Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 143(3)
367-385
PL
Artykuł omawia zagadnienie dotyczące postępowania sprawdzającego w kodeksie postępowania karnego. W niniejszym artykule podjęto próbę ustalenia, jaki charakter prawny posiadają czynności „sprawdzenia własnych informacji”, o których mowa w art. 307 § 5 k.p.k. Pomimo że postępowanie sprawdzające stało się przedmiotem licznych publikacji i badań naukowych, to wciąż niewyjaśniona została kwestia związku „sprawdzenia własnych informacji” z „postępowaniem sprawdzającym”, a także ustalenie, jaki charakter ma § 5 przepisu. W artykule poruszono próbę ustalenia, czy czynności z art. 307 § 5 k.p.k. stanowią fragment postępowania sprawdzającego, czy są czynnościami odrębnymi od tej fazy postępowania oraz czy wywierają wpływ na to postępowanie. Omówiono także kwestię skutków negatywnego sprawdzenia informacji o przestępstwie uzyskanych zarówno w drodze tradycyjnego zawiadomienia, jak i w formie innych źródeł. W szczególności dokonano analizy sytuacji, w których wydaje się postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa
|
|
nr XXI
97-114
EN
The aim of this article is to comprehensively analyse the legal position of the public prosecutor in administrative proceedings and administrative court proceedings. This subject is interesting because the public prosecutor is usually associated with criminal proceedings and his capacity as the public accuser. However, the public prosecutor plays a special role in administrative proceedings, i.e. participates in them as an entity with the rights of a party, even though he has no legal interest in it. It is also worth noting that the powers of the public prosecutor are clearly more extensive than those of other entities with the rights of a party. This article is an attempt to determine the role of the public prosecutor in administrative proceedings and decide whether he is the accuser or rather the representative of the public interest. The position of the public prosecutor in proceedings before administrative courts is special as well. This issue needs to be discussed in detail, which was taken into account in the second part of the article. The position of the public prosecutor as the advocate of the rule of law is regulated by the Act on the Public Prosecutor’s Office. The analysis of these provisions in conjunction with Chapter 4 of the Code of Administrative Procedure leads to a conclusion that the public prosecutor who acts in administrative proceedings as an entity with the rights of a party has powers vested in him alone and watches over such proceedings, thereby fulfilling the duties of an advocate of the rule of law. To fully show the special position of the public prosecutor, it is necessary to enumerate his powers in administrative proceedings and compare them with the competences of “ordinary” entities with the rights of a party.
PL
Celem niniejszego artykułu jest kompleksowa analiza pozycji prawnej prokuratora, występującego w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym. Tematyka ta jest o tyle interesująca, gdyż prokurator – co do zasady – kojarzony jest z postępowaniem karnym oraz rolą oskarżyciela publicznego. W postępowaniu administracyjnym pełni on natomiast szczególną funkcję, tj. występuje jako podmiot na prawach strony, mimo że nie posiada interesu prawnego. Warto również podkreślić, że uprawnienia, jakie posiada prokurator, są wyraźnie szersze od tych, które przysługują innym podmiotom na prawach strony. W artykule podjęto próbę ustalenia, w jakim charakterze w postępowaniu administracyjnym występuje prokurator – czy wykonuje on czynności oskarżycielskie, czy jest rzecznikiem interesu publicznego. Również pozycja prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest szczególna. Kwestia ta wymaga szerokiego omówienia, co zostało uwzględnione w drugiej części artykułu. Pozycja prokuratora jako rzecznika praworządności uregulowana jest na mocy prawa o prokuraturze. Analiza tych przepisów w powiązaniu z działem IV kodeksu postępowania administracyjnego pozwoliła na konstatację, iż prokurator, działający w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, posiada przysługujące tylko jemu uprawnienia oraz trzyma pieczę nad tym postępowaniem, realizując obowiązki rzecznika praworządności. Aby w pełni wykazać szczególną pozycję prokuratora, konieczne jest enumeratywne wyliczenie jego uprawnień w postępowaniu administracyjnym oraz zestawienie ich z kompetencjami przysługującymi „zwykłym” podmiotom na prawach strony
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.