Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Analysis of the fault pattern in selected areas of the Polish Outer Carpathians

100%

Mastella L. , Szynkaruk E.

|

1998

|

tom Vol. 42, nr 3

263-276

EN

Fault pattern was studied in selected areas of the Polish Outer Carpathians. The study was based on the author's own mapping data, radar images and the Geological Map of Poland 1:200 000. A dense and regular fault pattern is present in all studied areas. It consists of two sets of faults diagonal to the strike of the main tectonic structures. DR and DL, and a set of less common transverse faults T. The azimuths of the set T faults correspond approximately to the azimuths of the s1 axis of the DR and DL system. The azimuths change accordingly to the bending of the Carpathian arc, from ca. 40 in the east to ca. 175 in the west. All the fault sets dissect the regional structures and their overthrust planes, which indicates that the faults formed after folding and overthrusting of the nappes.

PL

Opracowanie dotyczy sieci uskokowej na wybranych obszarach polskiej części karpat zewnętrznych. Analizę oparto na własnych badaniach terenowych, interpretacji zdjęć lotniczych, w tym radarowych, oraz mapach geologicznych. Posługiwano się metodami klasycznymi, uzupełnionymi analizą strukturalną. Stwierdzono, że na badanym obszarze występuje gęsta i regularna sieć stromych uskoków. Składa się ona głównie z dwóch zespołów: Dr i DL - uskoków skośnych do rozciągłości struktur regionalnych - i zespołu T - poprzecznego do tych struktur. Wszystkie one wykazują regionalną zmienność azymutów: DR - od około 1o na wschodzie do około 150 na zachodzie, DL - odpowiednio od około 60 do około 25. Ich kierunki są niezależne od litologii przecinanych przez nie kompleksów skalnych. Uskoki DR i DL są uskokami przesuwczymi: DR - prawoskrętnymi, a DL - lewoskrętnymi. Tworzą one system ścięć sprzężonych równoczesnych o dominującym kącie 2O około 60. Lokalnie, w jednostce przeddukielskiej i jej północnym obramowaniu oraz w rejonie Myślenic kąt ten jest znacznie mniejszy - 35-48 i uskoki nabierają charakteru ścięć hybrydowych. Powstały one w trójosiowym polu naprężeń, w którym, w wyniku rozciągania zgodnego z przebiegiem struktur regionalnych, przyjmowała lokalnie wartość ujemną. Obliczony kierunek kompresji zmienia się regionalnie od około 40 na wschodzie do około 175 na zachodzie. Sieć uskoków T składa się głownie z dużych uskoków poprzecznych do rozciągłości struktur regionalnych tak, że w części wschodniej dominują uskoki o azymucie około 35, a w zachodniej około 165. Ich azymuty pokrywają się z kierunkami s1. Wynikałoby z tego, że uskoki T powstawały przy występującym już na całym obszarze rozciąganiu prostopadłym, do kierunku zanikającej już kompresji z etapu powstawania uskoków DR i DL. W tej sytuacji uskoki te są starsze od uskoków T. Zarówno uskoki DR i DL, jak T przecinają regionalne struktury w płaszczowinie śląskiej, dukielskiej i magurskiej oraz nasunięcia tych jednostek. Wskazuje to, że omawiana sieć uskoków powstała już po sfałdowaniu i nasunięciu tych płaszczowin. Analizując prace innych autorów (N.Oszczypko, A.Tomaś, 1985; M.Cieszkowski i in., 1992), można wnioskowac, że system uskoków DR i DL powstał we wczesnym sarmacie, kiedy to nastąpiło dopchnięcire płaszczowiny magurskiej (M.Cieszkowski i in., 1988). Prawdopodobnie dopiero od tego czasu zaczęły ujawniać się spękania ciosowe systemu ścięciowego (DL i DR - L.masella i in., 1997). Natomiast uskoki T (a zapewne i cios T) wiązać należy z postorogenicznym wypiętrzeniem badanego obszaru, co zgodnie ze zdaniem M.Cieszkowskiego i in.,(1992) wiązać należy ze schyłkiem neogenu.

2

Koncepcja rozwoju cyfrowego modelowania budowy geologicznej Polski

80%

Jarosiński M. , Papiernik B. , Szynkaruk E.

Przegląd Geologiczny

|

2014

|

tom Vol. 62, nr 12

801--805

PL

[...]prezentacja zaawansowania i metod konstrukcji oraz ocena efektywnooeci (stopieñ wykorzystania i koszty) wytworzenia cyfrowych modeli budowy geologicznej. Przyczyniło się to do głębszego, praktycznego wglądu w tę dziedzinę działań europejskich służb geologicznych na etapie, kiedy w Polsce jesteśmy jeszcze przed zasadniczymi decyzjami dotyczącymi inwestycji w rozwój takich modeli w skali kraju. Po dwóch latach od tego spotkania zainicjowane zostały istotne działania w celu realizacji programu cyfryzacji budowy geologicznej Polski. Rozwój cyfrowej kartografii wgłębnej, sformułowany w strategii Głębokich Badań Geologicznych na lata 2008–2015, ogłoszonej przez Ministerstwo Środowiska (Jarosiński & Warias, 2008) przewiduje, że „Poziom rozwoju technologii komputerowej oraz rynek odbiorców, uzasadnia konieczność rozwinięcia tych działań modeli cyfrowych] na dużą skalę.[...]

3

Analogue GPR study of the Permian fanglomerates from Zygmuntówka Quarry near Chęciny, Holy Cross Mountains, southern Poland, for construction of a training image for multiple point simulations

80%

Żuk T. , Małolepszy Z. , Szynkaruk E.

Geological Quarterly

|

2018

|

tom Vol. 62, No. 4

755--766

EN

The distribution of Permian alluvial fan lithofacies in a quarry at Zygmuntówka near Chęciny, Holy Cross Mts., in southern Poland was investigated using ground penetrating radar (GPR) in order to create a training image for multiple point statistics (MPS) reconstructions of alluvial fan sedimentary facies. Five pseudo-3D GPR datasets were collected, processed and uploaded for interpretation into SKUA-GOCAD 3D geological modelling software. Three radar facies were distinguished based on the 3D geometrical pattern of radar reflections and linked to lithofacies described from the quarry by Zbroja et al. (1998). A statistical summary showed that ~50% of the lithofacies resulted from gravity flows (mostly non-cohesive), while the remaining proportion was deposited by unconfined and confined flash floods. Fluvial sedimentary facies left by waning of catastrophic floods or reworking during fair weather, alihough not prevalent, could not be distinguished from confined flood deposits based only on GPR data. The GPR datasets together with information from field observations were used to carry out MPS simulations and estimate the most probable 3D model of lithofacies at the quarry scale. This model will in turn serve as a training image for MPS reconstructions of alluvial-fan facies of Rotliegend conglomerates in the multi-scale geological model of the Gorzów Block (western Poland).

4

Zintegrowany System Informacji Przestrzennej o Środowisku (SIPoŚ)

70%

Nowacki Ł. , Chełmiński J. , Kocyła J. , Szynkaruk E. , Tomaszczyk M.

|

tom Vol. 57, nr 2

158-158

EN

The main aim of the Environmental Spatial Information System (ESIS) project was to design a methodology for creation of a detailed Digital 3D Model of geological structure, comprising infrastructure data, land use and environmental information and usable for local administration units of the county (poviat) and commune level. The 3D geological model shows geology down to 30 m below ground level, that is in zone important for land use planning due to the impact of the existing and future surface infrastructure. Integrated Environmental Spatial Information System has been designed to facilitate decision-making processes, assessing resources of common mineral deposits, monitoring natural resources and geohazards predictions.