Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available POSTAWY PIELĘGNIAREK WOBEC ŚMIERCI PACJENTA
100%
EN
Introduction Death has always been associated with unpleasant feelings such as pain, fear, suffering, and loss. Currently, people are more likely to die in a hospital bed where nursing care is essential. A patient’s death is a common occurrence in the work of nurses;it is associated with various stressful factors. In this study, an attempt was made to get to know nurses’ attitudes towards patient’s death. Purpose of research The purpose of the presented work was to learn the nurses’ attitudes towards a patient’s death. Material and methods The group of respondents consisted of 115 nurses. The study was carried out during the first two months of 2018. It used a diagnostic survey method, a survey technique, and as a research tool, the author’s ques-tionnaire. Results Nurses’ seniority does not affect their preparation for taking care of a dying patient. Longer work experi-ence does not guarantee better preparation for dealing with patient’s death. A higher frequency of contact with a dying patient does not decrease nurses’ commitment to helping dying patients or their empathy. The length of work experience does not significantly influence the level of empathy towards a dying person. Conclusions The higher education nurses have, the more ready they are to take care of a dying patient. A higher frequ-ency of contact with patient’s death sodoes not affect the level of empathy for the dying person that is expe¬rienced by nurses. The age of the nurse is not related to experiencing more negative emotions.
PL
Wstęp Śmierć od zawsze łączy się z nieprzyjemnymi uczuciami, takimi jak ból, strach, cierpienie, poczucie straty. Obecnie ludzie częściej umierają na szpitalnym łóżku, gdzie niezbędna jest opieka pielęgniarska. Śmierć pacjenta należy do stałych elementów w pracy pielęgniarek, która związana jest z różnorodnymi czynnikami stresującymi. W prezentowanej pracy została podjęta próba poznania postaw pielęgniarek wo¬bec śmierci pacjenta. Cel Celem prezentowanej pracy było poznanie postaw pielęgniarek wobec śmierci pacjenta. Materiał i metody Grupę badanych stanowiło 115 pielęgniarek i pielęgniarzy. Badanie przeprowadzono w okresie pierwszych dwóch miesięcy 2018 roku. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, technikę ankiety, a jako narzędzie badawcze autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki Dłuższy staż pracy pielęgniarek i pielęgniarzy nie wpływa na przygotowanie do sprawowania opieki nad pacjentem umierającym. Dłuższy staż pracy nie determinuje lepszego przygotowania do obcowania ze śmiercią pacjenta.Większaczęstotliwość kontaktu z pacjentem umierającym nie wpływa znacząco na zwiększenie ilości zgłaszanych negatywnych konsekwencji obcowania ze śmiercią wśród pielęgniareki pielęgniarzy. Wyższa częstotliwość kontaktu z pacjentem umierającym nie wpływa na siłę odczuwanych emocji przez pielęgniarkę i pielęgniarza. Dłuższy staż pracy pielęgniarek i pielęgniarzy znacząco wpływa na wyższy poziom empatii w stosunku do umierającego. Wnioski Wyższe wykształcenie pielęgniarek i pielęgniarzy wpływa na większą gotowość w towarzyszeniu pacjen-towi umierającemu. Wyższa częstotliwość kontaktu pielęgniarek i pielęgniarzy ze śmiercią pacjenta nie wpływa na niższy poziom empatii wobec umierającego. Wiek pielęgniarki i pielęgniarza nie determinuje większej ilości negatywnych emocji.
2
Content available POSTAWY PIELĘGNIAREK WOBEC ŚMIERCI PACJENTA
100%
PL
DOI: 10.19251/pwod/2019.1(4)StreszczenieWstępŚmierć od zawsze łączy się z nieprzyjemnymi uczuciami, takimi jak ból, strach, cierpienie, poczucie straty. Obecnie ludzie częściej umierają na szpitalnym łóżku, gdzie niezbędna jest opieka pielęgniarska. Śmierć pacjenta należy do stałych elementów w pracy pielęgniarek, która związana jest z różnorodnymi czynnikami stresującymi. W prezentowanej pracy została podjęta próba poznania postaw pielęgniarek wobec śmierci pacjenta.CelCelem prezentowanej pracy było poznanie postaw pielęgniarek wobec śmierci pacjenta.Materiał i metodyGrupę badanych stanowiło 115 pielęgniarek i pielęgniarzy. Badanie przeprowadzono w okresie pierwszych dwóch miesięcy 2018 roku. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, technikę ankiety, a jako narzędzie badawcze autorski kwestionariusz ankiety.WynikiDłuższy staż pracy pielęgniarek i pielęgniarzy nie wpływa na przygotowanie do sprawowania opieki nad pacjentem umierającym. Dłuższy staż pracy nie determinuje lepszego przygotowania do obcowania ze śmiercią pacjenta.Większaczęstotliwość kontaktu z pacjentem umierającym nie wpływa znacząco na zwiększenie ilości zgłaszanych negatywnych konsekwencji obcowania ze śmiercią wśród pielęgniareki pielęgniarzy. Wyższa częstotliwość kontaktu z pacjentem umierającym nie wpływa na siłę odczuwanych emocji przez pielęgniarkę i pielęgniarza. Dłuższy staż pracy pielęgniarek i pielęgniarzy znacząco wpływa na wyższy poziom empatii w stosunku do umierającego.WnioskiWyższe wykształcenie pielęgniarek i pielęgniarzy wpływa na większą gotowość w towarzyszeniu pacjentowi umierającemu. Wyższa częstotliwość kontaktu pielęgniarek i pielęgniarzy ze śmiercią pacjenta nie wpływa na niższy poziom empatii wobec umierającego. Wiek pielęgniarki i pielęgniarza nie determinuje większej ilości negatywnych emocji.Słowa kluczowe: umieranie, śmierć, postawy pielęgniarek, emocje pielęgniarek.
EN
BackgroundInfluenza vaccinations are recommended for medical staff as an effective and safe form of preventing influenza and its complications. The aim of the study was to assess the impact of selected educational and information interventions on the influenza vaccination coverage (IVC) in nursing personnel and their attitude towards this procedure.Material and MethodsThe study participants (N = 320) were randomly divided into 4 groups. Group 1 participated in stationary training, whereas group 2 participated in distance learning. Additionally, 2 subgroups were established in each of the groups above: 1 subgroup received a reminder about the vaccination in the form of a short text message, and the other group did not receive any such reminder. The IVC rate in each group was determined; the attitude towards influenza vaccination was measured using the health belief model.ResultsThe highest IVC was obtained after stationary training followed by a reminder in the form of a short test message (36%). The reminder significantly affected IVC in the group attending stationary training (p < 0.05, OR = 2.5, 95% CI: 1.16–5.58); however, it had no impact on the IVC in the group participating in distance learning (p > 0.05, OR = 1.2, 95% CI: 0.51–2.83). Both stationary training and distance learning positively influenced the attitude towards influenza vaccinations. A major change in attitudes towards influenza vaccinations was observed only in the case of stationary training followed by a reminder in the form of a short text message (positive changes in perceived susceptibility and severity took place, perceived vaccination benefits increased, and perceived barriers were reduced).ConclusionsStationary training followed by a reminder in the form of a short text message is more effective in increasing the IVC rate compared to distance learning. It also promotes positive changes in attitudes to this prophylactic procedure, which is why it should be recommended for wider implementation.
EN
Introduction Regardless of the theory and mechanisms of ageing, the processes of ageing cause organic and functional changes often leading to disability, where rehabilitation plays an important role. Objective of the work The aim of the study was to evaluate the availability of rehabilitation, its effectiveness and the scope of nec-essary nursing care for patients at the age of 65 and more treated in the Rehabilitation Department of the Comprehensive Rehabilitation Center in Konstancin-Jeziorna Research material and methods The study involved 150 patients aged 65 years (62.7%, 94 were women and 56 – 37.3% men) treated in the Rehabilitation Department, who were randomly selected. The study used a proprietary the authors’?? questionnaire consisting of 21 questions. Participation in the study was voluntary and anonymous for the patients who were informed about this fact before the study. The study was conducted after receiving prior written approval from the management of the Comprehensive Rehabilitation Center. Results A correlation between the reason for treatment in the rehabilitation center and the age of patients was proven. However, with regard to other objective of the study, there was no relationship between the number of stays in the rehabilitation center or the frequency of using stationary rehabilitation and the place of resi-dence of the respondents. According to the majority of patients taking part in the study, stationary rehabili-tation brings the best results (50.2% of all assessments), followed by daily centre (20.3%), home (15.9%) and ambulatory (13.6%) rehabilitation. There was no correlation between the patient’s perception of accessibility of various forms of rehabilitation or outcomes of various types of rehabilitation, and the age of patients in this study. Conlcusions The availability of rehabilitation services in stationary care is satisfactory and is an indispensable element of geriatric care. Patients’ satisfaction is independent of the age of patients or their place of residence.
PL
Wstęp Niezależnie od teorii i mechanizmów starzenia procesy te powodują zmiany organiczne oraz funkcjonalne prowadzące niejednokrotnie do niepełnosprawności, gdzie istotną rolę odgrywa rehabilitacja. Cel pracy Próba oceny dostępności do świadczeń rehabilitacyjnych, ich skuteczności oraz zakresu niezbędnej opieki pielęgniarskiej u pacjentów w wieku 65 lat i więcej leczonych na Oddziale Rehabilitacyjnym Centrum Kom-pleksowej Rehabilitacji w Konstancinie-Jeziornej. Materiał i metody W badaniu wzięło udział, losowo wybranych, 150 pacjentów w wieku 65 lat (62,7%, czyli 94 osoby to kobiety oraz 56 osób – 37,3% to mężczyźni) leczonych na Oddziale Rehabilitacyjnym. W badaniu wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety składający się z 21 pytań. Udział w badaniu był dobrowolny i anonimowy, o czym poinformowano przed badaniem osoby nim objęte, po wcześniejszym otrzymaniu pisemnej zgody od dyrekcji placówki, gdzie przeprowadzono badanie. Wyniki Wykazano występowanie zależności pomiędzy powodem leczenia na oddziale rehabilitacyjnym, a wiekiem pacjentów. Jednak w pozostałych obszarach badanych zaobserwowano brak występowania zależności po-między ilością pobytów na oddziale rehabilitacji czy też częstością korzystania z rehabilitacji stacjonarnej a miejscem zamieszkania respondentów. Zdaniem większości pacjentów objętych badaniem najlepsze efek¬ty przynosi rehabilitacja stacjonarna (50,2% wszystkich ocen), na kolejnych pozycjach pacjenci wskazali ośrodek dzienny (20,3%), rehabilitację domową (15,9%) i ambulatoryjną (13,6%). Wykazano brak występo¬wania zależności pomiędzy oceną dostępności do różnych form rehabilitacji czy też rodzajem pozytywnych efektów przynoszonych przez rehabilitację a wiekiem pacjentów objętych badaniem. Wnioski Dostępność do świadczeń rehabilitacyjnych w opiece stacjonarnej jest zadowalająca, stanowi niezbędny ele-ment opieki geriatrycznej i jest niezależna od wieku pacjentów czy miejsca zamieszkania.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.