The article investigates Gogol’s spiritual orientation in the late period of his life, determined by Eastern Orthodoxy on the one hand and Catholicism on the other. The subject to rethink is his friendship with Pushkin, the departure — «escape» to Rome as an alternative to Petersburg, and the fragment Rome, written in 1842, ending the Petersburg novels, which has its deep logic, but also creates an opportunity to place this very curious work in the whole "Petersburg" text of Russian literature of the nineteenth and twentieth centuries.
RU
В статье рассматривается вопрос о духовной ориентации позднего Гоголя, определенной православием, с одной стороны, и католицизмом – с другой. Подвергается переосмыслению его знакомство с Пушкиным, отъезд — «бегство» в Рим как альтернативу Петербурга, анализируется отрывок Рим, написанный в 1842 году, как завершение Петербургских повестей, в чем есть своя логика, а также как возможность вписать это очень любопытное произведение в целостный «петербургский» текст русской литературы ХІХ и ХХ веков.
PL
W artykule opisano kwestię orientacji duchowej późnego Mikołaja Gogola, wyznaczoną przez prawosławie i katolicyzm. Autor rozważa znajomość Gogola z Aleksandrem Puszkinem, wyjazd - "ucieczkę" do Rzymu jako alternatywę Petersburga, analizuje fragment "Rzym" powstały w 1842 w charakterze zakończenia " Opowiadań petersburskich", posiadających swoistą logikę.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.