Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
2017
|
tom nr 4
81--106
EN
The article reflects upon the concept of public-social partnership. Developments within the public sector, in particular shared public management and the aim to initiate civic and civic association activities associated with it, is the background of these considerations. Based on them, partnership is identified as a form of collaboration between the administration and non-government organisations featuring attributes that facilitate reinforcement of competences and performance of public sector operations. It is also connected to the concept of institutional capacity and development of Polish local government units. The primary objective of the article is to assess the functioning of Polish local government units in the area of public-social partnership as well as to analyse its importance to the development of their institutional capacity. The Institutional Development Planning method has been used to accomplish the objective.
|
|
tom nr 61
91-98
PL
Artykuł dotyczy nowego podejścia do harmonogramowania prac budowlanych. System organizacyjny modelowany jest macierzowo, przy czym dopuszczono w nim zmienność liczby działek roboczych na obiektach (w odniesieniu do poszczególnych procesów specjalistycznych). W rozwiązaniu zadania harmonizacji (uzyskiwanego przy wykorzystaniu metody MONTE-CARLO) ustala się terminy rozpoczęcia i zakończenia specjalistycznych prac na obiektach oraz liczbę zespołów skierowanych do ich realizacji.
EN
This article concerns new approach to construction work schedule development. The organizational system is matrix modelled with allowed variability of a number of work areas for objects (regarding individual specialist processes). In a solution of a harmonization task (found by Monte-Carlo method) times of start and finish of specialist work on objects and a number of teams to perform the work are established.
3
51%
EN
Dispersing fine ceramic particles in polymer matrices has proved to be one of the most effective ways of enhancing key structural and electrochemical parameters of polymer electrolytes for rechargeable lithium batteries. It is now widely recognized that the phase composition, morphology and surface chemistry of the filler all exert a clear impact on the way it interacts with the polymer host, thus contributing to the final outcome in terms of ionic mobility, thermal, mechanical, chemical and electrochemical stability in lithium cells. In the present contribution we manufactured microporous polymer membranes based on copolymer poly(vinylidene fluoride-hexafluoropropylene) (PVdF/HFP) using a two-step approach originally proposed by Bellcore. A mesoporous silica filler MCM-41 was synthesized and functionalized with chlorosilane. After the effect of functionalization was verified by means of FTIR spectroscopy, the fillers were incorporated in the polymer matrices and the resulting dry composite membranes showed a well-developed porous structure and a high ability to absorb liquid media with the formation of stable gels. The good physical properties of the membranes were attributed to the enhanced compatibility of the filler with the fluoropolymer matrix. The composite gel electrolytes were prepared by soaking the dry membranes with a conventional lithium cation conducting liquid electrolyte and their electrochemical characteristics were determined in terms of the temperature dependence of ionic conductivity and electrochemical window. During the experimental studies we observed high conductivities at room temperatures exceeding about 2*10‒3 S/cm and decidedly better anodic stability for composite gel electrolytes with an addition of mesoporous silica with and without surface modification.
PL
Ciągły rozwój technologiczny, którego konsekwencją jest wzrastająca liczba wykorzystywanych przez nas urządzeń elektronicznych, wymusza poszukiwanie coraz to nowszych rozwiązań konstrukcyjnych i technologicznych chemicznych źródeł prądu umożliwiających ich zasilanie. Akumulatory litowo-jonowe cechują się, jak dotychczas, największą wśród obecnie znanych ogniw żywotnością cykliczną oraz pojemnością w stosunku do ich ciężaru. Jednakże stosowane w nich ciekłe elektrolity organiczne powodują, że akumulatory tego rodzaju nie są w stanie zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa użytkowania i pojemności ogniw, stąd od kilkudziesięciu lat prowadzone są intensywne badania dotyczące zastąpienia tradycyjnych akumulatorów litowych z ciekłym elektrolitem akumulatorami litowo-polimerowymi, w których ciekły elektrolit zastąpiony zostaje przez elektrolit żelowy czy też polimerowy. Aby umożliwić zastosowanie tego typu elektrolitów w praktycznych układach, stosuje się kolejne modyfikacje prowadzące do poprawy parametrów użytkowych poprzez dodawanie do matryc polimerowych różnego typu wypełniaczy ceramicznych. Przedmiotem naszych badań była charakterystyka fizykochemiczna i elektrochemiczna kompozytowych żelowych elektrolitów polimerowych o różnej budowie matrycy polimerowej i wykorzystaniu do ich wytwarzania wypełniaczy w postaci mezoporowatej czystej krzemionki MCM-41 oraz modyfikowanej powierzchniowo krzemionki MCM-41 z wykorzystaniem chlorosilanu. Badania wykazały znaczną poprawę przewodnictwa właściwego dla kompozytowych żelowych elektrolitów polimerowych, w stosunku do układów pozbawionych wypełniacza, jak również kompozytowe elektrolity polimerowe cechowały się wyższą stabilnością względem anody litowej, co prognozuje możliwość aplikacyjnego ich wykorzystania jako elektrolitów w ogniwach litowo-polimerowych.
PL
Na podstawie nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-U) z dodatkiem pigmentów, układów stabilizujących oraz napełniacza sporządzono 14 mieszanin, następnie poddano je przyspieszonemu starzeniu w komorze w wyniku naświetlania promieniami UV. Metodą emisyjnej spektroskopii atomowej (ICP) oznaczano migrację metali: Fe, Pb, Ca, Mn, Mg, Al, Zn, Ti, Si i Zr z wierzchniej warstwy próbki do roztworu modelowego. Różnice w wyznaczonej wartości migracji materiału wejściowego i starzonego przyjęto za stopień zdegradowania PVC-U. Dodatkowo badano stabilność termiczną próbek przed i po naświetlaniu promieniami UV, poddano także wizualnej ocenie ich przekroje poprzeczne.
EN
14 blends of unplastified poly(vinyl chloride) (PVC-U) containing pigments, stabilizing systems and fillers were prepared (Table 1, 2) and then exposed to accelerated ageing by UV radiation in a chamber. The migration of metals: Fe, Pb, Ca, Mn, Mg, Al, Zn, Ti, Si and Zr from the sample surface layer to model liquid was determined by inductively coupled plasma atomic emission spectroscopy (ICP). The difference between the migration value of initial material and of aged one was treated as a measure of PVC-U degradation degree (Fig. 1-4). Additionally the thermal stability of the samples before and after UV irradiation was studied (Fig. 6). The cross-section of samples (Fig. 5) were visually evaluated.
|
|
nr 5
146-158
PL
W pracy podjęto próbę poprawy cech sensorycznych dojrzewających serów niskotłuszczowych przez dodatek preparatu enzymatycznego proteolityczno-lipolitycznego otrzymanego z drożdży Yarrowia lipolytica. Sery o zmniejszonej do 30 % zawartości tłuszczu w suchej masie produkowano z mleka, do którego wprowadzono drożdżowy preparat enzymatyczny. Sery wytwarzano w dwóch wariantach: o standardowej (1,5 %) i podwyższonej zawartości NaCl (3,3 %). Podczas 8-tygodniowego procesu dojrzewania serów analizowano ich podstawowy skład chemiczny oraz poziom degradacji białek i tłuszczów. Wykazano, że wprowadzenie do serów preparatu enzymatycznego wpłynęło na intensyfikację przemian degradacyjnych białek i tłuszczów, w porównaniu z serami kontrolnymi. Poziom tych przemian był wyższy w serach o standardowej zawartości chlorku sodu (1,5 %) niż w serach o 3,3 % jego stężeniu. Wprowadzenie enzymów drożdżowych przyczyniło się również do znacznego nagromadzenia drobnocząsteczkowych związków azotowych oraz wolnych kwasów tłuszczowych. Wykazano również, że hydrolazy drożdżowe dodane do serów istotnie wzbogaciły ich skład w lotne związki zapachowe, co zostało potwierdzone w analizie chromatograficznej i ocenie sensorycznej.
EN
In the research, it was attempted to improve sensory features of ripening, low-fat cheeses by adding an enzymatic, proteolytic-lipolytic preparation obtained from Yarrowia lipolytica yeast. The cheeses with an amount of fat in dry mass reduced to a level of 30 % were produced from milk with the enzymatic yeast preparation added. Two variants of cheeses were produced: with a standard content of NaCl (1.5 %) and with an increased content of NaCl (3.3 %). During an 8-week period of ripening, the basic chemical composition of the cheeses was analysed as was the biodegradation level of proteins and fats. It was proved that with the enzymatic preparation added to the cheeses under production, the degradation processes of proteins and fats were intensified compared to the control cheeses. The level of biodegradation processes was higher in the cheeses having a standard content of NaCl (1.5 %) than in the cheeses with a 3.3 % concentration of NaCl. The yeast enzymes added contributed to a considerable accumulation of lowmolecular-weight nitrogen compounds and free fatty acids. Moreover, it was shown that the yeast hydrolases added to the cheeses significantly enriched them with volatile aromatic compounds, and this fact was confirmed during a chromatographic analysis and, also, by a sensory assessment.
PL
Baterie i akumulatory należą do produktów, które po użyciu stają się odpadami o charakterze niebezpiecznym zarówno dla środowiska, jak i zdrowia ludzi, ze względu na obecność w nich substancji szkodliwych. Gospodarka odpadowymi akumulatorami i bateriami jest szczególnie trudna ze względu na fakt, że występują, jako różnorodne źródła prądu, w bardzo szerokim asortymencie urządzeń, używanych w bardzo wielu dziedzinach życia. Pociąga to za sobą szczególnie wysoki poziom rozproszenia miejsc powstawania odpadów, trudny do kontroli, właściwego gromadzenia odpadów i ich przetwarzania. Z drugiej strony odpadowe baterie i akumulatory posiadają znaczą wartość surowcową. Poddane procesom odzysku stanowią znaczne zasoby ochraniające naturalne złoża surowcowe. Siłą napędową takiego postępowania jest także rynkowa wartość składników wchodzących w skład poszczególnych typów chemicznych źródeł prądu. Wartość odzyskanych produktów z jednej tony odpadów to ponad 800 dolarów [1]. W pracy omówione zostały baterie i akumulatory znajdujące się w odpadach pochodzących z codziennego użytku wraz z możliwościami odzysku zawartych w nich cennych składników.
EN
Development of technology and the chemical industry in the world led to the development of chemical power sources. Batteries and accumulators are products which after use are a hazardous waste for the environment and human health due to the presence of the harmful substances. Batteries and accumulators are found In many devices and in many applications, for this reason it is very difficult to control waste collection. On the other hand, waste batteries and accumulators have a high value of the raw materials. Recovery operations are a significant resource protecting natural deposits of raw materials. The driving force for this process is the market value of the recovery products - 800$/ton of waste. This paper will discuss the batteries and accumulators from the waste and the possibility of valuable components recovery.
EN
A Yarrowia lipolytica JII1c yeast strain, isolated from the Polish ‘Rokpol’ mould cheese, was used as an adjunct culture in the production of a Dutch-type cheese. Its effect on the microbiological and biochemical characteristics of the cheese was evaluated in this research study. Milk used to produce the cheese was inoculated with 105 cfu/mL yeast cells. During the ripening process, the yeast population grew systematically to reach a maximum level of 7.9 log cfu/g in the sixth week of maturation, whereas the number of lactic acid bacteria increased until the fourth week of ripening. Thereafter, the number of microorganisms in the both groups decreased. After 8 weeks of ripening, the pH value of cheese inoculated with yeasts was significantly higher than that of the control cheese sample (produced without those microorganisms) and reached the levels of 6.37 and 5.47, respectively. In the experimental cheeses, it was also found that the utilization rate of lactic and citric acids was higher. Additionally, the concentration levels of water-soluble nitrogen (WSN) and free amino groups (FAG) in the experimental cheeses were about twice as high as in the control cheese sample. A more intensive proteolysis in the experimental cheese was accompanied by a higher accumulation of biogenic amines, especially of tyramine, putrescine, and 2-phenylethylamine; in the experimental cheese, after 8 weeks, their contents amounted to: 167.01, 77.90, and 69.54 mg/100 g, respectively. In contrast, the concentration of histamine was similar in both cheeses (9.47 and 9.81 mg/100 g in the control and experimental cheese samples, respectively). Also, the experimental cheese revealed more pronounced lipolysis resulting in a higher accumulation of free fatty acids, especially of butyric, myristic, palmitic, stearic, and oleic acids. It can be concluded that the Y. lipolytica JII1c grew well in the cheese causing the ripening process of the cheese to significantly accelerate.
PL
Szczep drożdży Yarrowia lipolytica JII1c wyizolowany z sera Rokpol z przerostem pleśni zastosowany został jako kultura wspomagająca do produkcji sera typu holenderskiego. W pracy oceniano jego wpływ na właściwości biochemiczne wyprodukowanego sera oraz na rozwój mikroflory. Mleko użyte do produkcji sera zostało zaszczepione komórkami drożdży w ilości 105 jtk/mL. Podczas dojrzewania liczba drożdży systematycznie wzrastała, osiągając w szóstym tygodniu dojrzewania poziom maksymalny 7,9 log jtk/g, natomiast liczba bakterii mlekowych wzrastała jedynie do czwartego tygodnia dojrzewania. W kolejnych tygodniach dojrzewania liczba obu grup drobnoustrojów stopniowo malała. Po 8 tygodniach dojrzewania pH sera, do którego wprowadzono drożdże, było znacząco wyższe w porównaniu z serami kontrolnymi wyprodukowanymi bez udziału tych mikroorganizmów i osiągnęło wartość odpowiednio 6,37 i 5,47. W doświadczalnych serach obserwowano także intensywniejsze przemiany kwasu mlekowego i cytrynowego, a oznaczone wartości azotu rozpuszczalnego (WSN) i wolnych grup aminowych (FAG) były około 2-krotnie wyższe. Intensywniejszej proteolizie w serach otrzymanych przy udziale drożdży Yarrowia lipolytica towarzyszyła także wyższa zawartość amin biogennych, zwłaszcza tyraminy, putrescyny i 2-fenyloetylaminy. Ich ilości, w przeliczeniu na 100 g sera, wynosiły w 8. tygodniu dojrzewania odpowiednio 167,01, 77,90 i 69,54 mg. Stężenie histaminy w serach badanych i kontrolnych było zbliżone i wynosiło 9,81 i 9,47 mg w 100 g sera. Intensywniejszą lipolizę odnotowano w serach eksperymentalnych, co spowodowało większe stężenie wolnych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza masłowego, mirystynowego, palmitynowego, stearynowego i oleinowego. Wykazano, że szczep drożdży Y. lipolytica JII1c wprowadzony do sera wpływał na przyspieszenie procesu jego dojrzewania.
PL
Badano hydrolizaty kazeiny otrzymane z udziałem zewnątrzkomórkowych proteinaz serynowej i aspartylowej z drożdży Yarrowia lipolytica. Przebieg degradacji białka monitorowano poprzez oznaczenie stopnia jego hydrolizy metodą chromatografii (RP-HPLC) i elektroforezy żelowej (SDS PAGE). W uzyskanych hydrolizatach określono aktywność przeciwutleniającą jako zdolność zmiatania wolnych rodników DPPH, redukcji jonów Fe³⁺ oraz chelatowania jonów Fe²⁺. Stwierdzono, że uzyskane hydrolizaty miały zróżnicowany stopień degradacji kazeiny (10–66%) w zależności od rodzaju zastosowanego enzymu, pH i czasu reakcji. Najwyższą aktywność przeciwutleniającą oraz zdolność chelatowania jonów Fe²⁺ stwierdzono w hydrolizatach otrzymanych z udziałem proteinazy serynowej w pH 8,0.
EN
Casein was proteolytically degraded by using noncom. enzmes (serine, aspartyl proteinase) isolated from Yarrowia lipolytica. The hydrolyzates (esp. those produced with serine protease at pH 8,0) showed antioxidative and Fe(II)-chelating activities. The degree of hydrolysis was 10–66%.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.