INTRODUCTION: A newborn staying in a hospital department constitutes a patient requiring complex care, which sometimes involves the need for transport to another medical facility. The "N" (neonatal) ambulance is a common option for transporting newborns in Poland. The crew members and equipment of the ambulance are strictly defined by legal regulations. The equipment present in the "N" ambulance is tailored to the needs of neonatal patients, with the incubator being its most important component. A list of indications for transporting a pediatric patient to a higher referral hospital has been created. The purpose of this study is to create a pediatric patient profile based on the perspective of the transport team, as well as the characteristics of the medical interventions undertaken. MATERIALS AND METHODS: The retrospective study was conducted based on the data provided by a hospital in central Poland. Medical records in the form of work sheets of the "N" type of emergency medical service team from the period 2018-2022 were analyzed. A total of 1,026 trip sheets were analyzed, wherein 1,025 cases were included in the study. The analysis included data on sex, birth age, body mass, the patient's condition in the department and during transport, the medical activities performed during transport, and the diagnosed condition. The rho-Spearman test was used to calculate the significance of the variables' correlation, at a significance level of p<0.05. RESULTS: During the study period, the "N" ambulance transported patients with 60.8% being boys (n=623) and 39.1% being girls (n=401). Transport most commonly included full-term patients (57.8%; n=592), with normal body mass at birth (64.4%; n=660). There was a statistically significant correlation between the patient's condition in the department and the birth age (Spearman test=-0.286; p<0.000). The most common diagnoses concerned conditions beginning in the perinatal period (67.6%; n=1048). According to ICD-10, the most common diagnoses given to patients were: P07 (22.8%; n=239), P22 (21.8%; n=229), P23 (9.9%; n=104). The neonatal pathology department (63.3%; n=648) appeared to be the dominant department of destination transport. During transport, the condition of 95.8% of the subjects remained stable (n=982). Patients' condition during transport significantly correlated with department status (Spearman test=0.263; p<0.000). Respiratory support was required in case of 38.1% (n=391) patients in the department and for 37.4% (n=383) subjects during transport. CONCLUSIONS: Most of the inter-hospital transports involved boys. More than half of the subjects were born at term between 37 and 42 weeks of gestation, in good overall condition, but required transport to higher referral hospitals due to their condition. The condition of the patients during transport was mostly described as stable, and less than half of the subjects needed respiratory support.
PL
WSTĘP: Noworodek przebywający na oddziale szpitalnym stanowi pacjenta wymagającego kompleksowej opieki, która niekiedy wiąże się z koniecznością transportu do innej placówki medycznej. Ambulans „N” (neonatalny) jest powszechnym środkiem transportu noworodków w Polsce. Skład załogi i wyposażenie ambulansu są ściśle określone przepisami prawnymi. Wyposażenie znajdujące się w ambulansie „N” jest dostosowane do potrzeb pacjentów noworodkowych, a jego najważniejszym elementem jest inkubator. Stworzono listę wskazań do transportu pacjenta pediatrycznego do szpitala wyższej referencyjności. Celem niniejszej pracy jest stworzenie profilu pacjenta pediatrycznego w oparciu o perspektywę zespołu transportowego, a także charakterystykę podejmowanych interwencji medycznych. MATERIAŁY I METODY: Badanie retrospektywne przeprowadzono w oparciu o dane przekazane przez szpital w centralnej Polsce. Przeanalizowano dokumentację medyczną w formie kart pracy zespołu ratownictwa medycznego typu „N” z lat 2018-2022. Łącznie przeanalizowano 1026 arkuszy podróży, z czego 1025 przypadków zostało uwzględnionych w badaniu. Analiza obejmowała dane dotyczące płci, wieku urodzeniowego, masy ciała, stanu pacjenta na oddziale i podczas transportu, czynności medycznych wykonywanych podczas transportu oraz zdiagnozowanego stanu. Do obliczenia istotności korelacji zmiennych zastosowano test rho-Spearmana, przy poziomie istotności p<0,05. WYNIKI: W okresie badania karetka „N” transportowała pacjentów, z czego 60,8% stanowili chłopcy (n=623), a 39,1% dziewczynki (n=401). Transport najczęściej obejmował pacjentów w okresie donoszonym (57,8%; n=592) z prawidłową masą ciała przy urodzeniu (64,4%; n=660). Istniała statystycznie istotna korelacja między stanem pacjenta na oddziale a wiekiem urodzeniowym (test Spearmana=-0,286; p<0,000). Najczęstsze rozpoznania dotyczyły stanów rozpoczynających się w okresie okołoporodowym (67,6%; n=1048). Według ICD-10 najczęstszymi rozpoznaniami podawanymi pacjentom były: P07 (22,8%; n=239), P22 (21,8%; n=229), P23 (9,9%; n=104). Oddział patologii noworodków (63,3%; n=648) okazał się dominującym oddziałem transportu docelowego. Podczas transportu stan 95,8% badanych pozostawał stabilny (n=982). Stan pacjentów podczas transportu istotnie korelował ze stanem oddziału (test Spearmana=0,263; p<0,000). Wspomaganie oddychania było wymagane u 38,1% (n=391) pacjentów na oddziale i u 37,4% (n=383) pacjentów podczas transportu. WNIOSKI: Większość transportów międzyszpitalnych dotyczyła chłopców. Ponad połowa badanych urodziła się w terminie, między 37. a 42. tygodniem ciąży, w dobrym ogólnym stanie, ale ze względu na swój stan wymagała transportu do szpitali o wyższym skierowaniu. Stan pacjentów podczas transportu został opisany jako stabilny, a mniej niż połowa badanych wymagała wsparcia oddechowego.
INTRODUCTION: The first fundamental law regarding the system of State Emergency Medical Services in Poland was passed in 2006. The basic scope of activities performed by paramedics, their rights and obligations as well as the functioning and financing of the system were determined at that time. The aim of the work is an attempt to assess the level of social awareness in the field of qualifications and entitlements of paramedics, as well as to determine the role of this profession in the rescue system in Poland. MATERIAL AND METHODS: The study uses a authorial questionnaire made available via the Internet, which was directed to random people. The form consisted of ten questions assessing knowledge and the opinion of the respondents regarding the profession of paramedic. To the statistical analysis was used rho-Spearman and U Mann- Whitney tests. All results were considered significant at p<0.05. RESULTS: The study was attended by 296 people, and the average age was 29.13 (SD±9.08). The average of the test questions was 7.03 points (SD±1.85) on a scale from 0 to 9. The average level of professional qualifications of paramedics was amounted to 7.03 points (SD±1.85) on a scale from 1 to 10. Respondents showed the greatest knowledge in the scope of prescribers' prescription (95%, n=280), education (89%, n=264) and qualifications of rescuers to receive delivery (88%, n=260). And the smallest in terms of resignation from resuscitation (50%, n=148), activities that exceed the qualifications of paramedics (55%, n=162) and the right to perform selected procedures (76%, n=224). People who were patients of paramedics rated their competence higher than those who did not declare that experience (Me=7,83 SD±1,91 vs. Me=8,54 SD±1,5; rho-Spearman: 0,18 ; p=0,002). CONCLUSIONS: The study indicates that paramedics are highly evaluated in terms of their professional competences. In addition, people who in the past were patients of paramedics assess them higher than people who have not had contact with them befor
PL
WSTĘP: Pierwsza fundamentalna ustawa dotycząca systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego w Polsce została uchwalona w 2006 roku. Określono wówczas podstawowy zakres czynności wykonywanych przez ratowników medycznych, ich prawa oraz obowiązki, a dodatkowo funkcjonowanie i finansowanie systemu. Celem pracy jest próba oceny poziomu świadomości społecznej w zakresie kwalifikacji oraz uprawnień ratowników medycznych, a także określenie roli tego zawodu w systemie ratownictwa w Polsce. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono przy użyciu autorskiej ankiety udostępnionej przez Internet, która była skierowana do losowych osób. Formularz składał się z dziesięciu pytań oceniających wiedzę oraz opinię ankietowanych dotyczącą zawodu ratownika medycznego. W analizie statystycznej wykorzystano test rho-Spearman’a oraz U Mann-Whitney’a. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 296 osób, a średnia wieku wyniosła 29,13 lat (SD ± 9,08). Średnia wyników pytań testowych wyniosła 7,03 punktu (SD ± 1,85) w skali od 0 do 9. Średnia poziomu kwalifikacji zawodowych ratowników medycznych wyniosła 7,03 punktu (SD ± 1,85) w skali od 1 do 10. Respondenci wykazali się największą wiedzą w zakresie możliwości przepisywania przez ratowników medycznych recept (95%; n=280), wykształcenia (89%; n=264) oraz kwalifikacji ratowników do przyjęcia porodu (88%; n=260). Najmniejszą zaś w kwestii odstąpienia od resuscytacji (50%; n=148), czynności wykraczających poza kwalifikacje ratowników medycznych (55%; n=162) oraz uprawnień do wykonywania wybranych procedur (76%; n=224). Osoby, które były pacjentami ratowników medycznych oceniły ich kompetencje wyżej niż osoby, które nie deklarowały takiego doświadczenia (Me=7,83 SD ± 1,91 vs. Me=8,54 SD ± 1,5; rho-Spearman: 0,18 ; p=0,002). WNIOSKI: Badanie wskazuje, że ratownicy medyczni są wysoko oceniani pod kątem ich kompetencji zawodowych. Dodatkowo, osoby które w przeszłości były pacjentami ratowników medycznych oceniają ich wyżej, niż osoby które dotychczas nie miały z nimi styczności.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.