Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

INSTITUTIONAL MULTILINGUALISM IN THE EUROPEAN UNION – POLICY, RULES AND PRACTICE

100%

PALUSZEK K.

Comparative Legilinguistics

|

2015

|

tom 24

119-142

PL

Niniejszy artykuł przedstawia regulacje prawne oraz praktyki najważniejszych instytucji Unii Europejskiej (Komisji Europejskiej, Rady Unii Europejskiej, Trybunału Sprawiedliwości oraz Parlamentu Europejskiego), dotyczące wielojęzyczności. Po omówieniu podstaw prawnych, strategii i zasad dotyczących wielojęzyczności w Unii Europejskiej oraz politycznych deklaracji z nią związanych, opracowanie wskazuje osiągnięcia oraz trudności poszczególnych instytucji w ich realizacji. Praca koncentruje się wokół następujących zagadnień:problemy związane ze statusem i liczbą języków oficjalnych;rozróżnienie instytucji UE, jako adresatów konkretnych obowiązków wynikających z wielojęzyczności oraz innych jednostek organizacyjnych, które mają swobodę w kształtowaniu własnych zasad i praktyk językowych;różnice związane z wewnętrzną i zewnętrzną komunikacją instytucji UE, omówione na przykładach poszczególnych instytucji, z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE. W artykule omówiono ponadto rozwiązania opisanych problemów proponowanych w literaturze oraz dokonano ich oceny.

EN

This paper examines the rules and working practices of main institutions of European Union in relation to EU policy multilingualism. The institutions analysed in this research include the Commission, the Council of the European Union, the Court of Justice of the European Union, and the European Parliament. After presenting the legal basis of EU multilingualism, the study identifies the achievements and difficulties met by EU institutions in the process of its realisation. Topic highlighted in this study include:Problems resulting from the status and number of official EU languages.The distinction made between EU institutions obliged to observe citizens’ language rights and other bodies that can seemingly make their own rules.Inconsistencies between the practice of internal and external communication of the EU institutions, presenting examples from individual institutions, as well as from judicial practice of the Court of Justice of the European Union. Finally, the article presents an evaluation of the solutions to the observed problems presented in the literature, along with the author’s own conclusions.

2

THE EQUAL AUTHENTICITY OF OFFICIAL LANGUAGE VERSIONS OF EUROPEAN LEGISLATION IN LIGHT OF THEIR CONSIDERATION BY THE COURT OF JUSTICE OF THE EUROPEAN UNION

100%

PALUSZEK K.

Comparative Legilinguistics

|

2014

|

tom 18

47-62

PL

Niniejsza praca przedstawia wyniki analizy orzecznictwa TSUE przeprowadzonej wcelu zbadania, czy wszystkie oficjalne wersje językowe aktów prawnych UE są uwzględniane wprocesie ich interpretacji.W swoich orzeczeniach Trybunał wielokrotnie wskazywał 2 , że wszystkie wersje językowepowinny być uwzględniane w procesie interpretacji, przez wzgląd na ich jednakowo autentycznycharakter. Badanie wszystkich oficjalnych wersji stanowi ponadto wspólny element wyróżnianychw literaturze metod rozstrzygania rozbieżności między wersjami językowymi.Autorka przeanalizowała 80 orzeczeń TSUE w celu ustalenia, czy porównanie wszystkichoficjalnych wersji językowych rzeczywiście stanowi istotny element interpretacji dokonywanejprzez TSUE, czy też powinno być traktowane jako niespełnione życzenie wyrażane przezprzedstawicieli doktryny oraz sam Trybunał.

EN

The aim of the paper is to analyse the judgments of the Court of Justice of the European Union in order to determine whether all official language versions of EU legislation are considered in the course of interpretation. The Court itself has stated in many of its judgments1 that all official versions should be taken into account in the interpretation process as they all have an equally authentic character. Moreover, the comparison of all official language versions is a common feature for all methods of reconciliation of differences between various language versions that had been distinguished in literature. The author has examined 80 judgments in order to determine whether the comparison of all language versions really forms an important part of the interpretation conducted by the Court, or if it should be regarded as an unfulfilled wish expressed by the scholars and the Court itself.

3

DIE BESONDERHEITEN DER ÖSTERREICHISCHEN RECHTSSPRACHE

100%

PALUSZEK K.

Comparative Legilinguistics

|

2014

|

tom 19

27-48

PL

Język prawny w Austrii różni się od języka prawnego Niemiec, chociaż niemiecki jest językiem urzędowym w obu państwach. Od momentu wstąpienia Austrii do Unii Europejskiej (1995) w Austrii obowiązują przepisy prawa unijnego, sporządzanego w jednej tylko niemieckiej wersji językowej. Austria przyjęła zatem unijny porządek prawny, którego niemiecka wersja językowa uwzględniała przede wszystkim język prawny Niemiec[1]. W świetle powyższego pojawia się pytanie, jaki wpływ na język prawny w Austrii ma członkostwo tego państwa w UE. Należy zbadać, czy odrębności języka prawnego są uznane i chronione, czy też przeciwnie, harmonizacja prawa prowadzi także do harmonizacji języka prawnego. Analiza wybranych przykładów aktów prawa austriackiego i europejskiego służy próbie znalezienia odpowiedzi na postawione pytania. Niezwykle ważne z perspektywy nierodzimego użytkownika języka niemieckiego jest określenie, czy specyficzne terminy austriackiego języka prawniczego zostały uwzględnione i odpowiednio oznaczone w słownikach - w tym celu przebadano specjalistyczne słowniki polsko-niemieckie. [1] Język niemiecki jest również językiem urzędowym dwóch innych państw założycielskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, a mianowicie Luksemburga i Belgii, gdzie występuje jako jeden z języków urzędowych.

EN

The article presents differences between legal language in Austria and in Germany[1]. Although German is the official language in both countries, their legal language differs significantly, especially in terms of legal terminology. Since the accession of Austria to European Union (1995) the provisions of EU law, drawn up in only one German version, were introduced in Austria. Austria therefore adopted EU legal order, the German version of which complied mainly with the legal language used in Germany[2]. In light of the above, a question of the impact of EU membership of Austria on the legal language in that country arises. It is necessary to examine whether the Austrian legal language differences are recognized and protected, or, on the contrary, the harmonization of law leads also to an unification of legal language. The conducted analysis of selected examples of Austrian, German and European legislation is an attempt to find answers to the aformentioned questions. From the perspective of non-native German speakers it is crucial to determine whether the specific terms of the Austrian legal language have been considered and appropriately marked in dictionaries;. for this purpose, the author has examined the inclusion of specific Austrian legal terms in Polish-German legal dictionaries. [1] The shorter, Polish version of the hereby article, entitled: “Tak samo czy inaczej? – terminologia języka prawnego w Niemczech i Austrii” had been published in: “Monitor Prawniczy 7/2014. Dodatek specjalny. I konferencja absolwentów szkół prawa niemieckiego Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Warszawskiego – materiały z konferencji”. [2] German language has the status of an official language in two other founding Member States of the European Economic Community – namely in Luxembug and Belgium.

DE

Dieser Artikel stellt die Unterschiede zwischen der Rechtssprache in Österreich und Deutschland dar[1]. Obwohl die Amtssprache in Deutschland und Osterreich Deutsch ist, unterscheidet sich die Rechtssprache beider Länder, vor allem im Bereich der Terminologie. Seit dem Beitritt Österreichs zur EU (1995) gelten auch in Österreich die europäischen Rechtsakte, die in einer und nur einer deutschen Fassung veröffentlicht werden. Mit dem Beitritt akzeptierte Österreich die gemeinschaftliche Rechtsordnung, deren Rechtssprache in der deutschen Version bislang vor allem mit der bundesdeutschen[2] Rechtssprache in Einklang zu bringen war. Daraus ergibt sich die Frage, welche Wirkung die Mitgliedschaft in der EU auf die österreichische Rechtssprache hat. Zu prüfen ist dabei, ob nationale Besonderheiten anerkannt und geschützt werden oder ob die Harmonisierung des Rechts auch zur Harmonisierung der Sprache führt. Eine Analyse ausgewählter Beispiele österreichischer und europäischer Rechtsakte dient dem Versuch, die aufgeworfenen Fragen zu beantworten. Aus der Perspektive eines ausländischen Anwenders der deutschen Sprache ist insbesondere von Bedeutung, ob die spezifisch österreichischen Rechtsbegriffe in Wörterbüchern zu finden und zu erkennen sind – diesem Ziel dient eine Prüfung repräsentativer polnisch-deutscher Fachwörterbücher. [1] Die gekürzte, polnische Version dieses Artikels wurde unter dem Titel: „Tak samo czy inaczej? – terminologia języka prawnego w Niemczech i Austrii“, in: „Monitor Prawniczy 7/2014. Dodatek specjalny. I konferencja absolwentów szkół prawa niemieckiego Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Warszawskiego – materiały z konferencji“ veröffentlicht. [2] Deutsch ist auch eine der Amtssprachen von zwei weiteren Gründungsmitgliedern der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft (Luxemburg und Belgien).

4

LEGISLATIVE HISTORY AS AN INTERPRETATIVE TOOL IN UNI- AND MULTINLINGUAL LEGAL SYSTEMS (BASED ON THE EXAMPLE OF POLAND AND THE UE)

63%

PALUSZEK K. , BIELSKA-BRODZIAK A.

|

tom 34

7-32

PL

Celem pracy jest analiza i porównanie interpretacyjnego znaczenia historii legislacyjnej w działalności orzeczniczej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i sądów polskich.Autorki analizują orzeczenia sądów, koncentrując się na roli historii legislacyjnej w używanej przez sądy argumentacji. W doktrynie polskiej i europejskiej użyteczność travaux preparatoires nie jest dostatecznie doceniana. Niemniej jednak historia legislacyjna może dostarczyć w procesie wykładni tekstu prawnego istotnych argumentów i to zarówno w jednojęzycznych, jak i wielojęzycznych systemach prawnych. Jednak jej znaczenie i funkcje w obu badanych jurysdykcjach są odmienne. Przeprowadzone badania pozwalają na lepsze zrozumienie wartości interpretacyjnej materiałów legislacyjnych w interpretacji prawniczej i mogą przyczynić się do zwiększenia użyć tego narzędzia w działalności sądowej sądów krajowych i europejskich.

EN

The paper aims to analyse and compare the interpretative function of legislative history in the judicial activity of the European Court of Justice and Polish courts. The authors have analysed judgments of the respective courts, focusing on the role of legislative history in their argumentation. In the Polish and European doctrine, the usefulness of travaux preparatoires has been underestimated. Nevertheless, legislative history may provide arguments important in judicial reasoning both in uni- and multilingual legal systems. However, its importance and functions in Polish and European cases examined herein are different. The research conducted enables a better understanding of the interpretative value of legislative history in legal interpretation and can result in more frequent use of this tool in the judicial activity of national and European courts.