PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Elity bułgarskie po podboju bizantyńskim. 1018-1041 r.
100%
Dudek J.
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
|
2019
|
tom 26
43-71
EN
Emperor Basil II, conquering Bulgaria in 1018, divided it into a province managed by Byzantine governors. The Bulgarian church remained under the authority of local priests. Members of the ruling Kometopouloi family received palace titles and appanages, while the other Bulgarian nobles maintained their possessions while serving in the imperial army. After two decades by minister John of Orphanotrophos, attempt to reduce their significance in local military structures and the property tax burden led to the creation of Peter Deljan in 1040-1041. The resignation of Byzantine authorities from damaging the prestige of the Bulgarian aristocracy contributed to the relief of the uprising. 
PL
Cesarz Bazyli II podbijając Bułgarię w 1018 r. podzielił ją na prowincje zarządzane przez bizantyńskich namiestników. Kościół bułgarski pozostał pod zwierzchnictwem miejscowych kapłanów. Członkowie panującego rodu Komitopulów otrzymali pałacowe tytuły i apanaże, zaś pozostali bułgarscy nobilowie utrzymali swoje posiadłości służąc równocześnie w armii cesarskiej. Podjęta po dwóch dekadach przez ministra Jana Orfanotrofa próba redukcji ich znaczenia w lokalnych strukturach wojskowych i obciążenie podatkowe majętności doprowadziło do powstania Piotra Deliana w 1040-1041. Rezygnacja władz bizantyńskich z decyzji szkodzących prestiżowi bułgarskiej arystokracji przyczyniło się do uśmierzenia powstania. 
2
Content available Status Wołochów w jedenastowiecznym Bizancjum (wg Rad Kekaumena)
100%
Dudek J.
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
|
2018
|
tom 25
197-218
EN
After the conquest of Basil II the Balkan Vlachs communities were under Byzantine rule. The provincial aristocrat Kekaumenos described in his "Book of Advice" the Vlachs of Thessaly, who raised a short-lived rebellion against the Emperor in 1066. The reason for the riots were the attempts to raise taxes and the form of their collection which was met with the opposition of Wallachian leaders, convinced that the attempts threaten the material existence of the community and lead to the loss of the existing rights.
PL
Po podbojach Bazylego II społeczności Wołochów bałkańskich znalazły się pod panowaniem bizantyńskim. Prowincjonalny arystokrata Kekaumenos opisał w swoich „Radach” Wołochów z Tesalii, którzy wzniecili krótkotrwały bunt przeciw cesarzowi w 1066 r. Powodem zamieszek były próby zwiększenia podatków oraz formy ich poboru, co spotkało się ze sprzeciwem przywódców wołoskich przekonanych, że zagrażają one materialnemu bytowi społeczności i doprowadzą do utraty dotychczasowych praw.
3
Content available Własi w Bizancjum – do początku XI w.
100%
Dudek J.
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
|
2021
|
tom 28
|
nr 1
35-50
EN
Byzantine sources up to the 10th century do not mention the Vlachs, but they contain information about thegroups of Romans inhabiting the Avar and Bulgar states in the period between 7th and 10th century. After the conquests of Emperor Basil II, the Balkans returned under the Byzantine rule. However, the Vlachs did not obtain the status of the Romans (Rhomaioi) but were treated as semi-barbarian subjects (Bulgarians, Serbs). 
PL
Źródła bizantyńskie do X wieku nie wymieniają Wlachów, są w nich jednak informacje dotyczącegrup Rzymian zamieszkujących państwa Awarów i Bułgarów w VII–X w. Po podbojach cesarza Bazylego IIcałe Bałkany powróciły pod władzę bizantyńską. Wlasi nie uzyskali jednak statusu Rzymian (Rhomaioi) leczpotraktowano ich jak półbarbarzyńskich poddanych (Bułgarów, Serbów). 
4
Content available Biskupi Dyrrachionu w strukturach patriarchatu Konstantynopola (VII-XI wiek)
100%
Dudek J.
Vox Patrum
|
2012
|
tom 58
221-236
EN
The Early Middle Ages brought grave losses to the Christian Churches in the East. It was only the patriarchate of Constantinople that managed to maintain its previous dignity. Starting form the end of the 7th century, one may notice the pa­triarchate activity in the western Balkans. That church substance, having survived barbarians invasion, was defined in the literature as „the bridge between the West and the East” and it became the subject matter of a rivalry with the papacy. The patriarchate of Constantinople, consistently supported by the emperors of the New Rome, gradually gained superiority in this field. A significant role in these changes was played by the attitude of the patriarchate towards the bishopric in Dyrrachion (at present Dürres in Albania). The majority of preserved written sources concern­ing this church centre was created in a defined relationship with projects pursued by some emperors and patriarchs. From this perspective, one may follow the evo­lution of the local bishopric status based on preserved registers of bishoprics sub­ject to Constantinople (Notitiae episcopatuum Ecclesiae Constantinopolitane) as well as the lists of attendance of Dyrrachion’s metropolitan bishops at the Trullan Synod (692) and The Second Council of Nicaea (787). In the first case, it is pos­sible to reconstruct the image of the mediaeval Dyrrachion metropolis clearly referring to the ancient church traditions of the New and Old Epirus (Epirus Vetus i Epirus Nova). However, the second preserved source data collection underlines quite high status of the bishops of Dyrrachion at synods and councils, which re­flects their growing position (in comparison with Thessaloniki, Corinth or Athens) in the organization structures of the patriarchate of Constantinople.
5
Content available Hebdomon w ideologii cesarskiej Nowego Rzymu według tekstu kroniki Jana Skylitzesa
100%
Dudek J.
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
|
2013
|
tom 20
25-39
EN
Fourty years have passed since the critical edition of “An Outline of History” (Synopsis Historion). In terms of the genre classification of the Byzantine literature, it is the chronicle of the history of the reign of the subsequent Byzantine emperors from 811 to 1057. The suburb of Hebdomon appears several times in “An Outline of History” and it plays a number of roles in the political customs of the then Byzantium. It functioned as a place of the enthronement of the Byzantineemperors, their triumphs, their ceremonious arrivals in the capital city, their departures beyond the walls of Constantinople and, in some cases, as a place of their burial. The term “Hebdomon” derives from the Greek numeral ébdomos, and it refers to the Latin expression septimum miliarium. It encompasses an area situated at a distance of seven Roman miles (c. 10 km) from the symbolic centre of Constantinople in the Augusteon square.
6
Content available Bizantyńscy Własi "nad pięknym i modrym Dunajem" w XII w.: stabilizacja i aspiracje
100%
Dudek J.
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
|
2022
|
tom 29
313-329
EN
Byzantine Vlachs on the “Blue Danube” in the 12th century: stabilization and aspirations. In the 12th century peace was regained in the Byzantine frontier on the lower Danube. Gradually the invasions of militant tribes from Pontic steppes (Pechenegs, Uzes, Cumans) ceased. Internal unrest among the people of Paristrion also died down. The economic boom strengthened the potential of the local elite. After the liquidation of the Pecheneg’s organization and the process of byzantization of the Bulgarian aristocracy, the importance of the local Vlachs increased. However, their leaders, despite their unquestionable contributions to the Byzantine state, did not have the opportunity to join its elite.
PL
W XII w. na bizantyńskim pograniczu nad dolnym Dunajem zapanował spokój. Stopniowo ustały najazdy wojowniczych plemion ze stepów pontyjskich (Pieczyngów, Uzów, Kumanów). Ucichły również wewnętrzne niepokoje wśród mieszkańców Paristrionu. Rozkwit gospodarczy wzmacniał potencjał lokalnych elit. Po likwidacji organizacji Pieczyngów i procesowi bizantynizacji arystokracji bułgarskiej wzrosło znaczenie miejscowych Włachów. Jednak ich przywódcy mimo niewątpliwych zasług dla państwa bizantyńskiego nie mieli możliwości wejścia w skład jego elit.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.