The main objective of this article is to show the differences between the intensity of the personality traits of high school students’ exhibiting behavioral problems associated with the use of drugs and those abstaining from such substances. The differences in the intensity of three of the five personality traits are presented based on the NEO FFI model. The presented results are of practical value and can have an impact on the efficacy of therapeutic, prophylactic or social rehabilitation programs.
PL
Celem artykułu jest ukazanie różnic w natężeniu cech osobowości u gimnazjalistów podejmujących zachowania problemowe związane z używaniem środków uzależniających i zachowujących abstynencję. Przedstawione różnice dotyczą natężenia trzech z pięciu cech osobowości zgodnie z modelem NEO FFI. Zaprezentowane wyniki mają wartość praktyczną i mogą mieć wpływ na skuteczność oddziaływań terapeutycznych, profilaktycznych czy resocjalizacyjnych.
Polski model zapobiegania demoralizacji i przestępczości nieletnich zorientowany jest przede wszystkim na osiąganie celów wychowawczych, a podstawową przesłanką prawno-społecznych form reakcji jest kierowanie się dobrem (i ochroną dóbr) dziecka. Ustawodawca daje sędziom szerokie możliwości i swobodę operowania oraz modyfikacji wymienionych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich środków, które stanowią formalno-prawny, acz nasycony przesłankami pedagogicznymi, rodzaj reakcji wobec przejawów demoralizacji dziecka. Celem artykułu jest pedagogiczna analiza środka wychowawczego wymienionego w ustawie pod nazwą zobowiązanie do określonego postępowania oraz ukazanie jego miejsca i charakteru, a przede wszystkim potencjałów, jakie w sobie mieści. Analiza wyników badań pozwoliła na sformułowanie podstawowego wniosku, że treści oraz charakter orzeczonych zobowiązań nie wykorzystują potencjału pedagogicznego tkwiącego w tym środku wychowawczym, a zakres i charakter jego stosowania w minimalny sposób wychodzi poza schematy paternalistycznego modelu taktowania nieletnich. Ponadto sądy wykazują niską inwencję oraz nie sięgają po możliwości korzystania z rzeczywiście pedagogicznych przesłanek sprawiedliwości naprawczej w postępowaniu z nieletnimi. W praktyce nie mamy do czynienia z funkcją kompensacyjną, ale co ważniejsze – także z istotnie wychowawczym (w znaczeniu psychopedagogicznym) charakterem oddziaływania środka wychowawczego, jakim jest zobowiązanie do określonego postępowania.
EN
The Polish model of juvenile demoralization and delinquency is oriented, first of all, towards educational goals, with the well-being (and welfare protection) of the child as an overarching reason for any legal and social response. The legislator provides judges with a wide range of options, the margin of operation and the possibility to modify means which are set forth in the Act on handling minor-related cases and which are a formal and legal form of response to manifestations of child demoralization, yet imbued with some pedagogical premises. The aim of the paper is to analyze, in pedagogical perspective, one of the educational measures included in the Act, and labelled “commitment to a specific conduct”, and to discuss the place, the nature and, most of all, the potential of this measure. Based on the analysis of research results, we were able to draw our basic conclusion: contents and nature of commitments decided by court do not make use of the full potential of the said educational measure, while the scope and mode of its application only slightly go beyond the paternalistic approach to minors. In practice, the commitment to a specific conduct does not play its compensatory function, and what’s more, has no intended educational impact(in a psycho-pedagogical sense of the term).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.