Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Христианские ценности как основа польско-российского диалога

100%

Raźny A.

|

2017

|

tom XIII

135-145

EN

After the fall of communism and the collapse of the USSR, a new phase of Polish-Russian relations began. Rather than being bound by the ideals of a compromised communism, the two countries began to shape new, necessary relations based on universal values belonging to the spheres of civilization, politics, culture, and social life. These new ideas were a part of Christianity, whose foundation was based on human rights, and likewise the communication of partnered sovereign states. This is a realistic perspective of Polish-Russian relationships, where Poland respects these values, while Russia returns to them.

PL

Odmienne ukształtowanie cywilizacyjne Polski i Rosji stało się przedmiotem wielu opracowań. Mają one głównie charakter historyczny i sytuują się w obrębie historii politycznej oraz historii idei, bądź charakter kulturowy i wchodzą w obręb historii kultury czy historii literatury. Dominująca jest tendencja historyczna, która eksponuje ideowo-polityczny wymiar stosunków polsko-rosyjskich w kontekście religijnym. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku wykładnia antropologiczna traktowana jest marginalnie. Wykorzystanie jej sprowadza się do wskazania na opozycję między wyznacznikami cywilizacji łacińskiej – personalizmem i indywidualizmem – przenikającymi polonizm, a wspólnotowością prawosławia jako rosyjskiej „stałej danej”, determinanty cywilizacyjnej. Głębsze spojrzenie na różnice antagonizujące stosunki polsko-rosyjskie pozwala dostrzec płaszczyznę dialogu i spotkania, rysującą się w wymiarze antropologiczno-aksjologicznym. Jest to wymiar wartości chrześcijańskich wspólny dla ukształtowania cywilizacyjnego zarówno Polski, jak i Rosji. Na ich fundamencie możliwe jest budowanie płaszczyzny spotkania i dialogu – z poszanowaniem odrębności politycznej i cywilizacyjnej.

2

Współczesne znaczenie pracy Ryszarda Łużnego o wychowankach Akademii Kijowsko-Mohylańskiej

100%

Raźny A.

|

tom 61

|

nr 7: Słowianoznawstwo

41-52

EN

This paper attempts to investigate the current relevance and significance of the work published by Prof. Ryszard Łużny in 1966, entitled Writers in the Kiyv-Mohyla Academy circle and their influence on Polish literature. This seminal work became an epistemological and axiological foundation for the author's own research, but also for his numerous students and followers, engaged in the investigations of the Polish-East-Slavic relations in the domains of culture and religion. Łużny's work is an example of an objective and ideologically unbiased, humanistic approach of a philologist and researcher of cultures to facts and to the ontological, axiological and historical truth they correspond with. Rejecting the theory of the paramount role of Polish culture in shaping the creative personalities of the writers – students of Kiyv-Mohyla Academy – R. Łużny proved that they were a first point of contact between the East-Slavic culture, mostly Russian, Poland and the West.

3

Traktat wersalski – perspektywa cywilizacji pokoju

100%

Raźny A.

|

2020

|

tom XVI

17-30

EN

The Treaty of Versailles, the details of which were ironed out at the Paris Peace Conference, officially brought to an end World War I. The Conference represented the first international debate on the problem of peace. Twenty-seven victorious nations participated. The defeated states of Germany, Austria, Hungary, Turkey and Bulgaria were not allowed to take part in the deliberations – their only role was to sign separate versions of the treaty put before them. Bolshevik Russia was also not invited to the peace conference. On March 3, 1918, the latter signed its own peace accord in Brest with Germany and Austria, Hungary and their allies - Bulgaria and Turkey - thus violating its commitments to the Entente. This was because attendance at the peace conference depended not only on the attitude of the participants to the warring central states, but also on the moral norms recognized as binding in achieving peace. The Treaty was a testament not only to the expectations of its signatories towards their defeated opponents, but also to their intellectual and ethical aspirations with regard to attaining peaceful coexistence. It established many new borders on the map of Europe and introduced a new order on the continent, one that was not only political in form, but also cultural and civilizational. Its foundations were to be built on the values of peace and justice. Therefore, there are grounds for describing the new order created on their basis as the civilization of peace.

PL

Wypracowany na paryskiej konferencji pokojowej traktat wersalski zakończył oficjalnie I wojnę światową. Konferencja ta pierwszą międzynarodową debatą poświęconą problemom pokoju. Uczestniczyło w niej 27 zwycięskich państw oraz z nimi sprzymierzonych i stowarzyszonych. Pokonane Niemcy oraz Austria i Węgry, Turcja i Bułgaria nie zostały dopuszczone do obrad - przedstawiono im jedynie do podpisu oddzielne wersje traktatu. Na konferencję pokojową nie zaproszono również bolszewickiej Rosji, która 3 marca 1918 roku podpisała w Brześciu traktat pokojowy z Niemcami i Austrią, Węgrami oraz ich sprzymierzeńcami - Bułgarią i Turcją – łamiąc tym samym porozumienia sojusznicze Ententy. Uczestnictwo w konferencji pokojowej uwarunkowane było bowiem nie tylko stosunkiem do prowadzących wojnę państw centralnych, ale również do norm moralnych, uznanych za obowiązujące w osiąganiu pokoju. Traktat był świadectwem nie tylko oczekiwań jego sygnatariuszy wobec pokonanych przeciwników, ale również ich aspiracji intelektualnych i etycznych, ukierunkowanych na pokojowe współistnienie. Ustanowił wiele nowych granic międzypaństwowych na mapie Europy oraz zaprowadził w jej przestrzeni nowy ład, nie tylko polityczny, ale również kulturowo-cywilizacyjny. .Jego fundament stanowić miały wartości pokoju i sprawiedliwości. Istnieją zatem podstawy, aby tworzony na ich gruncie ład nazwać cywilizacją pokoju.