Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Użycie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w misjach pokojowych i stabilizacyjnych w południowo -zachodniej Azji w pierwszej dekadzie XXI wieku. Od zaangażowania do wycofania

100%

jurenczyk l.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2011

|

tom 5

228-244

EN

The article is devoted to the evaluation of the Polish involvement in the process of stabilising the political situation in selected regions of Asia and its political and military consequences for Poland. The writer states that, regardless the divergence in defi ning the concept of peace missions, their eff ectiveness and political signifi - cance, the Polish army should actively participate in the processes of stabilising the international situation under the auspices of international organisations. This involvement will signifi cantly determine the Polish position on the international arena. However, it is legitimite to adopt a concept that what should be a priority for Poland are the missions carried out in their nearest sorroundings and the missions conducted by organisations on which Poland relies as regards its own safety, i.e. NATO and the EU. Furthermore, the decision on the involvement in stabilisation actions should be preceded by a detailed analysis of not only the crisis situation, the international context and potential benefi ts and losses, carried out principally on the political, economic, military and human level. An equally important element of these analyses should be an evaluation of the state possibilities in the context of an eff ective participation in a mission.

PL

Artykuł poświęcony ocenie polskiego zaangażowania w proces stabilizowania sytuacji politycznej w wybranych regionach Azji oraz jego konsekwencji politycznych i wojskowych dla Polski Autor stwierdza, że bez względu na rozbieżności defi nicyjne dotyczące pojęcia misji pokojowych, ich skuteczności oraz znaczenia politycznego polska armia powinna aktywnie uczestniczyć w procesach stabilizowania sytuacji międzynarodowej pod auspicjami organizacji międzynarodowych. Zaangażowanie to determinować będzie w istotnym stopniu polską pozycję na arenie międzynarodowej. Jednak zasadne jest przyjęcie koncepcji, iż priorytetowymi dla Polski powinny być misje prowadzone w jej najbliższym otoczeniu i misje prowadzone przez organizacje, na których Polska opiera własne bezpieczeństwo, tj. NATO i UE. Ponadto decyzja o zaangażowaniu się w działania stabilizacyjne powinna być poprzedzona szczegółową analizą nie tylko sytuacji kryzysowej i kontekstu międzynarodowego oraz potencjalnych korzyści i strat, głównie na płaszczyźnie politycznej, ekonomicznej, wojskowej i ludzkiej. Równie ważnym elementem tych analiz powinna być ocena możliwości państwa w kontekście skutecznej partycypacji w misji.

2

Jaka strategia wobec Afganistanu?

100%

jurenczyk l.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2013

|

tom 7

245-262

EN

In this article the author conducted an analysis of the effectiveness in the terms of poor performance of the ISAF mission. Simultaneously he provides recommendations for conditionswhich in his opinion should be established a peaceful and safe solution for country’s security environment . First of all, he emphasized the necessity and importance of the effort whichshould made by the international community in the area of common solidarity. In his opinion the termination of the mission by the end of 2014 is highly risky, and he recommends further deployment and an extension and expansion of troops size. He pointed out that the use of military lines of operation in the field of applications of lethal assets should be considered in the close relation to features of the asymmetric conflict of Afghan’s COIN strategy. In his opinion they should mainly focus on fighting Al-Qaeda’s militants and provide support to keep local population safe and secure. In addition, a powerful military component should play a role of a security provider to assist during the broad spectrum of the soft power non-kinetic activities i.e. humanitarian, economic, political and social ones. In accordance to the author’s research findings, the Taliban can only be defeated at the local level, therefore it seems necessary to establish security forces of local units doing their job in close cooperation with local authorities recognized by the local inhabitants. Such cooperation might be a way to solve problems and to meet the expectations of ordinary people without any harming of their will.The establishment of the safe and secure environment at the local level with truly formed ties with local community would be the first step to cut insurgents from the sources of logistic support and supply as well as the recruits draft from villages. It is also considered that the international community should concentrate their efforts to effectively prevent rebel forces from the external support mainly from neighboring Pakistan.

PL

Autor artykułu podejmuje się analizy przyczyn nieskuteczności misji ISAF w Afganistanie. Jednocześnie wskazuje warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby można było zaprowadzićw kraju trwały pokój i bezpieczeństwo. Przede wszystkim akcentuje konieczność większej solidarności działań społeczności międzynarodowej. Poddaje w wątpliwość zasadność zakończenia misji ISAF do końca 2014 r. i postuluje jej przedłużenie, wraz ze zwiększeniem liczebności kontyngentów wojskowych. Wskazuje, że w aspekcie militarnym kluczowe jest odpowiednie dostosowanie działań kinetycznych do specyfiki asymetrycznego konfliktu afgańskiego. Mają się one koncentrować głównie na walce z Al-Kaidą i ochronie miejscowej ludności. Silny kontyngent wojskowy ma być elementem zabezpieczającym szeroko zakrojone przedsięwzięcia o charakterze niekinetycznym, tj. humanitarnym, gospodarczym, politycznym i społecznym. Jak twierdzi autor, talibów można pokonać jedynie na poziomie lokalnym, dlatego niezwykle ważne jest stworzenie lokalnych jednostek sił bezpieczeństwa, które byłyby ściśle powiązane z tamtejszymi instytucjami cieszącymi się legitymacja społeczną. Taka współpraca pozwoliłaby na trafne odczytywanie i realizację potrzeb społecznych, bez ryzyka godzenia w przekonania Afgańczyków. Zapewnienie bezpieczeństwa i pozytywna współpraca odcięłaby rebeliantów od głównego zaplecza logistycznego i rekrutacyjnego. Działania społeczności międzynarodowej muszą również zmierzać do efektywnego odcięcia rebeliantów od pomocy z zewnątrz, głównie z sąsiedniego Pakistanu.

3

Wysyłanie polskich żołnierzy na misje poza granicami kraju w świetle krajowego ustawodawstwa i doktryny obronnej

100%

jurenczyk l.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2012

|

tom 6

133-152

EN

The article is an introduction to the analysis of the currently binding Polish documents that are a basis for sending Polish soldiers on missions outside the country. The basic legal acts which regulate this issue have been reviewed, including the most important documents, such as the Constitution of the Republic of Poland as of 2 April 1997, the Act on principles of use or stay of Armed Forces of the Republic of Poland outside the state borders as of 17 December 1998 and the Act on general defence obligation of the Republic of Poland as of 21 November 1967 together with amendments. The writer focused also on the national political documents, such as the Strategy of National Security of the Republic of Poland as of 2007, the Defence Strategy of the Republic of Poland as of 2009 and the Strategy of the participation of the Armed Forces of the Republic of Poland in international operations as of 2009.

PL

Artykuł stanowi wstęp do analizy obecnie obowiązujących dokumentów krajowych stanowiących podstawę wysyłania polskich żołnierzy na misje poza granicami kraju. Przeglądowi poddano podstawowe akty prawne regulujące tę kwestię, przede wszystkim Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., Ustawę o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa z 17 grudnia 1998 r. i Ustawę o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej z 21 listopada 1967 r. wraz z nowelizacjami. Wśród krajowych dokumentów politycznych autor skupił się na Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej z 2007 r., Strategii Obronności Rzeczypospolitej Polskiej z 2009 r. i Strategii udziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w operacjach mię-dzynarodowych z 2009 r.

4

Pojednanie narodowe pod presją zamachów – złudne nadzieje na przełom w Afganistanie w pierwszym kwartale 2018 roku

100%

jurenczyk l.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2018

|

tom 12

|

nr 2

115-124

EN

The aim of the article is to present the circumstances of the government’s announcement by President Ashraf Ghani of the peace initiative and the assessment of prospects for its implementation. Both the Afghan and the United States authorities are aware that the end of a multi-annual armed conflict is possible only thanks to an effective national reconciliation program. Military actions are intended not only to increase the level of security, but also to strengthen the negotiating position of the Afghan government. However, there are many obstacles on the way to reconciliation, including, above all, the ongoing terrorist attacks carried out by the armed opposition. The main thesis of the article is the statement that achieving national reconciliation in Afghanistan is an extremely difficult and complex process, therefore it is not expected that the peace initiative announced at the beginning of 2018 will quickly bring positive results.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie okoliczności zgłoszenia przez rząd prezydenta Aszrafa Ghaniego inicjatywy pokojowej i ocena perspektyw dla jej realizacji. Zarówno władze Afganistanu jak i Stanów Zjednoczonych, zdają sobie sprawę, że zakończenie wieloletniego konfliktu zbrojnego możliwe jest tylko dzięki skutecznie przeprowadzonemu programowi pojednania narodowego. Działania o charakterze zbrojnym mają nie tylko zwiększyć poziom bezpieczeństwa, ale także wzmocnić pozycję negocjacyjną afgańskiego rządu. Na drodze do pojednania stoi jednak wiele przeszkód, w tym przede wszystkich nieustanne ataki terrorystyczne przeprowadzane przez zbrojną opozycję. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że osiągnięcie pojednania narodowego w Afganistanie to niezwykle trudny i złożony proces, w związku z tym nie należy oczekiwać, że zgłoszona na początku 2018 r. inicjatywa pokojowa szybko przyniesie pozytywne rezultaty.

5

Afgańska Policja Państwowa jako organ bezpieczeństwa państwa. Uwarunkowania i determinanty jej funkcjonowania

100%

jurenczyk l.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2017

|

tom 11

|

nr 1

49-64

EN

The article presents and analyzes the main problems of the Afghan National Police. These include poor management, poor training and equipping, militarized character, limited loyalty of the officers, abusing of violence and breaking the law, corruption and problems with financing, inequality, discrimination, and others. The author has made the essential assessments and pointed directions of necessary changes. The main thesis of the article is that due to the above problems the Afghan police are not able to properly fulfill its tasks, mainly those which are strictly to the police. The basic research method used during researches is the method of analysing the source text.

PL

W artykule przedstawiono i przeanalizowano główne problemy występujące w Afgańskiej Policji Państwowej. Wśród nich należy wymienić złe zarządzanie, słabe wyszkolenie i wyekwipowanie, zmilitaryzowany charakter, ograniczoną lojalność funkcjonariuszy, nadużywanie przez nich przemocy i łamanie prawa, korupcję i problemy w finansowaniu, nierówności, dyskryminację i inne. W artykule dokonano niezbędnych ocen i wskazano kierunki koniecznych zmian. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że ze względu na powyższe problemy afgańska policja nie jest w stanie prawidłowo wykonywać powierzonych jej zadań, głównie tych o charakterze stricte policyjnym. Podstawową metodą badawczą wykorzystaną podczas pisania artykułu jest analiza źródeł tekstowych.