Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Medical Rehabilitation

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Estimation of selected parameters in stabilographic image depending on physical activity level in children and adolescents

100%

Filipowicz-Ciepły J. , Golec J. , Szczygieł E. , Czechowska D. , Cichoń M. , Balicka-Bom J.

Medical Rehabilitation

2020

tom 24(2)

4-14

Wprowadzenie: Równowaga jest niezwykle istotną komponentą codziennego funkcjonowania człowieka. Ocena balansu ciała u dzieci może być nie tylko narzędziem diagnostycznym, ale również źródłem informacji o dojrzewaniu układu równowagi, zróżnicowaniu pod względem wieku i płci, a także o czynnikach wpływających na równowagę i jej rozwój. W praktyce, utrzymywanie balansu ciała jest procesem dynamicznym, polegającym na „ciągłej utracie i odzyskiwaniu równowagi”. Według doniesień naukowych oprócz wieku oraz stanu psychosomatycznego na rozwój określonych możliwości i strategii sensomotorycznych ma wpływ również rodzaj uprawianej dyscypliny sportowej. Cel: Celem badań była ocena wybranych zmiennych równowagi w grupie dzieci i młodzieży o zróżnicowanym poziomie aktywności sportowej. Materiał i Metody: W badaniu uczestniczyło 64 dzieci i młodzieży w wieku od 10 do 13 lat. Grupę podzielono na: Grupę I (15 dziewcząt i 17 chłopców) regularnie aktywnych fizycznie, oraz Grupę II (17 dziewcząt i 15 chłopców) nie podejmujących żadnej aktywności fizycznej. U wszystkich uczestników wykonano ocenę stabilności posturalnej za pomocą platformy stabilometrycznej typu CQStab2P. Przeprowadzone zostały 4 próby dla każdego uczestnika: w staniu obunóż, na lewej i prawej kończynie oraz w staniu swobodnym z zadaniem dodatkowym. Analizowano następujące parametry: SP (ang. Sway Path – całkowita długość ścieżki statokinezjogramu), MA (ang. Mean Amplitude – średnia długość promienia) oraz MF (ang. Mean Frequency – średnia częstotliwość zmian położenia punktu CoP – rzutu środka ciężkości ciała (ang. center of pressure)). Wyniki: U większości badanych analizowane zmienne wykazywały statystycznie istotne rozbieżności od rozkładu normalnego – wyjątek stanowiły MA-P (na prawej kończynie dolnej) oraz MF-Z (w czasie stania obunóż z zadaniem dodatkowym). Analizując SP-L (na lewej kończynie dolnej), SP-O (w czasie stania obunóż), SP-Z, MA-O, MA-Z, zaobserwowano przewagę wyników niskich w badanej próbie (prawoskośność rozkładu) oraz wyraźne skoncentrowanie w okolicy średniej (leptokurtyczność rozkładów). W próbie stania na prawej kończynie dolnej, osoby zakwalifikowane do Grupy I (trenujące) uzyskiwały istotnie statystycznie wyższe wyniki SP niż osoby z Grupy II (nietrenujące). Podczas próby stania obunóż odnotowano długość MA jako istotnie statystycznie niższą, niż w pozostałych warunkach. Ponadto wskaźnik SA podczas próby stania na prawej kończynie dolnej był istotnie statystycznie wyższy w odniesieniu do długości promienia podczas stania na kończynie lewej. Osoby trenujące cechowały się wyższą średnią promienia w porównaniu do nietrenujących. Wnioski: Trening fizyczny wpływa pozytywnie na wyniki badania posturograficznego. Nietrenujące dziewczęta cechują się istotnie statystycznie niższym poziomem wskaźnika SP w porównaniu do chłopców nietrenujących i trenujących dziewcząt.

Introduction: Balance is an extremely important component of everyday human functioning. Assessment of body balance in children can be not only a diagnostic tool, but also information about the maturation of the balance system, diversity in terms of age and sex, as well as factors affecting balance and its development. In practice, maintaining body balance is a dynamic process, consisting in "continuous loss and regaining balance". According to scientific reports, in addition to age, psychosomatic status, the development of specific sensory-motor capabilities and strategies is also influenced by the type of sport. Objective: The aim of the study was to assess balance in a group of children and adolescents with different levels of sports activity. Material and methods: The study comprised 64 children and adolescents aged 10 to 13. The group was divided into: Group 1 (15 girls and 17 boys) regularly physically active, and Group 2 (17 girls and 15 boys) not undertaking any physical activity. All participants were assessed regarding postural stability using a CQStab2P stabilometric platform. Four tests were carried out for each participant: standing on both feet, on the left and right limb, and free standing with an additional task. The following parameters were analysed: SP (Sway Path) MA (Mean Amplitude) and MF (Mean Frequency). Results: In the majority of cases, the variables indicated statistically significant differences from normal distribution – except for MA-R (on the right lower limb) and MF-T (standing on both feet with additional task). In the case of the SP-L indicators (on the left lower limb), SP-B (standing on both feet), SP-T, MA-B and MA-T, the advantage of low results was observed in the examined sample (distribution accuracy) and clear concentration near the average (leptocurticity of distribution). In the case of the trial to stand on the right lower limb, training subjects obtained statistically significantly higher SP results than those non-training. During the standing test, the length of MA was recorded as statistically significantly lower than in other conditions. In addition, the SA index, when trying to stand on the right lower limb, was statistically significantly higher in relation to the length of the radius when standing on the left limb. Training participants had a higher average radius compared to those not training. Conclusions: Physical training positively affects the results of posturographic examination. Non-training girls have a statistically significantly lower level of SP compared to boys not training and training girls.

Changes in the contraction ratio of transversus abdominis and quality of life in patients after total hip replacement and three-compartment knee arthroplasty with implant posterior stabilization

84%

Golec J. , Nafalski K. , Turzański D. , Masłoń A. , Szczygieł E. , Czechowska D. , Balicka-Bom J. , Kuzaj A. , Golec E.

Medical Rehabilitation

2018

tom 22(2)

4-10

Wstęp: „Stabilizacja centralna” (ang. core stability) jest terminem odnoszącym się do wydolności mięśni głębokich tułowia, które zapewniają stabilność funkcjonalną okolicy lędźwiowo-krzyżowo-biodrowej oraz kontrolują ciało człowieka w pozycjach statycznych i dynamicznych. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 30 chorych w przedziale wiekowym 42-76 lat (średnia 61,4 lat) po przebytej aloplastyce całkowitej stawu biodrowego (endoprotezoplastyce – Grupa I) i kolanowego (aloplastyka trójprzedziałowa ze stabilizacją tylną implantu – Grupa II). Spośród nich 18. (60%) chorych stanowiły osoby, u których implantowano endoprotezę do stawu biodrowego, 12 natomiast, (40%) endoprotezę trójprzedziałową stawu kolanowego ze stabilizacją tylną implantu. W grupie badanej wykonano fizjoterapeutyczne obrazowanie ultrasonograficzne (RUSI) grubości mięśnia poprzecznego brzucha w stanie skurczu i rozkurczu, określono współczynnik aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha, zastosowano Kwestionariusz Jakości Życia SF-36 oraz przeprowadzono 3-tygodniowy cykl leczenia. Badania wykonano 2-krotnie tzn. przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia. Wyniki: W grupie chorych po endoprotezoplastyce całkowitej stawu biodrowego współczynnik aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) przed rozpoczęciem programu ćwiczeń wynosił 0,79±0,06, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Ustalona jego różnica było istotna statystycznie na poziomie p<0,001. W grupie chorych po endoprotezoplastyce trójprzedziałowej stawu kolanowego współczynnik aktywacji skurczu TrA przed rozpoczęciem programu ćwiczeń kształtował się na poziomie 0,78±0,09, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Różnica tych wartości było istotna statystycznie na poziomie p<0,05. Wyniki kwestionariusza SF-36 w obu grupach świadczą o poprawie funkcjonowania w sferze fizycznej. Różnica ta była istotna statystycznie na poziomie p<0,001. Wnioski: Przeprowadzona 3-tygodniowa fizjoterapia w połączeniu z treningiem mięśni głębokich wpływa na zwiększenie grubości mięśnia TrA podczas badania w rozkurczu oraz w skurczu oraz wpływa na zwiększenie współczynnika aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha w fizjoterapeutycznym obrazowaniu ultrasonograficznym w badanych grupach. Zaobserwowano również poprawę poziomu funkcjonowania fizycznego w badanych grupach.

Core stability is a reference term for the performance of the deep trunk muscles, which provide functional stability of the lumbopelvic area and control the human body in static and dynamic positions. The study group consisted of 30 patients between the age of 42 and 76 years (mean=61.4) after total hip arthroplasty (total hip replacement, Group I) and total knee arthroplasty (three-compartment arthroplasty with posterior stabilization of the implant - Group II). In 18 (60%) patients, hip endoprosthesis was performed, whereas in 12 (40%), three-compartment knee endoprosthesis with posterior stabilization has been implanted. In the study group, Rehabilitative Ultrasound Imaging (RUSI) of the transversus abdominis muscle thickness was conducted at rest and in contraction, the transversus abdominis activation ratio was specified, the SF-36 Life Quality Questionnaire was applied and a three-week treatment cycle was performed. The tests were carried out twice, i.e. before and after treatment. In the group of patients after total hip replacement, the transversus abdominis (TrA) contraction ratio before the beginning of the exercise programme was 0.79±0.06, and after its completion 0.9 ±0.02. The observed difference was statistically significant at p<0.001. In the group of patients after three-compartment knee arthroplasty, the TrA contraction ratio before the beginning of the exercise programme was 0.78±0.09, and after its completion0 0.91±0.02. The difference of these values was statistically significant at the level of p<0.05. The results of the SF-36 questionnaire in both groups indicate improvement in physical functioning. The observed difference was statistically significant at p<0.001. The performed three-week physiotherapy treatment in conjunction with deep muscle training increases the thickness of the TrA muscle during rest and contraction testing, and increases the transversus abdominis contraction ratio in Rehabilitative Ultrasound Imaging in the study groups. Furthermore, improvement in the level of physical functioning was observed within the studied groups.