W pracy zbadano zawartość pierwiastków (Al, As, Ba, Ca, Co, Cr, Cu, Fe, Hg, Mn, Mo, Ni, Pb, Sb, Se, Sn, Ti, Zn, Zr) w wybranych wykończonych, lakierowanych sześciu bydlęcych skórach galanteryjnych po garbowaniu roślinnym. Próbki skóry poddano ekstrakcji, a badania pierwiastków prze- prowadzono zgodnie z odpowiednimi normami. Dopuszczalne wartości stężeń metali określono w odniesieniu do wymagań Oeko-Tex 100 oraz znaku SG. Na podstawie badań stwierdzono, że badane skóry S2-S5 spełniają wymagania określone znakiem SG i certyfikatem Oeko-Tex Standard 100 w kontekście zawartości metali ciężkich.
EN
The content of metals (Al, As, Ba, Ca, Co, Cr, Cu, Fe, Hg, Mn, Mo, Ni, Pb, Sb, Se, Sn, Ti, Zn, and Zr) was detd. in 6 finished, varnished natural leathers. The contents of Sb, As, Pb, Cd, Hg, Mo, Se, Sn and Zr were below detectable limits. No Cr(VI) was detected in any of the leather tested. The tests were performed by inductively coupled plasma optical emission spectrometry (ICP-OES). Five of tested leathers met the requirements of the SG mark and the Oeko-Tex Standard 100 certificate in the context of heavy metals content.
Astaxanthin and canthaxanthin are carotenoids produced mainly by algae, fungi and bacteria. These dyes give the characteristic pink-orange color to salmon, shrimp and flamingo feathers. In the case of farm animals, astaxanthin and canthaxanthin are added to the feed, and their amount is strictly established and should not exceed certain limits. The article presents a method of determination of astaxanthin and canthaxanthin by HPLC method. This analysis determines whether these dyes are detected in the product and what their content are. This makes it possible to assess compliance with the limits and often also to determine the origin of the product.
PL
Astaksantyna i kantaksantyna to karotenoidy wytwarzane głównie przez algi, grzyby i bakterie. Barwniki te nadają charakterystyczny różowo-pomarańczowy kolor piórom łososi, krewetek i flamingów. W przypadku zwierząt gospodarskich astaksantyna i kantaksantyna są dodawane do paszy, a ich ilość jest ściśle określona i nie powinna przekraczać określonych limitów. W artykule przedstawiono metodę oznaczania astaksantyny i kantaksantyny metodą HPLC. Ta analiza określa, czy barwniki te są wykrywane w produkcie i jaka jest ich zawartość. Pozwala to ocenić przestrzeganie limitów, a często także określić pochodzenie produktu.
According to data from the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO), it is estimated that as much as 45% of food produced is wasted, which accounts for over 1.3 billion tons of food produced worldwide annually. This means that more than 30% of edible food is lost. Due to the complexity of the food chain - its multi-stage nature and complicated organizational structure - the process of managing the rational flow and management of food is a major challenge. The identification of effective solutions using valuable food ingredients constituting industrial or consumer waste concerns all participants in food supply chains, from the agricultural and industrial sectors to retailers and consumers. A number of solutions can be implemented to properly manage and prioritize food waste in a manner similar to the waste management hierarchy. The first steps of the coming change focus on changing the social awareness of the management and better use of food. Today's technologies allow the use of food waste in the production of biofuels or biomaterials. The next steps involve recirculating nutrients from food. The last and least desirable options are incineration and landfilling.
PL
Według danych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) szacuje się, że aż 45% wyprodukowanej żywności jest marnowane co stanowi ponad 1,3 mld ton rocznie produkowanej żywności na całym świecie. Oznacza to, że ponad 30% żywności nadającej się do spożycia jest tracone. Ze względu na złożoność łańcucha żywnościowego - jego wieloetapowość i skomplikowaną strukturę organizacyjną - proces zarządzania racjonalnym przepływem i zagospodarowaniem żywności, jest dużym wyzwaniem. Identyfikacja efektywnych rozwiązań wykorzystujących cenne składniki żywności stanowiące odpad przemysłowy czy konsumencki dotyczy wszystkich uczestników łańcuchów dostaw żywności, od sektora rolnictwa i przemysłu do detalistów i konsumentów. Szereg rozwiązań można wdrożyć w zakresie właściwego gospodarowania odpadami spożywczymi oraz uszeregowania ich pod względem ważności w sposób podobny do hierarchii gospodarowania odpadami. Pierwsze kroki nadchodzącej zmiany koncentrują się na przemianie społecznej świadomości gospodarowania i lepszego wykorzystania żywności. Dzisiejsze technologie pozwalają na wykorzystanie odpadów żywnościowych w produkcji biopaliw lub biomateriałów. Dalsze kroki przewidują powrót do obiegu składników odżywczych z żywności. Ostatnimi opcjami są spalanie i składowanie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.