Intensywniejsze wykorzystanie odnawialnych źródeł energii pochodzącej ze spalania biomasy doprowadziło do wytwarzania większej ilości popiołów. Istotnym staje się więc opracowanie metody utylizacji tych odpadów. Doświadczenie przeprowadzono w 2013 roku na glebie lekkiej, które było kontynuacją badań. Przedmiotem badań były popioły powstające w wyniku spalania mieszaniny zrębków drzewnych, wierzby energetycznej, kukurydzy i słomy w Elektrociepłowni Czechnica. W pracy oceniono plon oraz zawartość makro- i mikroskładników w kukurydzy zwyczajnej (Zea mays L.). Doświadczenie obejmowało cztery bloki, stanowiące kolejne powtórzenia, w każdym z nich uwzględniono po pięć obiektów; cztery obiekty odpowiadały poszczególnym dawkom popiołów (A – 15,0 Mg•ha–1, B – 30,0 Mg•ha–1, C – 60 Mg•ha–1, D – 120 Mg•ha–1), pozostały obiekt to kontrola K – nawożenie mineralne NPK. Wymieszane z glebą popioły pochodzące ze spalania biomasy, w porównaniu do nawożenia mineralnego, przyczyniły się do wzrostu plonowania kukurydzy zwyczajnej. W obu doświadczeniach najkorzystniejsza w kształtowaniu wysokości plonu okazała się dawka 60 Mg∙ha-1. Zebrane z doświadczenia ziarno kukurydzy charakteryzowało się niższą zawartością makroelementów w porównaniu do ziarna zebranego w poprzednim roku badań przeprowadzonych przez E. Meller i E. Bilendę, a zawartość metali ciężkich nie zwiększyła się. Powrót popiołu wytworzonego ze spalania biomasy do gleby jest najbardziej ekologicznym i zgodnym ze zrównoważonym rozwojem sposobem jego utylizacji.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.