Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Nastoletnie macierzyństwo ‒ zagrożenie wykluczeniem społecznym czy szansa na integrację społeczną? Kontrowersje teoretyczne i podejścia praktyczne

100%

Bunio-Mroczek P. , Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S. , paulinabunio@uni.lodz.pl

|

PL

Nastoletnie macierzyństwo jest z punktu widzenia liczby i udziału urodzeń przez kobiety nastoletnie problemem marginalnym w krajach rozwiniętych, w tym w Polsce. Dotyczy bowiem relatywnie niewielkiej części członków współczesnych społeczeństw. Jednakże zainteresowanie tym zagadnieniem wynika z faktu, że rodzenie dzieci przez nastolatki nie zdarza się „równomiernie” w całym społeczeństwie. Występuje ono przede wszystkim wśród kobiet ze zmarginalizowanych środowisk i społeczności. Z tego względu studia prowadzone wśród kobiet, które w młodym wieku zostały matkami, dostarczają wiedzy na temat procesów wykluczenia społecznego, ubóstwa, nierówności społecznych, systemu pomocy społecznej oraz na temat działań podejmowanych przez podmioty polityki społecznej i same kobiety, prowadzących do ich społecznej integracji. Celem artykułu jest ukazanie na podstawie anglosaskiej literatury przedmiotu niejednoznacznych związków wczesnego macierzyństwa z wykluczeniem społecznym i społeczną integracją. Wyniki badań prowadzonych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, gdzie zjawisko nastoletniego rodzicielstwa jest relatywnie częste, wskazują na zagrożenia oraz na szanse, jakie niesie ze sobą fakt wczesnego macierzyństwa. W artykule zostaną przedstawione odmienne podejścia do nastoletniego macierzyństwa: pierwsze ‒ utożsamiające wczesne macierzyństwo z zagrożeniem, społecznym problemem, czynnikiem przyspieszającym proces dziedziczenia biedy i wykluczenia społecznego; drugie ‒ stanowiące krytyczną odpowiedź na przypisywanie wczesnemu macierzyństwu wyłącznie negatywnego znaczenia. Opisane zostaną koncepcje wykluczenia społecznego i integracji oraz rekomendacje badaczy dotyczące rozwiązań z zakresu polityki społecznej wobec młodych matek wynikające z badań nad nastoletnim macierzyństwem.

2

Socjologia a praktyka rozwiązywania problemów społecznych – między naukowymi a nieformalnymi teoriami problemów społecznych

100%

Kudlińska I. , Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S. , kudlinska@interia.eu

|

tom 50

PL

W artykule została poruszona problematyka relacji między naukami społecznymi (szczególnie socjologicznymi teoriami problemów społecznych) a praktyką rozwiązywania problemów społecznych. Związki między akademickimi teoriami a ich rozumieniem i zastosowaniem w praktyce często nie są oczywiste, a czasem w ogóle nie istnieją. Dzieje się tak, ponieważ socjologowie obawiają się, że angażowanie się w rozwiązywanie problemów społecznych może być postrzegane jako mało profesjonalne i obniży wartość ich pracy jako nauki. Praktycy z kolei są krytyczni i niechętni wobec aplikowania teorii akademickich, skłonni są raczej do tworzenia i posługiwania się własnymi teoriami (nieformalnymi będącymi konstrukcjami) opartymi na praktycznej mądrości. W artykule przedstawiono również wyniki badań nad społecznym konstruowaniem problemu bezradności opiekuńczo-wychowawczej jako przykładu nieformalnych teorii problemów społecznych, którymi posługują się praktycy w codziennej pracy socjalnej. Teorie formalne i nieformalne są do siebie podobne i pełnią podobne funkcje, przenikają się, a ich celem jest stworzenie znaczących opowieści o problemie społecznym i przekonanie społeczeństwa do proponowanych sposobów rozwiązywania problemu. Celem artykułu, odwołującego się do literatury przedmiotu oraz badań własnych, jest ułatwienie poszukiwania odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób prywatne, oparte na osobistych doświadczeniach teorie pracowników socjalnych stają się konstruktami społecznymi porządkującymi ich pracę w sposób podobny, jak czynią to teorie akademickie, mimo że nimi nie są. Takie teorie nieformalne mogą stanowić z jednej strony przejaw podejścia eklektycznego, z drugiej zaś ‒ mogą zmienić pracę socjalną w rytuał, który potwierdza i utrwala problemy społeczne.

3

Rzecz o kształceniu dorosłych. Lifelong learning w Polsce, w perspektywie Unii Europejskiej

100%

Grotowska-Leder J. , Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S. , leder@interia.pl

|

tom 50

PL

W dobie kształtowania się społeczeństwa opartego na wiedzy i trudnej sytuacji na rynku pracy, w szczególności młodych roczników, zyskuje na znaczeniu problem uzupełniania wiedzy i rozwoju kompetencji przez osoby, które zakończyły systematyczną naukę szkolną. Przedmiotem rozważań w artykule jest zjawisko lifelong learning (kształcenia przez całe życie) i problem pozostawania jednostek poza systemem kształcenia w okresie dorosłości, rozumienie zjawiska, skala w Polsce na tle UE oraz jego zróżnicowanie według podstawowych cech społeczno-demograficznych. Podstawę empiryczną analiz stanowią dane GUS, w szczególności wyniki badania pt. „Kształcenie dorosłych”, panelowego badania „Diagnoza społeczna. Warunki i jakość życia Polaków” i Eurostatu.

4

Wprowadzenie

100%

Golczyńska-Grondas A. , Nóżka M. , Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S. , Zakład Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2014

|

tom 49

PL

Wprowadzenie do tomu Folia Sociologica 49/2014

5

NEET – nowa kategoria młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym

100%

Serafin-Juszczak B. , Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S. , juszczak.blanka@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2014

|

tom 49

PL

Zjawisko NEET (not in employment, education or training) stało się w ostatnich latach jednym z najpoważniejszych problemów społecznych, będących w centrum zainteresowania Unii Europejskiej. Problem ten dotyczy sytuacji młodzieży pozostającej poza sferą zatrudnienia i sferą edukacji. Dotychczas stosowane wskaźniki udziału ludzi młodych w rynku pracy, przede wszystkim dotyczące zatrudnienia i bezrobocia, okazują się niewystarczające dla analizy złożonej kondycji przedstawicieli młodego pokolenia. Stąd koncentracja na grupie NEET, która pozwala odnieść się do ogółu młodzieży, a nie tylko jej części aktywnej zawodowo. Należący do kategorii NEET to ludzie młodzi, którzy z różnych przyczyn jednocześnie nie uczą się, nie pracują, nie przygotowują do zawodu uczestnicząc w różnych formach samokształcenia. Odsetek osób będących w NEET przestał być marginalny, w niektórych państwach do tej grupy można zaliczyć aż połowę młodych obywateli do 29. roku życia. Nie ulega wątpliwości, że dla społeczeństwa jest to obciążenie i strata, zarówno w krótkiej, jak i w długiej perspektywie czasowej. Niniejszy artykuł dotyczy wstępnej charakterystyki kategorii NEET w Unii Europejskiej jako szczególnie narażonej na wykluczenie społeczne.

EN

NEET phenomenon is now one of the most important social issues that require quick and decisive intervention in the majority of countries and regions in the European Union. The problem concerns the situation of young people, who are outside the sphere of employment and education. The traditional indicators for labour market participation are frequently criticized for their limited relevance to young people and they appear to be no longer sufficient for the analysis of complex condition of the young generation. Indicators of the NEET group can explain the bad situation of young people in the labour market as they include an analysis not only of the active labour force, but also of the general youth population. Young people who belong to the category of NEET for various reasons at the same time do not learn, work and do not prepare for the profession in the form of training. Not only the scale of the problem is alarming, but also a significant increase in the NEETS rate of the past few years. The percentage of people who are NEET is no longer negligible. In consequence, European Union has recently started to focus its attention on the NEET group. Being NEET has severe adverse consequences for the individual, society and the economy. It is an obvious waste of the potential of young people and may lead to a wide range of social disadvantages both in the short and in the long term. This article applies to understanding the NEET category as a social problem, describing its scale, dynamics and selected features. The category reveals a waste of energy and skills characterized by young people, which must arouse public concern from the perspective of the labour market

6

Kara pozbawienia wolności i jej (dys)funkcjonalność. Krytyka polskiej polityki karnej i resocjalizacyjnej w świecie akademickim

80%

Kacprzak A. , Katedra Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej I. S. , Andrzej Kacprzak – asystent w Katedrze Socjologii Stosowanej i Pracy Socjalnej Uniwersytetu Łódzkiego a. s. J. a. k. a. n. w. c. n. i. m. o. w. m. P. s. z. o. o. p. r. i. i. r. S. s. w. s. d. i. k. s. , andrzej_kacprzak@interia.pl

Władza sądzenia

|

2016

|

tom 10

PL

Kara pozbawienia wolności i związany z nią proces resocjalizacji, któremu poddawani są skazani jest od dawna przedmiotem zainteresowania akademickiego. Problematyka penalizacji zachowań przestępczych, więziennictwa oraz realizacji celów i zadań systemu resocjalizacyjnego jest poruszana nie tylko przez prawników i kryminologów, ale również ekonomistów, psychologów, pedagogów, socjologów czy nawet przedstawicieli nauk medycznych. Każda z wymienionych dziedzin wskazuje zarówno na pozytywne, jak i negatywne efekty kary pozbawienia wolności. Odmienność prezentowanych stanowisk jest przy tym niezwykle szeroka. Wśród zwolenników jej stosowania pojawiają się stanowiska traktujące ją jako jedyny skuteczny sposób resocjalizacji przestępców, podczas gdy jej krytycy zwracają uwagę, że przystosowanie do życia w społeczeństwie nie jest możliwe do realizacji w warunkach izolacji penitencjarnej. Polska już od ponad dekady należy do ścisłej czołówki krajów Wspólnoty Europejskiej o najwyższych wskaźnikach penalizacji sprawców przestępstw. Stąd też problematyka więziennictwa i funkcjonowania systemu resocjalizacyjnego jest ważna i budzi żywe zainteresowanie świata akademickiego. Celem artykułu jest wskazanie najważniejszych punktów sporu o karę pozbawienia wolności w specyficznym kontekście polskiej polityki penalnej oraz praktyki resocjalizacyjnej.

EN

Imprisonment and resocialization process which is undertaken in order to ‘rehabilitate’ offenders has been the subject of academic discussion for years. The issue of penalizing criminal offences, prison institutions, as well as completing the goals of resocialization system is undertaken by not only criminologists or lawyers but also economists, psychologists, pedagogists, sociologists and even medics. Each of the mentioned disciplines indicates both, positive and negative effects of imprisonment and the span of presented ideas is firmly broad. Some specialists tend to see imprisonment as the only effective and possible social reaction to crime, others indicate that social integration is impossible by means of social isolation. Since over decade Poland has now been among the European Union countries with the highest imprisonment indexes. This is why the case of imprisonment and functioning of resocialization system is important and is often commented by academics. The aim of this article is to indicate the most important arguments concerning the issue of imprisonment in the specific climate of Polish penal policy and resocialization practice.