Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wykorzystanie terapeutycznych właściwości soli w profilaktyce i leczeniu chorób układu oddechowego

100%

Kamińska M. , Krusiec-Świdergoł B.

Państwo i Społeczeństwo

|

2023

|

tom XXIII

|

nr 1

135-149

EN

Natural methods of therapy are now used as a supplement to conventional medicine. Halotherapy is a variety of balneotherapy in which salt is treated as a natural medicinal raw material. As sodium chloride, salt occurs in nature mainly as rock salt and brine. Dry salt aerosol is the third medicinal material that occurs naturally in mine workings transformed into sanatorium centers, and, thanks to technological progress, it is possible to use it in underground conditions. The inhalation route enables the introduction of the therapeutic salt spray directly into the target organ, which reduces the risk of the side effects of the therapy. The effectiveness of halotherapy in the treatment of respiratory diseases has been confirmed by numerous studies conducted both in natural salt chambers and in ground caves. Thanks to halotherapy, it is possible to minimize the dose and frequency of standard pharmacotherapy in respiratory diseases.

PL

Naturalne metody terapii stosowane są obecnie jako uzupełnienie medycyny konwencjonalnej. Haloterapia jest kierunkiem balneoterapii, w którym sól stanowi naturalny surowiec leczniczy. Jako chlorek sodu sól występuje w przyrodzie głównie w postaci soli kamiennej i solanki. Suchy aerozol solny jest trzecim tworzywem leczniczym, występującym naturalnie w wyrobiskach kopalnianych przekształconych na ośrodki sanatoryjne, jak również, dzięki postępowi technicznemu, możliwe jest jego stosowanie w warunkach naziemnych. Droga inhalacyjna umożliwia wprowadzenie leczniczego aerozolu solnego bezpośrednio do narządu docelowego, co ogranicza ryzyko efektów ubocznych terapii. Skuteczność haloterapii w leczeniu chorób układu oddechowego została potwierdzona licznymi badaniami przeprowadzonymi zarówno w naturalnych komorach solnych, jak i w grotach naziemnych. Dzięki haloterapii możliwe jest zminimalizowanie dawki i częstotliwości stosowania standardowej farmakoterapii w chorobach układu oddechowego.

2

Balneoterapia w pediatrii

100%

Krusiec-Świdergoł B. , Kamińska M.

Państwo i Społeczeństwo

|

2023

|

tom XXIII

|

nr 1

113-124

EN

Balneotherapy is one of the oldest branches of medicine. In balneotherapy for treatments, rehabilitation and prophylaxis uses natural medicinal resources such as mineral water, peloids, gases and climatic values. The impact of natural climatic and environmental stimuli causes the development of favorable adaptation and improvement of health. The most important balneological procedures in children are therapeutic baths, therapeutic drinking regimen and inhalations. The article reviews the selected literature concerning the use of balneotherapy in the field of children’s diseases and discusses the principles of spa treatment. Currently, there is still not enough clinical studies that confirm the therapeutic efficacy of balneotherapy in children. However, it should be remembered that balneological treatments are characterized by good tolerance and no side effects, and the therapeutic effects appearing progressively are more permanent than in the case of conventional therapy.

PL

Balneologia jest jedną z najstarszych gałęzi medycyny. W balneoterapii do leczenia, rehabilitacji i profilaktyki stosuje się naturalne surowce lecznicze, takie jak wody mineralne, gazy lecznicze, peloidy, oraz walory klimatyczne. Wpływ naturalnych bodźców klimatycznych i środowiskowych powoduje w organizmie rozwój korzystnych zmian i poprawę zdrowia. Najważniejsze zabiegi balneologiczne u dzieci to: kąpiele lecznicze, kuracja pitna i inhalacje. W artykule dokonano przeglądu piśmiennictwa z zakresu stosowania balneoterapii w leczeniu chorób dzieci oraz omówiono zasady korzystania z leczenia uzdrowiskowego. Obecnie dostępna jest zbyt mała liczba badań klinicznych potwierdzających skuteczność terapeutyczną balneoterapii u dzieci. Należy jednak pamiętać, że zabiegi balneologiczne charakteryzują się brakiem działań niepożądanych i dobrą tolerancją, a pojawiające się stopniowo efekty lecznicze są trwalsze niż w przypadku leczenia konwencjonalnego.

3

Porównanie wpływu płynnego obciążenia bezkalorycznego i płynnego posiłku kalorycznego na mioelektryczną czynność żołądka ocenianą techniką elektrogastrografii

80%

Krusiec-Świdergoł B. , Banasik A. , Kasicka-Jonderko A. , Jonderko K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

tom 64

|

nr 5-6

15-22

EN

AIM The study aimed at a comparison of multichannel electrogastrograms obtained after intake of comparable volumes of a liquid acaloric load (LAL) and a liquid caloric test meal (LCTM). MATERIAL AND METHODS On two separate days eighteen healthy, Helicobacter pylori negative volunteers (9F, 9M, aged 24.4±0.9 years) drank in random order 400 ml of water (=LAL) or ingested 400 g of yoghurt (=LCTM, 378 kcal). The gastric myoelectrical activity (GMA) was registered for 30 min during the interdigestive state and for 90 min of the fed period by means of a four-channel electrogastrographic system. RESULTS 400 ml water at room temperature evoked a signifi cant decrease in normogastria – from 81.3% during the fasted state to 75.5% (p=0.044), 74.2% (p=0.0091) and 71.2% (p=0.00027) within the consecutive sub-periods: 1–30 min, 31–60 min and 61–90 min, whereas the LCTM did not elicit such an eff ect. The LAL did not aff ect the dominant frequency (DF) or the dominant power (DP) of the GMA. An insignifi cant trend towards a rise of those parameters in response to yoghurt was observed. Intake of the LAL brought about a statistically signifi cant decrease in the average percentage of slow wave coupling (APSWC) from 80.7% during the interdigestive state to 74.6% (p=0.042), 74.7% (p=0.049) and 70.3% (p=0.00032) within the consecutive sub-periods: 1–30 min, 31–60 min and 61–90 min. A similar but statistically not signifi cant eff ect on the APSWC was observed after ingestion of the LCTM. CONCLUSION Intake of a liquid acaloric load exerts a disorganizing eff ect on the gastric myoelectrical activity refl ected by a multichannel electrogastrographic recording. Such a phenomenon does not occur after ingestion of a liquid caloric test meal.

PL

CEL Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po spożyciu płynnych posiłków próbnych o różnej wartości energetycznej. MATERIAŁ I METODY Badania wykonano u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] roku). W dwóch odrębnych dniach badani przyjmowali w zrandomizowanej kolejności 400 ml niegazowanej wody mineralnej lub 400 g jogurtu owocowego o wartości energetycznej 378 kcal. Mioelektryczną czynność żołądka rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 90 min okresu poposiłkowego przy pomocy czterokanałowego systemu elektrogastrografi cznego. WYNIKI Wypicie 400 ml wody powodowało statystycznie istotne zmniejszenie udziału normogastrii – z 81,3% na czczo do 75,5% (p=0,044), 74,2% (p=0,0091) i 71,2% (p=0,00027) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31– 60 min i 61–90 min. Spożycie płynnego kalorycznego posiłku próbnego nie miało znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie poposiłkowym. Płynne obciążenie bezkaloryczne nie modyfi kowało znamiennie częstotliwości (DF) ani mocy dominującej (DP) mioelektrycznej czynności żołądka. Nieznamienny statystycznie wzrost DF i DP odnotowano natomiast po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. Przyjęcie 400 ml obciążenia bezkalorycznego spowodowało statystycznie znamienne zmniejszenie średniego stopnia sprzężenia fal wolnych w każdym z trzech półgodzinnych okresów obserwacji poposiłkowej – z 80,7% na czczo do 74,6% (p=0,042), 74,7% (p=0,049) i 70,3% (p=0,00032) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Podobny trend, ale słabiej wyrażony i nieznamienny statystycznie wystąpił także po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. WNIOSKI Przyjęcie obciążenia bezkalorycznego wywiera dezorganizujący wpływ na mioelektryczną czynność żołądka, ocenianą wielokanałowym zapisem elektrogastrografi cznym. Efekt ten nie występuje po spożyciu płynnego kalorycznego posiłku próbnego.

4

Porównanie techniką elektrogastrografii wielokanałowej poposiłkowego wzoru mioelektrycznej czynności żołądka po spożyciu dwóch rodzajów stałego posiłku próbnego

80%

Kasicka-Jonderko A. , Galas E. , Krusiec-Świdergoł B. , Jonderko K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

tom 64

|

nr 5-6

7-14

EN

AIM The study was devoted to a comparison of multichannel electrogastrograms obtained after induction of the postprandial pattern of the gastric myoelectrical activity (GMA) with two solid test meals. MATERIAL AND METHODS Eighteen healthy, Helicobacter pylori negative volunteers (9F, 9M, aged 24.4±0.9 years) ingested in random order on two separate days: a pancake of 350 kcal energy content or a 370 kcal sandwich of scrambled eggs (SES) and 200 ml water. The GMA was registered for 30 min during the interdigestive state and during 120 min of the fed period by means of a four-channel electrogastrographic system. RESULTS After intake of the pancake the normogastria time share increased during the fi rst 30 min of the postprandial period when compared to the fasted state (86.3% vs 77.4%). The postprandial increase in dominant frequency lasted longer after the pancake than after the SES. Also the net meal-induced increment in dominant power was greater after ingestion of the pancake than with the SES. The SES elicited a slight decrease in the average percentage of slow wave coupling (APSWC). An opposite trend was found with the pancake, the ingestion of which brought about an increase in the APSWC during the fi rst half an hour of the postprandial observation (82.4% vs 73.6% in the fasted state). CONCLUSION From among the two solid meals of similar energy content the pancake off ers a more effi cient stimulation of the postprandial pattern of the gastric myoelectrical activity which implies its choice as a test meal for a multichannel electrogastrographic examination.

PL

CEL Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po wzbudzeniu poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka z użyciem dwóch odmian stałego posiłku próbnego. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] lat). W dwóch odrębnych dniach badani otrzymywali do spożycia w zrandomizowanej kolejności naleśnik o wartości energetycznej 355 kcal lub jajecznico- omlet (370 kcal) i 200 ml wody do popicia. Elektrogastrogramy rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 120 min okresu poposiłkowego. WYNIKI Spożycie jajecznico-omletu nie miało statystycznie znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie. Natomiast po zjedzeniu naleśnika w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej względny udział czasowy normogastrii był wyższy: 86,3% w porównaniu do 77,4% na czczo. Po spożyciu jajecznico-omletu wzrost częstotliwości dominującej (DF) był znamienny statystycznie tylko w drugiej półgodzinie obserwacji poposiłkowej. Natomiast naleśnik powodował poposiłkowy wzrost DF istotny statystycznie aż w trzech podokresach obserwacji: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Wyrazem efektywnej stymulacji poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka był wzrost mocy dominującej (DP), który w przypadku obu ocenianych posiłków był istotny statystycznie we wszystkich czterech półgodzinnych okresach obserwa- Katedra i Zakład Podstawowych Nauk Biomedycznych Wydział Farmaceutyczny w Sosnowcu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego PRACA ORYGINALNA ADRES DO KORESPONDENCJI: Dr n. med. Anna Kasicka-Jonderko Katedra i Zakład Podstawowych Nauk Biomedycznych, Wydział Farmaceutyczny w Sosnowcu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego ul. Kasztanowa 3 41-205 Sosnowiec tel. +48 32 269 98 30 fax +48 32 269 98 33 e-mail: akj@sum.edu.pl Ann.Acad.Med.Siles. 2010, 64, 5-6, 7-14 Copyright © Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach ISSN 0208-5607 ANNALES ACADEMIAE MEDICAE SILESIENSIS 8 cji. Jednak amplituda poposiłkowego wzrostu DP była większa po spożyciu naleśnika niż po jajecznico- omlecie. Jajecznico-omlet nieznacznie zmniejszał średni stopień sprzężenia fal wolnych (APSWC). Przeciwny trend zarysował się po spożyciu naleśnika, gdyż w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej APSWC był wyższy niż w okresie międzytrawiennym (82,4% w porównaniu do 73,6% na czczo). WNIOSKI Przy podobnej wartości energetycznej naleśnik zapewnia, w porównaniu do jajecznico-omletu, efektywniejszą stymulację poposiłkowego wzoru mioelektrycznej aktywności żołądka, co implikuje jego wybór jako posiłku próbnego w badaniu elektrogastrografi cznym prowadzonym metodą zapisu wielokanałowego.