Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Podczas wykopalisk na stanowiskach osadniczych w Mezopotamii często znajdowane są ludzkie pochówki. Na stanowisku Tell Barri (starożytne Kahat) w latach 1980-2005 włoska misja archeologiczna odkryła co najmniej 79 szkieletów, z czego 40 zostało przebadanych jesienią roku 2005. Próba nie jest liczebna, ale można na jej przykładzie przedstawić różne rodzaje analiz wykonywanych przez bioarcheologów. W grobie nr 895, datowanym na okres nowo-asyryjski, odkryto przepalone kości dziecka w niezaburzonym układzie anatomicznym. Na pewno nie był to typowy pochówek ciałopalny; kości zostały prawdopodobnie przepalone dopiero po pogrzebaniu osobnika, zapewne w wyniku funkcjonowania dużego paleniska, zlokalizowanego bezpośrednio nad podwójnym naczyniem zawierającym ciało. Szczątki ludzkie z Tell Barri odkrywano w wielu warstwach, m.in. datowanych na wczesną epokę brązu, okres środkowoasyryjski, okres nowoasyryjski oraz okres achemenidzki. Najwcześniejsze pochówki zawierają przeważnie szczątki noworodków pochowane w specyficznym kontekście, pod podłogami pomieszczeń o charakterze sakralnym, co może mieć związek ze znanym z sumeryjskiej opowieści o Gilgameszu zróżnicowaniem pośmiertnych losów małych dzieci i osób dorosłych. Szczątki ludzkie pochodzące z czterech wyróżnionych okresów zasiedlenia Tell Barri charakteryzują się dużą zmiennością frekwencji próchnicy, związanej ze spożyciem cukrów, oraz liniowej hipoplazji szkliwa, która jest jednym ze wskaźników stresu środowiskowego. Największa różnica występuje między okresami nowoasyryjskim (mało próchnicy i częsta hipoplazja) i achemenidzkim, co można zinterpretować jako efekt problemów ekonomicznych we wcześniejszym okresie. Na próbie szczątków ludzkich z Tell Barri można też było przetestować niektóre metody określania płci na podstawie pomiarów kości; okazało się, że długość powierzchni stawowej kości skokowej i szerokość nadkłykciowa kości ramiennej lepiej różnicują kobiety i mężczyzn niż pomiary rzepki.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.