Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
INTRODUCTION: Adenoids are nasopharyngeal lymphoid tissue with a relevant role in host defence against infection of upper respiratory tract. Nevertheless, adenoids are also a reservoir of microorganisms that can cause infections of upper respiratory tract and otitis particularly in children. OBJECTIVE: Evaluate and compare the association between biofilm assembly on adenoids and the incidence of recurrent infections in a paediatric population submitted to adenoidectomy by either infectious or non-infectious indication. METHODS: Scanning electron microscopy was used to assess biofilms on adenoid surface; biofilm assembly in vitro was monitored by crystal violet assay; antibiotic susceptibility was assessed following EUCAST guidelines; Hinfluenzae capsular typing was performed by PCR. RESULTS: Biofilms were present in 27.4% of adenoid samples and no statistical difference was found between infectious and non-infectious groups. In vitro, the most clinically relevant bacteria, H.influenzae, S.aureus, S.pyogenes, S.pneumoniae and M.catarrhalis, were mostly moderate biofilm assemblers (71.7%). 55.3% of these bacteria were intermediate/resistant to at least one of the tested antibiotics. No association was found between the ability to assemble biofilms in vitro and the presence of biofilms on adenoids nor antibiotic resistance. All H.influenzae were characterized as non-typeable. CONCLUSION: The presence of biofilms on adenoid surface was independent from clinical sample background. Bacterial ability to assemble biofilms in vitro cannot be used to predict biofilm assembly in vivo. The lack of correlation between biofilm formation and infectious respiratory diseases found contributes to question the relevance of biofilms on the pathogenesis of infectious diseases.
PL
Wprowadzenie: Migdałek gardłowy jest tkanką limfoidalną nosowej części gardła, pełniącą istotną rolę w ochronie gospodarza przed zakażeniami górnych dróg oddechowych. Niemniej, migdałek gardłowy może jednocześnie stanowić rezerwuar drobnoustrojów, wywołujących infekcje górnych dróg oddechowych i zapalenia ucha środkowego, szczególnie u dzieci. Cel: Ocena i porównanie związku między gromadzeniem się biofilmu na migdałku gardłowym a częstością występowania nawracających zakażeń w populacji pediatrycznej poddanej adenoidektomii ze wskazań zakaźnych lub niezakaźnych. Metody: Do oceny biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych zastosowano skaningową mikroskopię elektronową; gromadzenie się biofilmu in vitro monitorowano przy pomocy testu z fioletem krystalicznym; wrażliwość na antybiotyki oceniano zgodnie z wytycznymi EUCAST; typowanie otoczek H. influenzae przeprowadzono przy użyciu metody PCR. Wyniki: Biofilm był obecny w 27,4% próbek migdałków gardłowych i nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupami zakaźnymi i niezakaźnymi. W warunkach in vitro bakterie najistotniejsze klinicznie, takie jak H. influenzae, S. aureus, S. pyogenes, S. pneumoniae i M. catarrhalis, brały udział w tworzeniu się biofilmu w stopniu umiarkowanym (71,7%). Łącznie 55,3% z wymienionych bakterii było średniowrażliwych / opornych na co najmniej jeden z badanych antybiotyków. Nie stwierdzono związku między zdolnością do tworzenia biofilmu in vitro a obecnością biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych ani opornością na antybiotyki. Wszystkie szczepy H.influenzae zostały opisane jako nietypowalne (bezotoczkowe). Wniosek: Obecność biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych była niezależna od pochodzenia próbki klinicznej. Zdolność bakterii do tworzenia biofilmu in vitro nie może być stosowana w przewidywaniu powstawania biofilmu in vivo. Brak zależności pomiędzy tworzeniem się biofilmu a wykrywaną opornością na antybiotyki przyczynia się do poddania w wątpliwość znaczenia biofilmu w patogenezie chorób zakaźnych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.