Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zjawisko prania pieniędzy jako obszar badawczy w Polsce

100%

Filipkowski W.

|

nr XXVIII

169-178

EN

Legalising proceeds of crime has been criminalised since 1995 in Poland when the Protection of Economic Turnover Act came in force. The trouble was that no one had an idea what it was. Few cases were investigated and most of tchem were dismissed by the court. The necessary studies became inevitable in order to measure the phenomenon. There have been two major fields of research concerning the money laundering issue: the methods of legalising proceeds of crime and building and organising anti-money laundering regime in Poland. The first issue refers to the problem of the phenomenology of money laundering. It covers studies of criminal cases in order to analyse methods used by the launderers. The experts are trying to answer several basic questions: how the proceeds of crime are being legalised, which financial and non-financial institutions are abused, how much money is being laundered. is there a method typical for Poland, etc. The second field of research covers the functioning of the anti-money laundering regime in Poland. The Polish financial intelligelce unit has been established scarcely in 2001. It is still under construction due to changes of international standards, as well as due to the improverment of existing regulations. There is some research concerning the following issues: how obliged institutions fulfil statutory obligations, how their employees are prepared to execute them, is the system efficient, etc. The author presents the results of the studies conducted so far referring to both areas. He shows a diagnosis of the Polish situation in that regard. He also suggests some new untouched areas. As the last point, the author included some case studies. They are examples of criminal cases concerning money laundering in Poland.

2

Praktyczne aspekty nadzoru nad notariuszami w świetle ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – badania i wnioski

100%

Filipkowski W.

Prawo w Działaniu

|

2023

|

nr 59

40-56

EN

One of the aspects of the functioning of Anti-Money Laundering and Counter-Terrorism Financing (AML/CTF) systems, which has not yet been subjected to empirical research at the national, regional, or global level, is the practical supervision of so-called obligated institutions. This paper presents pioneering research results from 2023. The research focused on specific aspects of oversight conducted by presidents of appellate courts over notaries in the implementation of their obligations as defined in the Act of 1 March 2018, on Anti-Money Laundering and Counter-Terrorism Financing. The results indicate significant differences in the frequency of inspections carried out in various appellate jurisdictions. However, these inspections proceeded smoothly, and identified shortcomings were primarily of an administrative or bureaucratic nature. Additionally, respondents provided mixed assessments of their collaboration and the scope of training provided by the General Inspector of Financial Information. This led the author to formulate the main conclusion that this type of supervision primarily assumes a formal nature, thus rendering it insufficient in the context of effectively combating both criminal phenomena.

PL

Jednym z aspektów działania systemów przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (AML/CTF), który nie został dotychczas poddany badaniom empirycznym na poziomie krajowym, regionalnym czy globalnym, jest praktyczny nadzór nad tzw. instytucjami obowiązanymi. Niniejsze opracowanie przedstawia pionierskie wyniki badań z 2023 r. Były one skoncentrowane na konkretnych aspektach nadzoru prowadzonego przez prezesów sądów apelacyjnych nad notariuszami w zakresie realizacji przez nich obowiązków określonych w ustawie z 1.03.2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Wyniki wskazują na istotne różnice w częstotliwości przeprowadzania kontroli w poszczególnych apelacjach. Kontrole te przebiegały jednak sprawnie, a zidentyfikowane uchybienia miały znaczenie administracyjne lub biurokratyczne. Ponadto respondenci przedstawili mieszane oceny dotyczące współpracy oraz zakresu prowadzonych szkoleń przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej. Doprowadziło to autora do sformułowania głównego wniosku, że ten rodzaj nadzoru ma przede wszystkim charakter formalny, a przez to jest niewystarczający w kontekście skutecznego przeciwdziałania obu procederom.

3

Cyberprzestępstwa o charakterze terrorystycznym w polskim prawie karnym

100%

Filipkowski W.

Prawo w Działaniu

|

2023

|

nr 55

72-87

EN

The author of the article analyzes the mutual relations between the concepts of cybercrime and cyberterrorism in the context of Polish criminal law, drawing on criminological knowledge. The aim of the study is to describe this problem from a normative perspective and propose appropriate changes in the criminal policy of the Polish legislature. The main subject of the doctrinal research, which is also based on a review of relevant domestic and foreign literature, is the scope of the concept of cybercrime in relation to the fulfillment of the conditions specified in Article 115 § 20 of the Criminal Code, which pertain to terrorist offenses. Based on the conducted research, it has been observed that not all cybercrimes covered by the Polish Criminal Code meet the conditions described in Article 155 § 20 of the Criminal Code and therefore cannot be considered as cyberterrorism. This primarily stems from the formal criterion of a higher penalty, which cannot be lower than 5 years of imprisonment. Therefore, the author suggests abandoning this formal criterion and focusing solely on the intentions of the perpetrator, which may contribute to a greater effectiveness of the criminal policy in combating cyberterrorism.

PL

Autor artykułu przeprowadza analizę wzajemnych relacji między pojęciami cyberprzestępczości i cyberterroryzmu w kontekście polskiego prawa karnego, korzystając z wiedzy kryminologicznej. Celem opracowania jest opisanie tego problemu z perspektywy normatywnej oraz zaproponowanie odpowiednich zmian w polityce karnej polskiego ustawodawcy. Głównym przedmiotem badań dogmatycznych, opartych również na przeglądzie stosownej literatury krajowej i zagranicznej, są zakresy pojęcia „cyberprzestępstwa” w odniesieniu do spełnienia przesłanek określonych w art. 115 § 20 Kodeksu karnego, które dotyczą przestępstw o charakterze terrorystycznym. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że nie wszystkie cyberprzestępstwa objęte polskim Kodeksem karnym spełniają przesłanki opisane w art. 155 § 20 k.k. i nie można ich zatem uznać za cyberterroryzm. Wynika to przede wszystkim z formalnej przesłanki górnego zagrożenia karą, która nie może być niższa niż 5 lat pozbawienia wolności. W związku z tym autor sugeruje rezygnację z tej formalnej przesłanki i skupienie się wyłącznie na celach sprawcy, co może przyczynić się do większej skuteczności polityki karnej w zwalczaniu cyberterroryzmu.