Hruszka M. , Kurowski T. P.

|

nr 2

180-183

8

Mozliwosc ograniczenia szkodliwego oddzialywania monokultury na zdrowotnosc i plonowanie pszenicy ozimej przez stosowanie fungicydow

63%

Kurowski T. P. , Adamiak E.

|

tom 41

|

nr 2

755-757

9

Wzrastajacy udzial pszenicy ozimej w zmianowaniu a jej zdrowotnosc

63%

Kurowski T. P. , Hruszka M.

|

nr 1

156-159

10

Fungi colonizing grain of winter spelt grown under two production systems

63%

Kurowski T. P. , Wysocka U.

|

tom 54

11

Wplyw zasiewow mieszanych jeczmienia z owsem na rozwoj chorob

63%

Kurowski T. P. , Wanic M.

|

nr 2

262-265

12

Fungal communities of the rhizosphere and the rhizoplane of yellow lupine in a crop rotation system

63%

Cwalina-Ambroziak B. , Kurowski T. P.

|

tom 36

|

nr 2

13

Professor Janina Mikolajska d.sc. [agr.] - 50 years of scientific work

63%

Majchrzak B. , Kurowski T. P.

Phytopathologia Polonica

|

2004

|

tom 32

14

Kiła kapusty zagrożeniem rzepaku w Polsce

63%

Kurowski T. P.

|

2015

|

nr 09

15

Zdrowotność liści i kłosów pszenicy jarej (Triticum aestivum L.) uprawianej po róznych przedplonach

51%

Majchrzak B. , Kurowski T. P. , Okorski A.

|

nr 1-2

EN

The research was conduced in the years 2000-2002. The aim of the research was to determinate the health of leaves and ears of spring wheat cultivated after spring cruciferae plants such as: spring oilseed rape (Brassica napus ssp. oleiferus Metz.), Chinese mustard (Brassica juncea L.), white mustard (Sinapis alba L.), oleiferous radish (Raphanus sativus var. oleiferus L.), false flax (Camelina sativa L.), crambe (Crambe abbysinica Hoechst.), as well as after oat (Avena sativa L.) as control. Spring wheat cv. Torka was sown after: ploughed stubble cultivated on this field, ploughed stubble and straw, ploughed stubble with straw and 30 kg nitrogen per hectare. During all the years of studies on leaves and ears of spring wheat septoria of leaf blotch and glume blotch (Mycosphaerella graminicola, Phaeosphaeria nodorum) were found. Brown rust (Puccinia recondita f. sp. tritici) was seen on leaves of wheat only during years 2001-2002. Besides on ears fusarium ear blight (Fusarium sp.) was present in 2002 and sooty mould (Cladosporium sp., Alternaria sp.) in 2001. According to health of overground parts of plants the good forecrops to spring wheat were oat, Chinese mustard, oleiferous radish. The biggest impact on presence of diseases of leaves and ears had the weather during years of studies. The use of after harvest rests didn’t have significant influence on health of leaves and ears of spring wheat.

PL

W latach 2000-2002 w Zakładzie Produkcyjno-Doświadczalnym w Bałcynach k. Ostródy przeprowadzono badania nad zdrowotnością liści i kłosów pszenicy jarej uprawianej po jarych roślinach krzyżowych, takich jak: rzepak jary (Brassica napus ssp. oleiferus Metz.), gorczyca sarepska (Brassica juncea L.), gorczyca biała (Sinapis alba L.), rzodkiew oleista (Raphanus sativus var. oleiferus L.), lnianka siewna (Camelina sativa L.), katran abisyński (Crambe abbysinica Hoechst.), oraz po owsie (Avena sativa L.) jako kontroli. Pszenicę jarą odmiany Torka wysiewano po: przyoranej ścierni, przyoranej ścierni ze słomą oraz ścierni ze słomą + 30 kg azotu na ha. We wszystkich latach badań na liściach i kłosach pszenicy jarej występowały: septorioza paskowana liści oraz septorioza plew pszenicy (Mycosphaerella graminicola, Phaeosphaeria nodorum). Rdzę brunatną (Puccinia recondita f. sp. tritici) na liściach pszenicy obserwowano tylko w latach 2001-2002. Ponadto na kłosach występowała w 2002 roku fuzarioza kłosów (Fusarium sp.), a w 2001 roku czerń zbóż (Cladosporium sp., Alternaria sp.). Biorąc pod uwagę zdrowotność nadziemnych części roślin dobrymi przedplonami pszenicy jarej okazały się owies, gorczyca sarepska i rzodkiew oleista. Jednak głównym czynnikiem decydującym o występowaniu chorób liści i kłosów był przebieg pogody w latach badań. Sposób zagospodarowania resztek pożniwnych nie miał wyraźnego wpływu na stopień porażenia liści i kłosów pszenicy jarej.

16

Stan sanitarny i plonowanie pszenicy ozimej w zależności od sposobu uprawy roli

51%

Kurowski T. P. , Marks M. , Orzech K. , Kowalska E.

|

tom 531

PL

W latach 1997-1999 porównywano wpływ tradycyjnej uprawy płużnej, uprawy bezorkowej i siewu bezpośredniego na zdrowotność pszenicy ozimej odmiany ‘Almari’. Spośród chorób pszenicy ozimej najwyższe nasilenie mączniaka prawdziwego zbóż i traw (Blumeria graminis) oraz rdzy brunatnej pszenicy (Puccinia recondita f. sp. tritici) stwierdzono w systemie uprawy płużnej, a najniższe w uprawie bezorkowej. Łamliwość źdźbła zbóż (Tapesia yallundae) najsilniej opanowała pszenicę w siewie bezpośrednim, natomiast zgorzel podstawy źdźbła (kompleks grzybów) w uprawie bezorkowej. Obydwie choroby podsuszkowe najsłabiej rozwijały się w systemie uprawy płużnej. Z porażonej podstawy źdźbła najczęściej izolowano grzyby z rodzaju Fusarium, głównie F. culmorum. Nasilenie septoriozy paskowanej liści pszenicy (Septoria tritici), septoriozy plew pszenicy (Stagonospora nodorum) i fuzariozy kłosa (Fusarium spp.) nie zależało od sposobu uprawy roli. Najwyższe plony pszenicy ozimej odnotowano w uprawie płużnej, a istotnie niższe w uprawie bezorkowej i siewie bezpośrednim.

EN

The effects of traditional ploughing soil tillage, no-tillage, and direct sowing on the health of winter wheat cv. ‘Almari’ were compared in an experiment conducted in years 1997-1999. The intensity of powdery mildew (Blumeria graminis) and brown rust (Puccinia recondita f. sp. tritici) was the highest in the case of traditional soil tillage, and the lowest – in that of no-tillage. Direct sowing was conducive to the development of eyespot (Tapesia yallundae), and no-tillage - to foot rot (complex of fungi). The intensity of both stem base diseases was the lowest at traditional soil tillage. Fungi of the genus Fusarium, mainly F. culmorum, were most frequently isolated from infected stem bases. Intensity of septoria leaf blotch (Septoria tritici), glume blotch (Stagonospora nodorum) and fusarium ear blight (Fusarium spp.) was not dependent on soil tillage system. The highest yielding of winter wheat was observed at traditional soil tillage, and significantly lower at no-tillage and direct sowing.

17

Zdrowotność pszenicy jarej uprawianej w specjalistycznych zmianowaniach

51%

Kurowski T. P. , Hruszka M. , Sadowski T.

|

1994

|

tom 57

127-134

PL

W latach 1981-1985 prowadzono badania zdrowotności pszenicy jarej uprawianej w krótkich 2-3 letnich zmianowaniach i w monokulturze. Stwierdzono nasilanie się chorób podstawy źdźbła w trakcie trwania obserwacji we wszystkich kombinacjach doświadczenia. Największy wzrost porażenia wystąpił w uprawie ciągłej i w zmianowaniu trójpolowym z pszenicą ozimą jako przedplonem pszenicy jarej. Choroby liści i kłosów lepiej rozwijały się na pszenicy jarej uprawianej po bobiku. Nie zanotowano wyraźnej zależności pomiędzy stopniem porażenia pszenicy jarej przez patogeny a wysokością plonu ziarna.

EN

In the years 1981-1985 a study was completed of health state of spring wheat grown in short 2-3 years' crop rotations and in monoculture. The experiments revealed an increase in diseases of the stem base in all cropping systems; the highest increase was observed in continuous cultivation and in three-field rotation with winter wheat being the forecrop of spring wheat. Diseases of leaves and ears developed to a greater extent on spring wheat grown after field bean. No obvious correlation has been noticed between a degree of spring wheat infection and grain yield.

18

Zdrowotność liści pszenicy ozimej w zależności od przedplonu i poziomu nawożenia.

51%

Jankowski K. , Majchrzak B. , Kurowski T. P.

|

2010

|

tom 50

|

nr 2

EN

The study was conducted in 2007–2009. Winter rape, spring rape, white mustard, Chinese mustard and winter wheat were grown as previous crop for winter wheat cv. Olivin. Wheat was grown under the conventional and intensive technology with full fungicidal protection and increased nitrogen rates (from 210 to 270 kg/ha depending on the previous crop). The infection rates of leaf blotch varied widely from 30.5% (after winter wheat) to 54.2% (after winter rape). Higher level of nitrogen fertilization in the intensive wheat farming system contributed to a higher incidence of leaf diseases, but fungicide application reduced their severity.

19

Choroby jeczmienia jarego i owsa uprawianych w siewie czystym i mieszanym

51%

Kurowski T. P. , Nowicki J. , Wanic M.

|

nr 4

25-35

20

Zachwaszczenie oraz stan zdrowotny jeczmienia jarego i owsa uprawianych w mieszance i siewach jednogatunkowych. Cz. I. Zachwaszczenie lanu

51%

Wanic M. , Nowicki J. , Kurowski T. P.

|

nr 2

1191-1193