The space in detention centers for foreigners in Poland is guarded by the border guards and it is unavailable for outsiders. Therefore, there is no opportunity for researchers to observe the practices related to administering this space and regulating the behavior of the staff and the detainees. Between 2018 and 2019, a first exploratory study in Poland targeted at the identification of rules and standards of the material organisation of the centers’ space and the performance of all the categories social actors. This article presents some results of the study regarding the centers’ management’s image of how the perfect detention center should be designed and organised. For data collection, the study used focus group interviews (FGI) in all Polish guarded detention centers.
PL
Nadzorowana przez Straż Graniczną przestrzeń ośrodków detencyjnych dla cudzoziemców jest niedostępna dla obserwatorów z zewnątrz. Z tych samych względów nie mamy wglądu w praktyki związane z administrowaniem tą przestrzenią, regulowaniem zachowań personelu i pensjonariuszy. W latach 2018–2019 przeprowadzono w ośrodkach pierwsze w Polsce eksploracyjne badania naukowe, które były ukierunkowane na rozpoznanie zasad i standardów organizacji przedmiotowej przestrzeni i funkcjonowania w niej wszystkich kategorii aktorów społecznych. W artykule zaprezentowano wycinek tych badań, jaki stanowią wyobrażenia funkcjonariuszy reprezentujących władzę na temat tego, jak powinien wyglądać i funkcjonować idealny ośrodek detencyjny dla cudzoziemców. Dane wynikowe pozyskano w trakcie serii wywiadów fokusowych, które przeprowadzono we wszystkich ośrodkach strzeżonych w Polsce.
Immigrants make up only 2% of the total population in Poland. Over 80% of such immigrants reside in cities. Poland is only a transit point in their migration to the West or a temporary place of work or education. The paper focuses on the structure of the several-thousand, heterogeneous immigrant population in Poznań and the institutions within which they function and pursue their particular adaptation and integration strategies. Foreigners in Poznań live to some extent “next to” the receiving society and are hardly visible in the city space. Their migration is circular and often seasonal. A significant percentage is made up of the so called privileged migrants (students obliged to pay tuition fees at public and private universities and business professionals). Poznań, which is not a multicultural city, is not an important centre in the transnational network and can be defined as a typical “national” city based on local forms of socio-cultural relations.
Poland is per saldo an emigration country (over 3 million people left the country between 1980 and 2014). Demographic analyses predict significant ageing of the population and a population decline in the next decades. Immigrants constitute less than 2% of the Polish populace and for many of them Poland is a place of seasonal residence or transit point in their journey to Western Europe. Therefore, Poland and the Poles need cultural diversity that results from immigration. Poland needs its own policy/ideology of multiculturalism that would include the long-term goals of the state and all its present and future residents. This policy should integrate legislation with development of social awareness (the level of positive tolerance) through education and increased use of expert knowledge. It should also use positive and negative experience of multicultural states of the ‘old’ European Union. Polish migration policy needs a serious social debate that goes beyond the development of tools to respond to the phenomenon of migration. Currently, immigrants in Poland encounter manyadaptation and integration problems. They live separately from the host society and remain 'invisible'. Poland has just begun a long journey to build a modern open society and Polish inhabitants, using the Charles Taylor’s words, face the challenge of negotiations over the so-called space of recognition.
PL
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule są: powody, dla których wielokulturowość budowana poprzez przyjmowanie imigrantów jest niezbędna Polsce i Polakom, diagnoza wielokulturowości w wymiarze deskryptywnym – jako rzeczywistości społeczno-demograficznej oraz świadomościowym – jako formy percepcji społecznej odmienności kulturowej, wreszcie stan zaawansowania prac na budowaniem ideologii/polityki multikulturalizmu w naszym kraju. Wyżej wskazane kwestie zostaną omówione poprzez odwołanie się do danych demograficznych, analiz antropologicznych, socjologicznych i politologicznych, a także różnego typu dokumentów urzędowych, w tym aktów prawnych.