Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Porównania

2 Pálfalvi L.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Węgierski Gibraltar i serbskie Ateny

100%

Pálfalvi L.

Porównania

2012

tom 11

319-325

The author ponders over the identity of the Hungarian authors who after the year 1920 became citizens of other countries and members and co-creators of not only their own national culture but also the culture of other countries, such as Romania, Czechoslovakia and Yugoslavia, which took over the former Hungarian territories. According to him, the borders of the Hungarian country do not have much in common with the borders of the Hungarian culture. The article focuses more in depth at the situation of the writer who works in Yugoslavia, in the region of Vojvodina. Attila Balázs’ work relativises the categories of centre and province, North and South, determined in the native culture. Balázs, who became an emigrant against his own will, describes the role of Budapest and the Hungarian provinces, the “floating away” of the Hungarian city of Újvidék which all of a sudden was found within the borders of Yugoslavia towards the Balkan culture and the appearing of new cultural circles that revised the traditional opposition between North and South. The city of Újvidék/Novi Sad becomes a fully multicultural phenomenon and is awarded the function of a Hungarian Gibraltar while simultaneously becoming a buzzing centre of culture.

Autor zastanawia się nad tożsamością pisarzy węgierskich, ktorzy stali się po roku 1920 obywatelami innych państw i uczestnikami oraz współtwórcami nie tylko własnej kultury narodowej, ale także kultury państw, które przejęły dawne węgierskie terytoria, takich jak Rumunia, Czechosłowacja, Jugosławia. Według niego granice państwa węgierskiego nie mają wiele wspólnego z granicami kultury węgierskiej. W artykule głębszej refleksji zostaje podana sytuacja pisarza tworzącego w Jugosławii, w regionie Wojwodiny. Jest nim Attila Balázs, ktorego twórczość relatywizuje ustalone w rodzimej kulturze kategorie centrum i prowincji, Północy i Południa. Balázs, który został emigrantem wbrew własnej woli, opowiada w swojej twórczości o roli Budapesztu i węgierskich pogranicz, o „odpływaniu” węgierskiego miasta Újvidék, które znalazło się w granicach Jugosławii, w stronę kultury bałkańskiej, o powstawaniu nowych kręgów kulturowych rewidujących tradycyjną opozycję północy i południa. Miasto Újvidék/Nowy Sad staje się zjawiskiem w pełni wielokulturowym, pełni rolę węgierskiego Gibraltaru, stając sie jednocześnie pełnym gwaru ośrodkiem nowej kultury.

BARBARZYŃCY I KOCZOWNICY. MARZENIA I FOBIE

100%

Pálfalvi L.

Porównania

2017

tom 21

nr 2

The essays of Jerzy Stempowski and Stanislaw Vincenz describe the reminiscences of the age-old agricultural cultures which have always been threatened by the nomadic people. In the Slavic mythology terms such as ”the executioners of the Slavs” have been identified with figures like Árpád. The ancient tradition and the barbaric civilization are part of the European tradition. The latter has been ennobled by Karol Modzelewski in his synthesis: Barbarian Europe, but the nomads still remain an alien element. The Hungarian historiography of the first half of the 20th century produced a deep reflection on nomadism. The eminent historian, Tibor Joó (1901-1945), reconstructed and reinterpreted the forgotten Hungarian traditions in his monograph: Hungarian Nationalism (1941).

W esejach Jerzego Stempowskiego i Stanisława Vincenza znajdujemy opisy reliktów prastarej kultury rolniczej zagrożonej przez koczowników. W mitologii słowiańskiej są oni utożsamiani z takimi „katami Słowian” jak Árpád. W tożsamości europejskiej mieszczą się tradycja klasyczna i cywilizacja barbarzyńska. Ta ostatnia została nobilitowana w syntezie Karola Modzelewskiego pt. Barbarzyńska Europa, natomiast koczownictwo nadal pozostaje obcym elementem. W historiografii węgierskiej pierwszej połowy XX wieku powstała zaś pogłębiona refleksja na temat koczownictwa. Wybitny historyk, Tibor Joó (1901–1945), w monografii pt. Nacjonalizm węgierski (Magyar nacionalizmus, 1941) rekonstruował i interpretował na nowo zapomniane tradycje węgierskie.